SADECE SEN.

7. BÖLÜM "KAĞAN"

O kadar yumuşak, o kadar içten bir öpücüktü bu ama olmaz.

"Şey ben gideyim." deyip ayağa kalkarken kolumdan tuttu.

"Özür dilerim."

"Özür dilemene gerek yok."

"O zaman gitme."

"Emre gidiyim tamam mı?"

"Tamam ama ben bırakıcam."

"Gerek yok."

"Var." deyip kolumu bıraktı. Hesabı ödeyip arabaya gittik.

Yol boyunca sessiz kaldık, sonunda geldik.

"Görüşürüz."

"Ben gerçekten özür dilerim birden kendimi kaybettim."

"Tamam." deyip arabadan indim. Ben içeri girene kadar bekledi, sonra gitti.

Eve girdiğimde babam salonda oturuyodu.

"Bana neden haber vermedin" buyrun cenaze namazına yani.

"Anneme söyledim."

"Farkındaysan bir de baban var."

"Hadi ya 17 yıl sonra mı geldi aklına bir kızın olduğu da hesap soruyorsun."

"Şimdi konuyu saptırma"

"Saptırma mı?"

"Evet saptırma."

"Ben bugüne kadar hep annemden izin aldım şimdi de öyle yapıcam karşıma çıktığın anda seni kabulleniceğimi falan mı sandın sen ya?"

"Tamam haklısın ama geçmişi konuşmanın bir manası yok."

"Nasıl yok ya sen bir kız çocuğunun babasız büyümesinin ne kadar zor olduğunu biliyor musun?"

"Tamam haklısın."

"Tabiki de haklıyım ben seni şu an hayatımda istemiyorum ki, ne bu lüks hayatını ne de o özel okulu istemiyorum. Madem 17 yıl yoktun sonra neden karşımıza çıktın ki neden?"

"Ben özür dilerim."

"Özür dilemekle geçiceğini falan sanıyorsan çok yanılıyosun."

"Biliyorum beni affetmeniz kolay olmıcak ama bende seni merak ediyorum."

"Onca yıl merak etmeyip sonradan neden merak ediyorsun ki?"

"Bak bilmediğin şeyler var."

"Neymiş bilmediğim şeyler ne yani ne olabilir ki kızına bırakacak kadar."

"Şu an olmaz."

"Sen şuna şu an olmaz değilde anlatılcak gerekli bir sebebim yok desene."

"Var Derin var." onu takmayıp hızlıca odama çıktım.

Odama çıktığımda yaşlar yanaklarımdan süzülmeye başlamıştı, hemen hızlıca banyoya girip suyu açtım ve kendimi sıcacık suya bıraktım. Duştan çıkıp saçlarımı kurutup, dolabın karşısına geçtim. Altıma siyah bir tayt, üstüme askılı siyah body ayağıma da spor ayakkabı giyip aşağı indim, herkes yatmıştı benim de azıcık hava almaya ihtiyacım vardı.

Sokaklar bomboştu ta ki biri sırtıma dokunana kadar. Kalbim yerinden çıktı resmen.

"Sakin sakin benim." Kağan

"Ne işin var senin burda ya ödümü patlattın."

"Özür dilerim amacım korkutmak değildi." eminim öyledir.