Kasvetli hava içimde ki yangını söndürmeye yetmiyordu. Kurtarıcım olduğunu sandığım adam beni uçurumun kenarında bir başıma bırakmıştı. Atlamak veya atlamamak. Benim elimdeydi.
Perdeyi yavaşça çekip içeri giren ışığı engelledim. 2 gündür odamdan sadece yemek yemek için çıkıyordum.
Kütüphanemde duran mavi kapaklı kitabı elime aldım. En arkasında biriktirdiğim paralarım vardı. Harçlıklarımdan artırdıklarım. Bugün evden çıkıp iş arayacaktım. Kendim ayrı bir eve çıkmak istiyordum.
Biriktirdiğim paraları çalışma masamın üstüne koydum. O adamın bir kuruşunu istemiyordum.
Üstüme bir şeyler geçirip odamın kilidini döndürdüm . Annem oturduğu yerden kafasını bana çevirdi. Beni görünce yüzü mutlulukla aydınlandı.
"Mutfakta yiyecek bir şeyler var. Baban evde yok, gel yanımda ye biraz göreyim senin yüzünü."dedi. Ona dik dik bir süre baktım. Sarı saçları birbirine dolaşmıştı. Annem ilk defa bu kadar bakımsız gözüküyordu.
"Gideceğim birazdan. Elif beni alacak."dedim. Kafasını anlayışla salladı.
Annem babamın aksine hep yanımda olmuştu. Onunla hiç tartışmamıştım. Her konuda olan biteni sonuna kadar dinlemiş ona göre kararlarını vermişti.
Camdan Elif'in kırmızı arabası gözüktü. Çantamı alıp evden çıktım.
Rüzgar saçlarımı uçurdu. Gözlerimi kısıp arabanın soğuk metal kolunu kaldırdım. İçeriye yerleştiğimde Elif tepkimi ölçtü.
Her şeyi ona telefonda sıcağı sıcağına anlatmıştım.
"İyiyim Elif. Gerçekten."dedim kafamı sallayarak. Belki de değildim.
"Bak ben ne diyeceğimi bilemedim. Çok üzgünüm. Nereye gidelim istersin ?"dedi arabayı sonunda çalıştırırken.
Utana sıkıla ona döndüm. Derin bir nefes alıp yutkundum.
"Elif senin amcanın bir pastanesi vardı. Orada bana bir iş ayarlayabilir mi ? "dedim. Gözlerini yola sabitlemişti.
"Bilemedim ki Ayda." dedi. Olabildiğince sevimli gözükmeye çalışarak konuştum.
"Ayrı eve çıkmam gerek. Boğuluyorum. Lütfen en azından gidip bir soralım. Bakarsın olur. Çok paraya ihtiyacım var. Kendi parama. "dedim vurgulayarak.
" Peki madem ama olmazsa üzülmek yok. "dedi yüzüm sevinçle parladı. Ellerimi birbirine vurdum.
" Birtanesin sen. "dedim. Yanağına kocaman bir öpücük bıraktım.
" Yılışma hemen. Her zamanki halim. "dedi saçını arkaya savurarak.
"Anılla birlikte misiniz hâlâ ?" dedim konuyu ayrı bir yere çekerek.
"Tabi kızım ciddi düşünüyor çocuk benimle." dedi. Elif genellikle her sevgilisi için bunu söylerdi ama sonucu hüsran olurdu.
"Sevindim."dedim o arabayı durdururken.
Arabadan inip pastaneye girdim. Elif'i gören amcası hemen bize yöneldi.
"Hoşgeldiniz hanım kızlar. "dedi güler yüzüyle. Elif güneş gözlüğünü çıkardı ve amcasına gülümsedi.
"Hoşbulduk. Amca aslında biz seninle mühim bir konu konuşmak için geldik. " dedi direk konuya girerek. Amcası endişelenerek kaşlarını çattı.
"Hayrola ? "dedi. "Arkadaşım burada çalışmak istiyorda amca. Paraya sıkışık biraz."dedi Elif beni göstererek. Amcası bir süre beni süzdü. Sakalını sıvazladı.
