(Arkadaslar tanıtım bölümü olması nedeniyle bu bölümü biraz kısa tuttum, vote'larınızı bekliyorum ;)
Babamın mesleğinden dolayı birçok okul değiştirdim. Değiştirmeye de devam ediyorum.
5 sene aradan sonra tekrar tayinimiz çıkmış ve taşınma hazırlıkları çoktan başlamıştı.
Evde kolilenmeyen eşyalar arasında sadece koltuklarımız ve yolculukta yanımızda taşıyacak bazı çantalarımız kalmıştı. Bu manzaraya pek de yabancı olduğum söylenemez. Çünkü değiştirdiğimiz 7. Ev.
Haliyle değiştirdiğimiz evlerle birlikte değişen arkadaşlarım,okulum ve yaşam alanlarına çabuk uyum sağlayabildiğim için kendimi şanslı hissediyordum...
Gittiğimiz yerlere çabuk uyum sağlayabiliyor ve arkadaşlarıma hızlı ısınabiliyordum. Hava kararmıştı, yemeğimizi yedikten 1-2 saat sonra salondan bize seslenen babamın sesi duyuldu "Millet yarın yola erken çıkıyoruz oyalanacak televizyon ve bilgisayar gibi eşyalarımız da kaldırıldığına göre artık yatma vakti geldi." Derin bir iç çektim, arkadaşlarımdan, öğretmenlerinden, okulumdan,evimden ayrılacağım için çok üzgündüm...
Salona yöneldim benim için hazırlanmış olan koltuğa uzandım ve düşüncelerle uyuya kalmışım.
Sabah her zamanki gibi babamın açtığı acıklı bir türküyle ve yüzüme değen o ıslak ellerle uyandım. Buna da alışkındım. Yeni uyanmanın verdiği sersemlikle babama o tuhaf bakışlarım karşısında babam da gülmeden edemedi. Sonra da yüksek bir sesle "Hadi hadi kalk gidiyoruz." Dedi. Bense ayakta bile duramıyordum;
Saat sabahın 5'iydi...
