Yalnızlığın Son Kadehi

Özledim seni

Eslim Mistik yanındaydı ve göz yaşlarını tutamamıştı onu öyle görmektense kör olmayı eylerdi.
Nasıl olur da yüzünde güler açan o tatlı masum arkadaşında güler solmuş olabilirdi?
Yüzü çok halsiz soluk acı içindeydi sürekli sayıklıyordu .
Ldiya onu kurtarmak için araştırmadığı konuşmadı meslek taşları kalmamıştı.
Tam tamına 1 ay 24 günüdür beri Mistik uyutuluyordu nedeni uyanınca atağa geçip nefesi kesiliyor yahut kalbi duruyordu .
Hiç bu kadar zora çıkmazda kalmamıştı korkuyordu hata Mistik özlüyordu hemde çok özlüyordu eve gittiğinde evde tadı tuzu kalmıyordu .
Evde bir sessizlik vardı çok belliydi onsuzluk .
Ağlayarak evden çıkıyor kendini Mistik yanında buluyor saatlerce onsuzluğun ne kadar zor olduğunu ona ihtiyaçı olduğunu anlatıyor yalvarıyordu uyan artık diye.
Eslim okulla gittiğinde arkadaşları ve hocaları Mistik soruyor durumunu merak ediyorlardı .
Eslim Mistik yatağının yanına oturdu ve kulağına eğilip birşey diyecekti.
"Mistik seni özledim uyanmazsan yemin ediyorum ki hastanenin en son katından atacam kendimi"
Yanağını öptü ve o anı mistiğin gözü yaşlarını fark etti ağlıyordu onu duymuş olmalıydı ve elli elinde olan Eslim in elini sıktı .
Eslim mistiğe eğildi ve tekrar kulağına bir kaç şey söyledi
"Beni duyuyorsan uyan yoksa şurdan kalkıp dediğim şeyi yapacam"
Ve hiç bir tepki yoktu Eslim ayağa kalkıp kapıya yöneldi anda işte o anda beklenilmedik bir tepki yaşandı.
Cihazdan zııı diye ses çıkıyordu Eslim arkasını döndü kalbinin durduğunu o anı anladı hemen bağırdı" yardım edin !yalvarım beni bırakma !"
Ldiya geldi nabızını fark etti atıyordu nabızı Ldiya nın elini tutu Mistik gözlerini açıp "Eslim çağır " Ldiya Güler yüzle olur dedi koridorda yürüyen Eslim sesleniyordu "Mistik uyandı seni çağırıyor Eslim kızım duyuyor musun?"
Eslim duyduklarına inanamadı arkasını dönüp Ldiya koştu sarıldı ikiside ağlıyordu oluk oluk ağlıyorlardı .
"Hadi Eslim Mistik bizi yani seni bekliyor " dedi Eslim hiç birşey demeden kafasını saladı ve yola koyuldu Ldiya nın elini tutu sımsıkıca .
Koridorda ilerlemeye başladılar sonunda yoğum bakıma gelmişlerdi birbirlerine bakıp derin bir nefes alıp gülümseyip içeri girdiler .
Girer girmez şoka uğramışlardı adeta Mistik 3 Dünya Savaşı'nı çıkarmıştı hemşireye bağırıyordu "Bırak sana kuzum senin sorunun ne gidecek iyiyim ben "
Mistik bizi görünce hemşirele tartışmayı kesip Ldiya bana homurdanmaya başladı.
"Çıkarın beni iyiyim ben şu koluma serum takma fikri kimden çıktı kolum acıyor neden elimin üstüne takmadınız ? Yahu çıkarın beni tımam mı ?"
Ldiya ben gülüyorduk dayanamayıp bir kahkaha koyu verdim ortaya ve Mistik beni kesecek gibi baktığını görünce Ldiya çakıştırdı "sus be kızım bu uyandığı yatağa seni koyar demedi deme Eslim "
Farkına varıp varmaz ciddiyet moduna geçtim.
"Hiç olur mu Mistik tabi iyisin ama bazı tektiklerden geçtikten sonra evimize gideceğiz "
