İkinci Şans.

Koyalim.

Çisil

Zaman, agirdi hani neden cabuk gecti. Bir hafta boyunca kafamda "Ne giyecegim? Nasil davranacagim? Ne diye hitap edecegim? Nerde oturup kalkacagim?" diye sorular vardi. Sabahin köründe uyanmistim. Gerci heyecandan yatamamistim zaten. Yuzumu yikadiktan sonra dolabin karsisina gecip ne giyecegime kadar vermeye calisiyordum. Annesi nasil bir insandi acaba? Sürekli bu soruda takiliyodum. Anne önemli tabi. İyi gecinmem gerek yoksa ilerde kaynana problemi ile karsilasabilirim.
Beyaz bir jean ve deniz mavisi bir askili bluz giydikten sonra sacimi ve makyajimi halledip Yagiz'i aradim.

"Efendim."  diye cevapladiktan sonra direk konuya daldim.

" Yagiz annen nasil biri? Yani beni begenir mi? Yani begenir mi derken sana "aferin duzgun arkadaslar edinmissin." dermi? Bide boyle giyinmeme cok takilir mi?"

"Bi nefes al sakin ol. Sadece bir yemek yiyicez. "

"Ya olsun yani boyle takintili midir? Cok laf söyler mi? Acaba makyaj yapmasam mi? Cok takilir mi?"

"Cisil Allah askina nerdeysen soyle seni alicam yemek yiycez biticek tamam?"

"Kuafordeyim."

"Tamam."

Beni aldiktan sonra bi süre de arabada kafasini ütüledim. Eve geldigimizde annesi ve babasi beni karsilamak icin kapiya
geldiler. Sanirim biraz abartmisim. Annesi tatli bir kadina babasi da görgülü bir beyfendiye benziyordu.

"Hosgeldin kizim ben Meral." annesi kendini tanitip bana elini uzatinca bende elini sıktım.

"Meraba efendim. Bende Cisil." diye yanitladim. Sonra babasina dönüp elini sıktım.

"Yılmaz." diye kendini tanittiktan sonra masaya gectik. Masada baya sohbet ettikten sonra Meral hanim ve Yilmaz bey özür dileyerek islerinin oldugnu söylerek evden ciktilar.

"Sahile gitmek ister misin?" diye Yagizin sesini duydugumda kafami ona cevirdim. Ve sorusuna olumlu bir sekilde kafa salladiktan sonra sahile gittik ve denizin kenarinda yürümeye basladik. 

"Bugun fena degildin bence. Hatta annemle babami tanistirdigim ilk kiz olarak cok cok iyiydin."

"Ay gercekten mi?"

"Evet. Yani uzun süre sonra ilk defa bu kadar iyi hissediyorum. Ve sanirim sadece senin yaninda mutlu oluyorum"

"Bunu duyduguma sevindim."

"İtiraf etmeliyim ki sana karsi kendimi tutamiyorum. Baksana hemen söylüyorum."

"Sana iyi geldigimi hissediyorum. Bunu hissettikce ben daha iyi oluyorum." bunlari ben söylüyor olamazdim. İcimdeki romantik kadina söyleyin yillardir nerdeyse oraya geri dönsün. Bir an gozlerime bakip bana döndügünde napicagimi bilemedim. Bayilmazsam iyidir.

"Peki birbirimize bu kadar iyi geliyorsak niye buna bi ad koymuyoruz?"

"Koyalim."

"Koyalim." dudaklarini alnima bastirinca bi an bayilacagimi hissettim. Daha önce hic boyle olmamistim. Biri bana yardim etsin.