-Ama Mira-ne o.
Dedi ve ağlamaya başladım. Kendini acındırmaya çalışıyordu. Bunu bir bebek bile anlayanilirdi.
-O benim sevdiğim adamın aldım.
-Lisanna duygunu anlıyor olabilirim.Fakat bu insanların öldürmen için bir ayrıcalık değil. Özür dile ve gelecek cezaya markanın.
-Tamam Mira-nee.
Ağlaması biraz olsun dinmişti. İkisi de bize doğru döndü ve başlarını eğdi.
-Başınızı eğmenize gerek yok.
Dedi Natsu-sama.Bende ikisine sevecen bir şekilde güldüm az önceki halimden eser kalmamıştı.Mira da bana gülümsedi.Ve odadan çıktılar Bu arada üstüm kan olmuş ya üstümü değiştireyim.Dolaba doğru gittim ve geceliğimi çıkarmaya koyuldum.-L-Lucy n- ne yapıyorsun?
-Üstümü değiştiriyorum Natsu-sama her tarafım kan oldu.
-Anladım da neden benim yanımda değiştiriyorsun?
-Ne olacak Natsu-sama biz tamamen bağlandık yani bir şey olmaz.
-T-tamam ama ben yine de çıkıyorum.
Ve tuttuğum kahkahalarımı bıraktım ve gülmeye başladım.O kızarmış hali çok komiğime gitmişti sevimliydi hem de herşeyden çok!Üstümü çıkardım ve banyoya girdim.Güzel bir duş aldıktan sonra saçımı kuruttum.Ve üstümü giyindim.B-bu a-annemin elbisesine benziyordu.Zarifti ve gerçekten hoştu.Anne nasıl bu kadar güzel ve zarif olmayı beceriyorsun?Bir anda geçmişi hatırladım.
-------------------Geçmiş--------------------
-Anne nasıl bu kadar güzel ve zarif olmayı beceriyorsun?
Yine o elbisesini giymişti çok hoştu.O elbise milyonlarca erkek perinin gönlünü çalmıştı belki de.Ve ya milyonlarca insanın.O elbise içinde ki narin bir kraliçe ile tamamlanıyordu.Bu Kraliçede beni annem oluyordu.
-Lucy o kadar güzel bir kadın değilim.Fakat sen,sen harika bir kızsın Lucy harika işler başaracaksın.Eğer efendini bulursan bu elbise senin olacak Lucy bir anda dolabında belirecek ve efendinin kalbini bile kazanabileceksin Lucy.Harika bir Kraliçe olacaksın.
-Anne sence de güzel bir Kraliçe olabilecek miyim?
-Bırak güzeli Lucy sen çok iyi bir Kraliçe olacaksın.
-Seni ve babamı çok seviyorum anne lütfen beni yanlız bırakmayın olur mu?
-Tabi Lucy.
-------------Geçmiş sonu-----------------
Şimdi anladım bu elbise annemin elbisesine benzemiyordu.Bu elbise annemin elbisesinin kendisiydi.Hemen elbiseye sarıldım ve koklamaya başladım.Annem gibi kokuyordu tertemizdi annem gibi.İstemsiz bir şekilde gözümden bir yaş aktı.Bir den çok uykum geldi.Belki de savaşmak yorucu gelmiştir dedim ve yatağa elbise ile yattım.Sabah uyandığımda elbise yoktu etrafa baktım yo yatağın altına baktım yok.Bu elbise neredeydi?Koşarak Natsu-sama'nın yanına gidiyordum ki.Tek gözümle aynaya bakmamla elbisenin üstümde olduğunu görmem bir oldu.Çok korkmuştum ki ne zaman tuttuğumu bilmediğim nefesimi dışarı verdim.Peki beni kim giydirdi.
