waternimf

PROLOOG

Er staat een meisje op de dijk er woeit een wind die haar haar laat bewegen. Ze huilt zachtjes. Er staat een man die haar lachend aankijkt met een pistool op haar gericht. Gedachten woekeren door het hoofd van het meisje. De vele pesterijen, de vernederingen, de pijn die haar ouders geven. Ze haatte iedereen op de wereld maar vooral de man die voor haar staat... haar vader. Ze weet dat hij haar gaat vermoorden. Ze weet dat ze straks voor altijd zal rusten. Verlost van de pijn, pesterijen en de wereld.. De maan schijnt op haar gezicht. Ze kijkt er naar. Ze is niet van plan om haar vader als laaste te zien. He het is volle maan denkt ze. Dan hoort ze de schot. De kogel raakt haar in de schouder. Ze valt door de kracht naar achteren. Ze komt in het water terecht. Maar dan voelt ze iets binnen in haar. Het voelt als een vlam binnen in haar maar het doet niet pijn. Ze zal wraak nemen. Ze weet niet hoe. Maar ze zal wraak nemen op de wereld. En dat zijn haar laaste gedachten. Voordat ze sterft.