Psikopat'ın Gelini

✳KURTARIŞ

"EY! BU TOPRAK İÇİN TOPRAĞA DÜŞMÜŞ ASKER..." Ne güzel demiş Mehmet Akif.
Biz tarihte binlerce zorlukla karşılaşmış bir milletiz. Bu zorlukların üstesinden bu toprak için bu toprağın altına giren sayısız askere , adını bilmediğimiz milyonlarca kahramana borçluyuz.
Gerçek manada borçluyuz. Babasız kalan onca evlada ve evlatsız kalan onca ana - babaya borçluyuz.
Yattıkları yer cennet bahçeleri olur İnşAllah.
ALLAH RAHMET EYLESİN!
MİLLETİMİZİN BAŞI SAĞ OLSUN!
*********
Hızlıca beni kendine çekti. "Hayırdır beyler bir sorun mu var?" dedi sinirli sinirli.
"Kızı ilk biz gördük." dedi sarısın olan ama bu sarışın olan çok fazla olmaya başladı.
Beni tekrar kolumdan tutup bu sefer daha hızlı bir şekilde arkasına çekti. "Kız benimle. Şimdi ikileyin!" dedi aşırı tonda asabiyet, sinir ve emir barındıran sesiyle.
"Vay! Bebeye bak sen. Karın mı bu senin?" diye sordu arkalardan biri.
"Oğlum üstüne gitme kız bırakmış onu nikah masasında. Niye yarasını deşiyorsun çocuğun?"

Şu an tam önümde boynundaki damar sanki bir kalp edasıyla atan bir adam duruyor." Siktir olup gidin kız benimle. Ve emin olun bunu son kez söylüyorum." dedi.
"Lan sen bize postamı koyuyon?" dedi esmer olan. Sırf onu kışkırtmak için. Şuan kavgaya hazırlandığı o kadar belliydi ki iki tarafında. Bir şey yapmalıydım.
Parmak uçlarımda yükseldim ve kulağına yaklaştım.
"Senden yardım istedim kavga etmeni değil. Hadi gidelim." dedim ama demez olaydım. Ben arkasına dönmesini falan beklerdim ama arkasına dönmeden kolumu bir sıktı ki yemin ederim parmakları kolumdaki kemiklerimin arasına girdi.

"Arabaya bin!"
"Ne?" dedim şaşkınca.
"Sana arabaya bin dedim." bu defa ilk seferkine göre daha yüksek sesle ve daha hiddetli bir şekilde söyledi.
"Hayır, binmiyorum!" dememe kalmadan kolumdan tuttu ve beni arabaya tıktı. Evet evet baya arabaya tıktı ve sertçe kapıyı kapattı.

Şuan bir şey konuşuyorlar sanırım onları hala buradan gitmeleri için uyarıyor.
Evet artık konuşma faslını geçip 4 de 1 kavgaya başladılar. Acaba çıkıp yardım etsem mi? 4 kişiye karşı 1.5 kişi olurduk.

Cüneyt Arkın gibi maşallah. Dördünüde yere sermek üzere ama şu sarışın baya dişli çıktı. Ben korkudan daha fazla bakamadım ve gözlerimi kapattım.

2-3 dakika sonra sesler kesildi
Yavaşça gözlerimi açtım ve ön camdan bakmamla şoka girmem bir oldu. Resmen dördü onun önünde diz çökmüş ve elinde bir silah sarışın olanı hedef almış.
Kendimi hızlıca arabadan attım ve koşarak yanlarına gittim.

"Ne yapıyorsun ya?" dedim ama beni gram umursamadı.
"Ya ne yapıyorsun dedim?" tekrar korkuyla. Ben daha bu olanların korkusunu atlatamamışken emniyeti açtı ve bağırdı. "Söyle lan bir daha söyle. Ne demiştin bana ha? Hadisene niye şimdi süt dökmüş kediye döndün? Senin benim kim olduğundan haberin var mı lan piç?" dedi aşırı dozda sinirle.
Silahı sarışın olan çevirdi.
Yemin ederim vuracak. Benim yüzümden birinin katil olmasına ve 4 kişininde ceset olmasına hiç gerek yok.

Ve birden ben bile ne yaptığıma anlam veremedim. Resmen emniyeti açık bir silahı elinde tutan gözü dönmüş birinin önünde duruyorum.
"Kim olduğunu anladılar. Hadi gidelim." dedim ama beni umursamadı ya da o kadar sinirli ki beni duymadı bile. Ama artık gerçekten korkmaya başladım.

"Onları vurmayacaksın değil mi? Hem dört tane sarhoş yüzünden katil olmaya gerek var mı? Hadi indir şunu." dedim ve elinde silah olan kolunu tuttum ve yavaşca indirdim. Kolunu yavaşça kavradım ve onu çekiştirdim. Şuan onu çekiştirebilmemin sebebi gerçekten gücünü kullanmamasıydı. Eğer kullansa onun o kaslı vücudunu ölsem çekiştiremzdim.

Arabay bindik o sırada da zaten dördüde kaçmıştı. "İyi misin?" diye sordum.
"Niye?" dihe skrdu ciddi ciddi niye diye sordu. Sanki daha demin adam öldürücek olan bendim.
"Neyse. Şey ben hem teşekkür ederim hem de özür dilerim."
"Özür ne için?" dedi. Acaba kavgada kafasına darbe falan mı aldı?
"Benim yüzümden yaralandın ve az kalsın adam öldürüyordun." dememle kahkaha attı. Ayy bu cidden darbe almış.