------------Geçmiş Natsu'dan---------
Canım çok sıkılmıştı ki Lucy'nin yanına doğru gidiyordum.Ahh!Kimi kandırıyorum?Lucy'i özlemiştim uzun zamandır odasındaydı ve azıcıkta merak etmiştim eğer onu birisi kaçırdıysa benden çeke-!Cümlemi bitirmeden kapıyı açtım ki devam ediyordum Lucy üstünde iç çamaşırıyla bir elbiseye sarılmış uyuyordu.Kızarmama engel olamadım.Kız çok tatlı napayım?Sarıldığı elbiseye baktım çok güzel ve narin bir elbiseydi emindim ki Lucy'e çok yakışırdı.Lucy'nin üstüne giydirmeye karar verdim.Elbiseyi sakin ve dikkatli bir şekilde giydirdim.VE gerçekten çok güzel olmuştu kalbim çok hızlı atıyordu.Lucy neden bu kadar güzelsin?Bana ne yaptığına bak sadist bir adamken şimdi aşktan kör olmuş bir adama döndüm.Kulağına sessizce yaklaştım.
-Seni seviyorum Lucy.
Gülümsediğini gördüm uyanık mıydı?Yok,yok değilmiş.Dudağına narince bir öpücük koydum.NAsıl biri oldum ben ya?Olsun en azından ailem olan Fairy Tail'a zarar vermiyorum.Evet Fairy Tail sarayındaki kişiler benim ailem gibi.Fakat donsuz lale sanmıyorum!
--------------------------Geçmiş-Sonu------------------
Koşa koşa Natsu-sama'nın yanına gittim.Birisine bağırıyordu çok sinirliydi.Ama adam Natsu'yu takmıyordu.Bir dakika o çıplak mı?Adama bak sarayda donla geziyor!Hemen Natsu-sama'nın yanına gidip gözlerini arkadan kapadım diğer adama git işareti yaptım.Bu seferde Natsu-sama bana saydırıyordu.Adam gidince Natsu-sama'nın hala gözlerini kapatarak önüne geçtim ve gözlerini açtım.
-L-Lucy sen miydin gözlerimi kapatarak evet Natsu-sama bana ceza verecek misiniz?
-Bir daha asla.(Diğer kısmını sessizce söyler)Zaten önceki ceza da başka bir şey diyeceğime bunu dedim.
-Efendim Natsu-sama?
-Elbisen çok güzel olmuş.
Dedi ve gülümsedi.Oyş yerim seni.
-Ama Natsu-sama be elbiseye sarılarak yatmıştım fakat öğlen kalktığım da elbise üstümdeydi.
-He ben giydirdim bir sorun mu var Lucy?
Kızardım ciddi ciddi kızardım o şimdi benim iç çamaşırlı halimi gördü!
-Bu arada sormayı unuttum neden o elbiseye sarılıyordun?
-O benim annemin elbisesiydi Natsu-sama.
-Eminim annene de çok yakışıyordu.
-Evet Natsu-sama o benden daha güzel daha zarif Kraliçe olmayı kesinlikle haketmiş bir şekilde taşıyordu.
-Yapma Lucy sende de bu özellikler var.Sen de güzelsin,zarifsin ve Kraliçe olmayı kesinlikle haketmişsin.
-Arigato Natsu-sama.
Birbirimize karşılıklı gülümsedik.Sanırım kalbim halay çekiyor.
Evet yazmıyacağımı söylemiştim.Tabi kide yazarım benim sağım solum belli olmaz.Bi bakarsın kitabı bitirmişim bir bakarsın 2.si çıkmış.:D.Neyse bu bölümü Bet-chan'ıma itfah ediyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nalu Sahip
FanfictionOrada oturmuş yıllardır birinin anahtarımı bulmasını bekliyordum.Ben bir periyim.Evet yanlış duymadınız peri.Perilerin kendilerine özel anahtarları olur.Bu anahtarlar onların kaderlerini seçer.Onlar asla seçemez fakat bazı periler yani asil periler...