hoofdstuk 3

48 1 0
                                        

Pov Lars
Ik loop naar de tuin en ga weer zitten. Ik probeer oogcontact met Lisa te maken, maar ze kijkt steets weg. Ik snap niet wat ik verkeert heb gedaan. "Mogen we van tafel?" Hoor ik een van de kinderen roepen. Miranda knikt en ze gaan weer in de tuin spelen. Miranda staat op en loopt verder de tuin in om de kinderen in de gaten te houden. Lisa staat op en loop met een paar borden in haar handen naar de keuken. Ik pak snel een paar flessen met saus en loop achter haar aan. We staan in de keuken en Lisa begint met de afwas. Ik ga achter haar staan en knuffel haar. "What the fuck doe je!" Zegt ze. "Ik heb je gemist!" Fluister ik in haar oor. Ik weet gewoon dat ze nu grijnst. Ik blijf zo staan, maar Opeens krijg ik een natte doek in mijn gezicht. Lisa wilt weer terug de tuin in lopen maar is te laat. Ik pak haar hand en biet mijn andere hand ook aan. Ze pakt hem vast en ze kijkt naar de grond. Ik trek haat naar me toe en hou onze handen achter mijn rug, zodat ze niet weg kan. "We moeten praten! Ik weet niet wat er is, maar je doet iniedergeval raar." Zeg ik terwijl ik een pluk haar uit haar gezicht strijk. Op dat moment wurmt ze zich los. "Straks al ik naar huis ga, want ik wil nu nog vrolijk zijn voor de kinderen." Is haar andwoord. Ze loopt naar de tuin en ik geef haar een tik op haar kont en ze kijkt me net een opgetrokken wenkbrauw aan.

Heel de middag heb ik Lisa een beetje lopen plagen. Ze kwam ook los en deed het terug. De kinderen zijn weg en Miranda bedankt ons. We lopen samen naar buiten, maar dan.....

nu we ouder zijn. Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu