waternimf

besluit

1000000000 keer sorry dat ik zo lang niet meer geschreven heb. Maar was verslaafd geraakt aan een spelletje Candy crush saga en moest ook een paar proefwerken inhalen:( en dan ook nog eens kamp geweest. maar in ieder geval  veeel leesplezier

ps: ben net achter gekomen dat 11 december hobbit 2 komt (the desolation of smaug) uit komt yeeeeeh

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

sten p.o.v

Lisa en ik liepen over het eilandje op zoek naar hout. 'Waarom moest je nou lachen', vraag ik terwijl ik hout opraap. 'Nou toen ik bij kwam zag ik jou gezicht en je keek zo verliefd naar haar. Terwijl je laast nog niks van meisjes moest', zegt Lisa. 'Wat... hoe.. kon je dat zien'?, stammel ik met mijn hoofd zo rood als een tomaat. Daardoor moest ze alleen maar harder lachen. Na een tijdje vraag ik zacht: 'Hoe gaat het eigelijk nu met je. Heb je nog pijn'.  'Beetje. Het voelt als spierpijn aan. Ik weet ook niet veel meer van.. van net, stamelt ze. We zwijgen allebij.

Lena p.o.v

Ik sta in het water en sta naar het eiland. Het eiland waar ik mensen vasthou.. het eiland waar ik mensen pijn doen.. het eiland waar ik mensen dood. Ik twijfel de laaste tijd steeds meer. Moet ik hier wel mee door gaan. Is dit wel goed of ga ik te ver. Ik wordt er gek van. En als ik dan niet daar aan denk dan denk ik wel aan David. Ik ben er achter gekomen dat ik nog steeds van hem hou. Dat ik nog steeds gevoel heb. Dat ik nog lief kan hebben. Ik wordt gek hier. Rustig adem halen, herhaal ik in mezelf. Dan komt het allemaal goed. Ik moet naar het land ik wil hem zien. Nee dat kan niet. Ik zit een tijdje met me zelf in discusie tot ik een besluit neem.

 Selena p.o.v

Ik zit al heel lang te nadenken wat  hier nou allemaal aan de hand is. Wie is die Waternimf zou het kunnen dat.. dat Lena de waternimf is. Maar om daar achter te komen moeten we de waternimf zien. 'Denk na Selena denk na. Zo moeilijk kan het niet zijn', zeg ik tegen me zelf. Na een tijdje spring ik op natuurlijk. Waarom ben ik hier niet eerder achtergekomen. Ik moet David bellen. Ik storm naar mijn kamer om mijn mobiel te pakken. Maar ik kan hem niet vinden. 'Kom op waar ligt dat stomme ding', zeg ik boos. Ik haal me hele kamer overhoop en ren naar beneden en zoek in de woonkamer. Nergen... foetsie, opgelost in de mist. Ik kijk om me heen. 'Dit kan gewoon niet. Hij moet hier ergens zijn. Op dat moment hoor ik mijn telefoon. Ik probeer te luisteren waar het geluid vandaan komt. Ik voel iets trillen in mijn broekzak. 'Serieus', moppel ik. En ik pak mijn mobiel uit mijn zak. 'Heb ik gewoon een uur zitten zoeken naar mijn mobiel zat hij gewoon in mijn broekzak. Ik neem me mobiel op. 'Hee met Selena', zeg ik. 'Met David'... Ik kap hem af. 'Heee David goed dat ik je spreek ik moet je wat vertellen'. 'Wacht Selena.. Ik zag Lena weer', zegt hij. 'WAT.. ik kom zo snel mogelijk naar je toe', zeg ik,'Blijf waar je bent. Ik hang op zonder op antwoord te wachten en ren naar het kantoortje van mam.

David p.o.v

Ik kan het gewoon niet geloven. Ze was er weer. 

#flasback# 

Ik keek naar buiten en daar stond ze. Haar haar danste in de wind. En ze keek naar mij. Haar ogen stonden deze keer niet kil. Maar juist blij, stralend. Ik zag het. Ik staarde haar ook aan. Na een tijdje liep ik voorzichtig naar buiten. Ik liep naar haar toe en stopte. Zo stonden we weer een tijdje zij aan de ene kant van de straat en ik aan de andere. We zijden niks. Todat ik naar haar toe moest. Ik had geen controle over mezelf. Het liefst rende ik naar haar toe . Maar ik kon me nog beheersen. Ik liep langzaam naar haar toe. Maar toen werdt ze onrustig. 'Nee.. dit kan niet', stamelde ze terwijl ze een paar stappen naar achter zette. En toen rende ze weg. Ik rende haar weer achterna. Maar ze was veel sneller. Ik zag haar weer in de put springen. Weer die put. De put die mij van haar scheide.

