No more tears for you.!!

~ Party & αποκαλύψεις~

- Θα μας πεις ή θα μας σπάσεις? Με ρωτά εκνευρισμένα ο James. Δεν ξέρω πόση ώρα κάθομαι και τους κοιτάω ένα προς ένα και σκέφτομαι, ώσπου παίρνω μια βαθιά ανάσα και

- Λοιπόν... το πιο σκοτεινό μυστικό μου είναι... αυτά εδώ... είπα και σήκωσα τα μανίκια τις μπλούζας μου. Έμειναν να κοιτάζουν τα χέρια μου

- Τι είναι αυτά? Με ρώτησε κάπως ανήσυχος ο James

- Γιατί το έκανες αυτό στον εαυτό σου? με ρώτησε με βουρκωμένα μάτια η Sara. Πήρα μια βαθιά ανάσα και άρχισα να τους διηγούμαι την ιστορία μου...

Flashback:

Όταν άρχισα να κόβω τις φλέβες μου ήμουν μόλις 13 χρονών, με έκανε να νιώθω ότι ακόμα έχω αισθήματα μετά από εκείνη την μέρα που όλα άλλαξαν. Εκείνων των καιρό η μητέρα μου έβγαινε με κάποιον, μου έλεγε ότι ήθελε να ξαναφτιάξει την ζωή της κι εγώ δεν τις έφερα αντίρρηση, αφού πέρασαν 8 χρόνια από τον χωρισμό των γονιών μου. Αυτόν δεν τον συμπαθούσα ιδιαίτερα, δεν ξέρω γιατί αλλά δεν τον εμπιστευόμουν. Στην μητέρα μου δεν έλεγα ότι δεν τον συμπαθούσα επειδή θα στενοχωριόταν. Μια μέρα εγώ κοιμόμουν όταν ξαφνικά ξύπνησα από ένα δυνατό θόρυβο, αμέσως έτρεξα στην κουζίνα από όπου άκουσα τον θόρυβο και αυτό που αντίκρισα με σόκαρε... η μητέρα μου ήταν στο πάτωμα και αιμορραγούσε από την μύτη, την χτύπησε το κάθαρμα... όταν αντιλήφθηκαν την παρουσία μου έτρεξε προς το μέρος της με ένα μαχαίρι και την σήκωσε απότομα κολλώντας το μαχαίρι στον λαιμό της και μου είπε

- Αν φωνάξεις ή κάνεις οτιδήποτε δεν θα έχεις μαμά. Κατάλαβες? Του έγνεψα καταφατικά αφού φοβόμουν την αντίδραση του. Ωραία τώρα πήγαινε στο δωμάτιο σου κι έρχομαι σε λίγο.

- Όχι άφησε την ήσυχη..! του φώναζε η μαμά μου, τότε βρήκα ευκαιρία κι άρπαξα ένα αιχμηρό αντικείμενο και έτρεξα προς το μέρος του, αυτός με απέφυγε, έσπρωξε την μαμά μου με δύναμη με αποτέλεσμα να χτύπησε στον τοίχο και να χάσει τις αισθήσεις τις, άρχισα να τρέχω προς την πόρτα όταν με πρόλαβε και άρχισε να με χτυπάει αλύπητα μετά... έκανα μια παύση για να κάνω μερικές αναπνοές και να ηρεμήσω για να συνεχίσω, με κοιτούσαν όλοι με προσοχή, δεν κατάλαβα ότι έκλαιγα κι ότι η Sia μου κρατούσε το χέρι για ένδειξη συμπαράστασης. Όλες τους είχαν βουρκώσει και τα αγόρια έδειχναν μετανιωμένα μάλλον που με έδειραν ο Kendall με κοιτούσε και μάλλον προσπαθούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του. Αφού έκανα μερικές αναπνοές και ηρέμησα, συνέχισα... με βίασε και αφού έφυγε έχασα τις αισθήσεις μου. Όταν ξύπνησα κατάλαβα ότι δεν ήμουν σπίτι, αμέσως άρχισα να θυμάμαι τι έγινε και άρχισα να κλαίω, η μαμά μου με πήρε αγκαλιά και προσπαθούσε να με καθησυχάσει λέγοντας μου ότι τον έβαλαν φυλακή και δεν πρόκριτε να μας ξαναενοχλήσει. Πονούσα παντού σωματικά αλλά και ψυχικά. Από το ξύλο που μου έδωσε μου έσπασε δύο πλευρά και μου ράγισε το χέρι, αυτά δεν ήταν τίποτα, τα ψυχικά τραύματα ήταν χειρότερα από τα σωματικά, τα ψυχικά θα με ακολουθούν για πάντα. Πέρασε αρκετός καιρός από τότε αλλά εγώ δεν μπορούσα να το ξεπεράσω, άρχισα να κόβω τις φλέβες πίσω από τα γόνατα μου για να μην φαίνονται, μετά άρχισα να κόβω στο εσωτερικό του μπράτσου μου και στον καρπό μου. Η μαμά μου δεν ήξερε τίποτα για τους αυτοτραυματισμούς μου, μια νύκτα όταν ξύπνησα από έναν ακόμα εφιάλτη δεν άντεξα άλλο, ήθελα να πεθάνω, πήγα στο μπάνιο και έσπασα το καθρεφτάκι που είχε η μαμά μου για να βάφετε, πήρα στα χέρια μου ένα κομμάτι από τα γυαλιά και άρχισα να χαράζω πολύ βαθιά στους καρπούς μου, άνοιξα το νερό τις μπανιέρας και την έκλεισα για να γεμίσει, όπως έτρεχε το νερό μπήκα μέσα και περίμενα να γεμίσει όταν όλα μαύρισαν. Ξύπνησα και κατάλαβα ότι δεν πέθανα κι ότι ήμουν στο νοσοκομείο, η μητέρα μου όταν με είδε ήρθε κατευθείαν πάνω μου και άρχισε να κλαίει.