Geçmişin izleri

Küçük Buluşma

Yeni bir sabah.. Yine okula hazırlanıyoruz. Ben bugün siyah deri mini bir etek, siyah gömlek, üstüne de süt rengi bir ceket giydim. Siyah bir çanta, siyah bir topuklu ve bir de gözlük takıp hazırlandım. Hazırlandım da.. Selin hanım hala hazırlanamadı.

Ben: "Selin hanım, acaba biraz daha çabuk ola bilirmisiniz? Çünkü biraz daha çabuk olmazsan ben seni sürükleyerek götürücem. Geç kalıcaz ya"

Selin: "Tamam ya, hazırım nerdeyse. Hep bir şiddet, hep bir bağırma. Noluya?"

Selin çok kokoşdu ama ben çok seviyorum yinede onu. Merve ablanın tek kızı. Onun babası Selin daha küçükken onları terk etmiş. Biz hepimiz bir birimize tutunarak yaşadık. Neyse..

Selin de nihayet hazır oldu. Koyu jean bir pantolon, siyah kısa bir gömlek, üstüne de yırtık jean ceket giydi. Siyah topuklusunu, siyah gözlüyünü, bir de kırmızı çantasını alıp noktayı koydu.

Selin: "Evet artık hazırız çıka biliriz"

Ben: "Çok şükür"

Selin: "Tamam mızmızlanma. Atarlı melek seni.."

Okula gelir-gelmez şu meşhur kuzenleri gördük. Tabi onlar da bizi.

Koray: "Aa bak Selinler gelmiş"

Serkan: "Hmm ne güzel, git takıl işte"

Koray: "Ama bak Masal da yanında, hani tanışmak istiyordun ya, ne çabuk unutdun?"

Serkan: "Masalmı? Tamam hadi gidelim"

Ben: "Bak Selin sen de iyice dadandırdın şunları ya. Buraya geliyorlar, hadi gidelim"

Selin: "Saçmalama nereye gidiyoruz? Bunlardan kaçılırmı yaa? Hem sana noluyo? Masal, sen niye bunlardan kaçıyosun? Anlat da bilelim yani"

Ben: "Ne diyosun sen ya. Şuan saçmalayan sensin. Ne bu böyle imalı-imalı laflar? Kendine gel bence"

Selin: "Asıl sen kendine gel. Ne var bunda bu kadar büyütülecek. Niye sen bunlardan köşe bucak kaçıyosun? Zaten merak etme ben varken sana bakmazlar bile"

Ben: "Selin, ben şuan seni tanıyamıyorum. Nerdeyse resmen şu dangalak herifler için benimle kavga ediceksin. Sen onları tanımıyosun bile.."

Selin benim şu sözlerimden sonra sanki pişman olmuştu. Sonuçta kaç yıllık arkadaşıyım. Fakat ben Selinin sözlerine çok kırılmıştım. Hemen ordan uzaklaşmak istiyodum. Ama..

Koray: "Ne o kızlar kavgamı ediyosunuz siz?"

Selin: "Yok canım ne kavgası, küçük bir tartışma diyelim, dimi Masalcım?" diyerek bana böyle bir kedi yavrusu gibi bakmaya başladı. Biliyordu buna dayanamıyordum, napiyim kıyamıyorum ben bu kıza işte. Onu rezil etmemek için dayandım.

Masal: "Tabi canım, ne kavgası. Biz hayatımız boyu kavga etmedik, şimdimi kavga edicez?"

Selin: "Neyse, nasılsın? Kuzenin nerde? Demin yanındaydı"

Koray: "Ha buraya gelirken telefon geldi, şimdi telefonla konuşuyor. Gelir birazdan."

Serkan: Öff valla bu kız beni baymaktan öldürecek. Hayır arkadaşım 1 saatden bir aramak nedir ya. Kendi-kendime Eylülden şikayetlenirken birden Koraylara doğru döndüğümde o kızı gördüm. Çok sinirlendim. Hemen onlara doğru gitdim. "Senin ne işin var lan burda?"

Masal: "Ne demek ne işin var? Hatırlatıyım ben bu okulda okuyorum. Ayrıca benimle lanlı-lunlu konuşma, galiba o boyalar sana az gelmiş" diyerek sırıtdım

Serkan: "Öylemi? Ben sana şimdi gösteririm" diyerek üzerime saldırmaya çalıştı.

Manyak ya bu herif. Koray araya girmese her kesin içinde bana saldıracaktı.

Koray: "Arkadaşlar bi durun ya noluyor? Bize de anlatırmısınız?"

Masal: "Anlatılacak bi şey yok. Arkadaşı biraz boyamıştım da, galiba o yetmemiş" diyerek ordan uzaklaştım. Tabi Selin de şaşkın. Nolduğunu anlamıyor.

Serkan: "Bak hala konuşuyo ya. Ben senin varya ..."

Koray: "Bi dur ya, bi dur. Noluyo? Şunu bi adam akıllı anlatsana. Yoksa Masal seni o boyayan kızmı?

Serkan: "Haa o boyayan kız, ben var ya o kızı başka şeye boyiyicam da.."

Koray: "Napıcaksın? Yoksa sen de onumu boyuyacaksın?"

Serkan: "Saçmalama ya çocukmuyum ben?"

Koray sırıtarak: "Yok ya kızla aranda 10 yaş falan  fark var ya.."

Serkan: "Tamam aynı yaşda olabiliriz ama bu beynimiz de aynı çalışıyor anlamına gelmez tamammı?" Ayrıca sen kimin tarafındasın sinirleniyorum artık"

Koray:"Tamam tamam sustum, bu sene çok eylenceli geçeceye benziyor"

Serkan: "Bence de, bekle daha neler yapıcam ben ona.."