Ldiya inandırıcı ve ikna edici bir şekilde söyledikten sonra Mistik "peki ne zamandır hastanedeyim ?"
Eslim devreye girdi "canım ne önemi var iyisin ya nerden çıktı bu soru şimdi?"
Mistik Eslim birşeyler sakladığını sezmişti sanki yüzlerine bakıyordu anlamsızca .
Ldiya dayanamayıp söyledi "1 ay 24 günü boyunca hastanedeydin"
Mistik şok olmuş şekilde yatağına oturdu "hadi ya onca zaman oldu ve ben hiç birşey hatırlamıyorum şey neden hasta oldum ?"
Eslim Mistik bu Söylediklerine şaşırmıştı ona söylemesi iyi olur mu sonuçta yine kötü olursa onu kaybetme risk göze alamazlardı ve hemen devreye girdi.
"Kızım bana saman beyinli diyorsunda sensin asıl saman beyinli merdivenlerden düştün gece saman dolu kafanda hasar almış oldan"
Ldiya Mistik asla telefonda konuştuğu duyduğu olay öncesi şeyleri hatırlamıyor olacağını biliyordu Mistik söyleyip onu kaybetmeyi istemiyordu buna izin veremezdi."aynen Mistik senin bu sakarlığın yüzünden oldu güzelim neyse geçti kırığın çatlağın yok iyisin "
Mistik onları bilmese bu dediklerine inanası gelmiyordu ve hiç birşey haber darsız bir şekilde onlara gülümsedi ve "sizi özlemişim kızlar " dedi.
Ldiya dayanamayıp mistiğe ilerleyip sarıldı " bizi çok korkutun küçük hanım " Mistik bu sözleri duyunca ağlamaya başladı.
Eslim devreye el attı "şşş sulu göz olanları sevmem susun bakıyım" Eslim dediklerine hak verircesine kafasını saladı Ldiya .
Mistik dolmuş olan gözlerini yumarak göz yaşlarını serbest bıraktı ardından "ne zaman gideceğiz Ldiya ?"
-"yarın canım bu günü kontrol altına alacağız ve bazı tahlil yapacağız ancak yarın çıkarız ".
Eslim hadi çıkalım mistik biraz uysun der ve dışarı çıkarır Ldiya Eslim .
Eslim Ldiya ee sen anlat bakıyım Sait Beyle bu yaşanan olayları Sait beyin sana çiçekler göndermesi ne iş ?
-Eslim yahu nerden çıktı bu soru şimdi hem Mistikle ilgilemeyim bu konun Sırası nede zamanı degil .
Ldiya bu konuyu ne zaman konuşmak için müsaitsin?
-Önceliğim Mistik Zaman'ım yok .
Ldiya bunu söyler söylemez yürümeye başladı koridora doğru ve herkes Ldiya bakıyor birşeyler pısırda yarak konuşuyorlardı .
Lidya'nın en uyuz olduğu şeydi bu bunu yaşıyordu şimdi ne yapsa faydasız olacaktı tek bir seçeneği vardı takmayacaktı.
Ne yapacağını bilmiyordu kalbinde derin bir boşluk vardı gözü toktu aşk bile duymuş gibi kendini öyle tekrarlıyordu yaşadığı şeylerin kanıtları yetmemişti yazık .
Bu onun için yanılız kalmaktan başka birşey değildi insanlar nerdeydi o nerdeydi kayıptı zaman dilimin içinde kaybolmuştu .
Kapanan Kapılar arkasına kazınınmış boş bir hayat kabinin de bilinmeze gidiyordu hayatına ardı ardını takip edercesine noktalar koymuştu .
Umutları isteksizce yok olmuştu kalkışmaya mecali olmayan genç kadın beklemediği vakiti yaşıyordu insanların arasından çekilir gibiydi gibisi fazlaydı çekilmişti.
Derinlere inmişti evvela yanında olan Mistik de bin bir şükür ediyordu.

📌herkesin bu dünya da alacağı var ne olursa olsun?
📌 sizce Ldiya bundan sonra yaşıyacakları ne olacak fikirleriniz ?
💕🎈💕