nu we ouder zijn.

hoofdstuk 1

Pov Lisa
Ik loop op het schoolplein. Ik heb hier zoveel herinneringen gemaakt de laatste acht jaar, maar nu moet ik toch echt afscheid gaan nemen. Er komt een jongen naar me toe gelopen. Het is Lars. "Ik ga je missen!" Zegt hij. Hij is een jaar jonger dan mij. We zijn goede vrienden. We voetbalde altijd samen. We deden eigenlijk alles samen. Nu ga ik naar de middelbare en zal ik heb niet meer zien, aangezien hij in het dorp woond en ik ik het buitengebied. Ik zwaai nog een laatste keer naar hem en fiets dan met mijn broer mee naar huis. Mijn ouders zijn gescheiden en papa is aan het werk en mama is verhuisd naar een ander dorp in de buurt, daarom moest mijn broer me ophalen aangezien hij twee jaar ouder is. we zijn in het weekend bij mama. Best wel raar aangezien mama hier haar vrienden had.

Drie jaar later.
Ik ben dus aan het helpen op het feestje van het dochtertje van een vriendin van mijn moeder. Ik was dus tegen Lars op gelopen. "Hallo?" Vraagt hij met een gaat het blik in zijn ogen. "Oh, hoi." Zeg ik bot en loop door naar de tuin. Ik kwam hier tenslotte om te helpen en niet om het gezellig te hebben met iemand die me drie jaar lang in de steek heeft gelaten.