When A Playgirl Falls

CHAPTER 11

Shanaia's POV:

"Uuwi kana ba Shan?" -Skyler.

"Hindi pa. Ingat kayo." Sumakay nako sa kotse ni Tower at sumakay narin siya.

Kumatok sa bintana si Sky.

"What's with you princess?" Tanong niya. "Too cold. I never expected you to act like that with Seth." Dagdag niya.

"I'm just tired prince. Babalik din ako sa monday with my full energy." *smiles*

"If you say so. Okay just text me kung asan ka ah? Si tower nalang maghahatid sayo."

"Okay. Okay. Mauna na kami. Hm? Bye. Take Care!" Tsaka ko na sinara ang window.

Inistart na rin ni Tower ang kotse.

"San kita dadalhin princess?" Tanong niya.

"Sa bakasyunan namin sa zambales. Can you?"

"Okay sige." Tsaka na niya pinaandar ang kotse.

Nakakabingi ang katahimikan sa loob ng kotse. Nang biglang magsalita si Tower.

"Princess, pwede kang magsabi saken." Hindi nakatinging usal niya.

"Anong sasabihin ko? Wala naman."

"You can't hide anything from us. Kaya magsabi kana."

"Tss. Kanina I'm with Sophia, she's the girl who laughed with Seth. Yung sinabi ko sainyo. She's familliar."

"Then?"

"Then... bumalik nanaman sa isipan ko yung panaginip ko. I think she's the same girl."

"That's all?" Tanong niya.

"Y-yes?" Pagsisinungaling ko.

"Hmm. Sabi mo e. Mahaba pa ang biyahe tulog muna muna yan." Payo niya.

I just lean on the windows and look outside hanggang sa makatulog nako.

.........

"Princess? Shan? Uyy? Wake up." Minulat ko na ang mga mata ko.

"Are we already here?" Usisa ko.

"Yeah. Mauuna narin ako. May family dinner pa pala kasi kame."

"Okay. Thanks for the ride. Ingat ka. Text me kung nakauwi kana, okay?"

"Sge. Bye princess." Sumakay na siya ng kotse niya ng naistart niya na to tska niya ko binusinahan. Kumaway naman ako sakanya tsaka pumasok na sa bahay.

Ting! One message receieved.

From: The beautiful.
- Where are you? Huh baby?

To: The beautiful.
- I'm in our rest house in Zambales. Don't worry I can handle myself mom, love you.
SENT.

Nagdoorbell ako sa bahay.

"Good evening Shanaia." Bati ng kasambahay namin dito.

"Good eving manang." Bati ko din kay Manang Lena. Siya tumatayong nanay ko pag andito ako sa rest house lalo na pag wala ang mga magulang ko.

"Kumain kana ba Iha? Paghahanda kita."

"Huwag na po. Busog pa po ako."

"Ganon ba? Osge pagdadala nalang kita ng gatas sa kwarto mo." Tsaka nako umakyat sa taas.

Naligo nako at pumunta sa veranda ng kwarto ko.

Sarap ng fresh air. Haha.

Siguro tinatanong niyo bakit nag-iba ang mood ko kaninang bumalik nako sa loob ng school, noh?

'It's just that. My memory. I remember Xander. Siyang siya si Seth. Pero kung siya si Seth bakit hindi niya ipinakilala ang sarili niya saken? And Sophia she told me na nakita na niya ko noong graduation day past 3years. Pero hindi niya ko maalala ng husto. Then with the issue of my dad. I remembered how just I hate him very much that time. Bakit? Bakit parang hirap alamin ng sariling buhay ko? What's with my life 3years ago?!'

Tok! Tok!

"Pasok po." Tsaka ako umupo sa kama ko.

"Eto ang gatas uminom ka. Nga pala Iha. Andito yung apo ko na kababata mo. Miss kana daw ngayon ka nalang ulit kasi pumunta dito."

"Si Cyrus Dave po? Asan po? Pupuntahan ko!" Masayang saad ko. 2years na din kasi last kaming magkita dahil hindi nakami nakakapunta dito nina mama sa sobrang busy nila.

"Ay wag na bukas nalang ng umaga. Ipahinga mo muna sarili mo. Maaga ka nalang gumising bukas ha?" Osge po manang salamat! Pag umuwi po kayo sainyo sabihin niyo sunduin niya ko ng maaga mamasyal kami!" Tuwang tuwang saad ko.

"Hay naku. Osgesge iha. Tulog kana kapag naubos mo na yan. Sge na." Lumabas na sa kwarto ko si Manang.

Katapos kong mainom yung gatas humiga nako at hinintay kong dalawin ako ng antok ko.

-----

SHORT UPDATE. ^___^v

END OF CHAPTER 11.

TO BE CONTINUED.

- princesskrysteta.