#einde flashback#

Ik hoor een auto de oprit oprijden. Ik kijk naar buiten en ik zie Selena. Ik ren naar de voordeur en doe hem open. 'Sorry dat het zolang duurde. Maar mam moest eerst dit en dat doen', zuchtte Selena.'Geeft niet. Je bent er nu', antwoorde ik. De moeder van Selena toetert en rijd weg. 'Kom', zeg ik. We gaan naar mijn kamer'. We lopen naar mijn kamer en ik plof op mijn bed, maar Selena blijft staan en begint te ijsberen. 'Weet je zeker dat het Lena was', vraagt ze.' 'Ja', zeg ik. Ik begin te vertellen wat er gebeurt was. Als ik klaar ben met mijn verhaal is het een tijdje stil. Maar het raarst is dat ze blij keek bijna stralend. Terwijl ze normaal altijd zo kil kijkt', zeg ik. 'Wow', mompelt Selena, Weet je ik vindt dat we naar de zee moeten'. 'Waarom', vraag ik verbaast. 'Om Lena op te zoeken. En vragen waarom ze het doet. In ieder geval als ze de waternimf is', vertelt Selena. Ik denk na is het wel slim. 'Maar waarom denk je dat ze bij de zee is', vraag ik. 'Nou ik denk dat Katy's theorie klopt. Want ze vlucht elke keer in de put en dan is ze verdwenen. Ze kan dan alleen naar de zee gaan. Waar moet ze anders heen', zegt Selena.  Ik denk weer na. 'Oké je hebt een punt. Maar hoe gaan we dan voor me kaar krijgen om daar te komen. Mijn ouders laten me echt niet alleen naar buiten. 'Met je broer dan'?, vraag ik. Ik denk na. 'Geen idee', antwoord ik, 'Maar dan moeten we hem alles vertellen'. 'We hebben geen andere keus', zegt Selena. Ik zucht. 'Oké ik zal hem vragen', zeg ik, 'Maar weinig kans dat hij het goed vindt'.

Lena p.o.v

Ik dwaal weer door de straten. En denk aan wat er vandaag gebeurd was. Toen ik hem zag voelde ik me zo blij. Mij hart maakte een sprongetje toen hij naar buiten kwam. We stonden een tijdje tegen over elkaar. Het liefst was ik naar hem toegerend en hem omhelst. Maar ik was bang dat hij dat eng zou vinden. Naar een tijdje kwam hij naar me toe lopen, maar toen begon ik te twijfelen. dit kon niet had ik hardop gezegt. En ik rende weg. Hij kwam me achterna. Net als de eerste keer. Ik sprong weer in de put. Ik kijk om me heen. En ik zie iemand lopen. Ik kijk beter. Ik ken haar dat is Megan. Ik moet weer glimlachen. Iklooplangzaam op haar af. Ik zie dat ze haast heeft. Ze is bang dat zie ik aan haar. Ik heb dus toch effect op haar gehad.

Megan p.o.v

Ik loop door de donkere straten. Waarom moest ik nou naar de winkel. Mijn stomme moeder ook. Straks kwam ik Lena nog tegen. Ik begon nog harder te lopen. ik rende nog net niet. ineens staat er een meisje voor me. Uit het niets. Het meisje kijkt omlaag. Ik sta stil. Wat moet ik nu doen. Ik durf niet langs haar heen te lopen. Dan kijkt het meisje omhoog. Ze glimlacht kwaadaardig tegen me. Ik deins achteruit. Ik kijk in de kille ogen van Lena. 'Daar ben ik dan weer', fluistert ze blij. De stem laat me rillen. 'Ach heb je het koud', vraagt ze. Ik weet niks uit te brengen. ;Zeggen we tegenwoordig niks meer', vraagt ze weer, 'Dat is onbeschoft hoor'. 'Ik.. ik moet naar huis. Mijn moeder wacht op me', stammel ik. 'Oooh wat jammer nou voor je moeder. Want ik ben niet verplan om jou te laten gaan. Ik wil je de zee laten zien. En dat duurt waarschijnlijk de rest van je leven', zegt ze. Ik kijk haar ongelooflijk aan. 'Nee.. dat doe je niet. Dat durf je niet', stammel ik. 'Dat zullen we nog wel zien', lacht ze gemeen. Ik begin te gillen van angst. En wil wegrennen, maar dan wordt het zwart voor me ogen. Ik stop met gillen. En val langzaam in de diepe duister weg.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nog een keer 100000000000000keer sorry. Ik hoop dat ik straks vaker kan uploeaden. Zeg pleas weer wat je vindt. Iedereen die trouwens een reactie achter heeft gelaten bedankt. Ik hoop dat jullie ervan genoten hebben.

En nu nog een paar boeken aanraden: van Annelies022 met de boek The war for arlean. Mijn ander boek Just give us life. De 2 boeken van VeraRakel The vampire boy en Engeleneiland. en tot slot de boek van  xxx yfke met de boek  mision: who i am?