ZEHİR

<TANITIM>

Ben Işık. 19 yaşındayım. Aslında 3 gün daha yaşasaydım 20'me girecektim.
Ama en karanlığından bi kurşun yaklaşık 1 buçuk saattir sanırım karnımın üst tarafında birinin onu çıkarmasını bekliyor. Yada kendini iyice vücudumla bütünleşiyor...

Yarım yamalak aralayabildiğim gözlerimle 6 aydır 'Zehir' diye seslendiğim adama bakmaya çalışıyorum. Ama O'nun durumu benden daha beterdi. 3.kurşun Zehir'in vücudunun neresine geldiğini görmeden ben de vurulmuştum çünkü...

Gözlerim her kapandığında tek hayalim olan üniversite giriyodu beynimin görüş açısına. Çalışkan da bi öğrenciydim oysaki. Kazanırdım belki de sınavı girseydim eğer. Ama zavallı babannemin 3 ayda aldığı kuş kadar paraya kıyamamıştım açıkçası. Sözde bir kaç sene çalışıp üniversiteye gidecektim. Soğuk bir kış gecesi ben Zehir'li bir adamı arındırmaya çalışırken geceden bile siyah kurşunkarın hedefi olmadan önceydi bu hayallerim. Artık tek hedefim gözlerine bakmaya korktuğum adamla bu geceden sağ kurtulmak...