Match Made In Heaven

Chapter 14 - Revelations

It was past noon break when I decided to go home. Plano ko sana dumeretso ng Maine Menu pagkauwi. Nung malapit naman na ako eh bigla ko naisipang mag mall at manood ng sine mag-isa.

Ito ba nangyayari pagka broken hearted ang isang tao?

Nagiging loner?

Sa halip na mairita eh pinagpatuloy ko na lang yong paglalakad ko.

Sakto namang nagring ang phone ko nun.

It was Dyann.

"Bru? Napatawag?"

"Saan ka galing bruha ka!!" Nagsisigaw sa kabilang linya na talak ni Dyann.

I got it.

Kahit naman ako eh magagalit pag 'yong bestfriend mo eh di makontak ng dalawang araw at ni hindi man lang nagpaalam kung san nagpunta.

"MAy siminar ako walang signal okey?" I lied.

"Diyos ko! Pinaghahanap ka na ng boung mundo!" Eksaherada nyang wika.

NAtaranta naman ako nun at nag alala bigla.

NAisip kong baka may nangyari kay Mommy or Daddy.

"Relaks okey?" Kalma ng saad ni Dyann nung sunod sunod na tanong na yong pinakawalan ko.

"Eh bakit ba kasi.?"

"BAsta umuwi ka na lang sa inyo agad. Wag ka ng sumabit kung saan saan. Dalian mo na. Susunod ako." ANg huling linyang binitiwan ni Dyann saka pinatayan ako ng phone.

Dahil nag aalala na ako nun eh sinunod ko naman yong sinabi ni Dyann.

Nalimuan ko na bigla 'yong planong manood ng sine.

Pagdating ko sa amin eh masyadong tahimik ang bahay.

Isang ilaw lang yong nakikita kong nakabukas.

Sa living room lang.

MAs lalo pa tuloy akong kinabahan.

Di ko nakikita yong mga kasambahay namin.

PAgkabukas ko ng pinto eh dumeretso ako sa living room kung saan yon lang ang tanging nakasinding ilaw.

Natulala na lang din ako ng makita kong nakatayo dun si Alden habang nakatitig skin. 'Yong paa ko eh parang may glue at ayaw gumalaw.

He looked so haggard and stressed at medyo gulo pa 'yong buhok but still, napakagwapo pa rin.

He's wearing a white long sleeve and a black slack pants.

PAra yatang kagagaling pa nya sa trabaho.

I was about to speak when he started singing.

It was a very familiar song.

For all the times I felt cheated, I complained
You know how I love to complain
For all the wrongs I repeated, though I was to blame
I still cursed that rain
I didn't have a prayer, didn't have a clue
Then out of the blue

Medyo teary eyed na sya nun. He continued singing.

Di ko alam pero nagsimula na ding tumulo luha ko nun.

For all the times I wore my self pity like a favorite shirt
All wrapped up in that hurt
For every glass I saw, I saw half empty
Now it overflows like a river through my soul
From every doubt I had, I'm finally free
I truly believe

Kung kanina eh parang naiiyak lang si Alden ngayon naman eh halos di na nya makanta ng maayos 'yong kanta. Pinipigilan nyang wag maiyak.

If this is one of his trick, baka magpakamatay na siguro ako.