Fame (1D & 5SOS)

12. Leslie

Ik loop een klein restaurantje in die Niall had uitgezocht. Er paar oude mannen zitten in een hoekje te kaarten en aan de andere kant zitten twee dikke vrouw met enorme taarten en thee voor hun neus te praten. Waarschijnlijk zaten ze daar al twee uur.

Ik kijk zoekend om me heen of ik Niall ergens vinden. De lichten zijn niet erg fel en sommige hadden het al niet meer overleefd en in dat deel was het dan ook donker. Uiteindelijk zie ik dan toch een jongen in aan de bar zitten. Ik kan niet zien of het Niall was, maar ik moet iets dus ik loop maar naar hem toe. Hij hoort me kennelijk aankomen en draait zich om. Yes, ik heb de goede.

'Les!'

'Kort je m'n naam nu al af?'

'Dat doe ik graag.' Ik kan aan hem horen dat hij moest glimlachen. Ik klim op de barkruk naast hem.

'Dus vanwaar dit donkere café?'

'Hier kunnen fans mij niet zien vanaf buiten.'

'Maar je komt toch naar binnen?'

'Ik kan via de achterdeur.' Ik knik, al weet ik niet zeker of hij mij wel ziet.

'Dus nu gaan we hier een paar uur zitten.'

'Nee, ik weet iets leukers.'

'Moet ik nu bang worden?'

'Dat weet ik niet, maar ik wist dat ik je moest afleiden van je gedachten, dus ik dacht dat het wel leuk was om iets te doen.'

'Waarom dan?'

'Hoe bedoel je?'

'Ik ben een fan, Niall. Waarom?'

'Heb ik toch al gezegd? Ik vind je grappig of zo. Iets van je spreekt me aan.'

'Dat klinkt eng.'

'Dat is het ook.' De barman komt verveeld naar ons toe en vraagt ons of we wat willen drinken. Ik ril van zijn baard waar nog een paar stukjes in zitten, ik wil niet eens weten wát. Waarom kan ik dit dan weer wel zien? Het had van mij helemaal niet gehoeven.

Even later zitten we met twee glazen cola voor onze neus.

'Dus waar gaan we heen?'

'Ja...' Hij wiebelt met zijn wenkbrauwen en ik rol met mijn ogen.

'Ik haat nieuwsgierig zijn.' Hij grinnikt. 'Verrassingen zijn verschrikkelijk.'

'Ik weet het.'

'Dus ga je het me vertellen?'

'Nee.' Ik zucht. 'Heb je eigenlijk nog wel is op je Twitter gekeken na ons gesprek?' Ik schud mijn hoofd. Alweer heb ik geen idee of hij het eigenlijk wel kan zien, maar volgens mij wel. 'Waarom niet?' Ik haal mijn schouders op -ik hoop echt dat hij het kan zien- en kijk naar mijn glas. Eigenlijk lieg ik nu. Of is dit verzwijgen? Ik ben gewoon bang voor de haat, dat is alles. En dat is alleen door mijn verleden, dat is alles.

'Wanneer gaan we nou?' vraag ik gespannen.

'Als ik mijn drinken op heb.' Ik kijk mijn glas, dat inmiddels al weer leeg is, en dan naar die van Niall. Hij zit nog bijna helemaal vol en hij neemt er een heel klein slokje uit. 'Dit is gemeen.'

'Heb jij niet ontzettend veel last van je neus door al die prikkels?'

'Nee. Ik dacht dat jij altijd ontzettend veel en snel at.'

'Dat is eten, geen drinken.' Ik trek een pruillip en hij grinnikt. 'Maar je zou echt een keer moeten kijken op Twitter. Het is er een grote chaos, zo grappig.'

'Ik kan me wel ongeveer voorstellen hoe het is. Mensen denken dat we samen zijn en gaan mij haten. Waarom zou ik er op gaan kijken?'

'Het valt best mee. En waarom zou ik samen zijn met een Liam-girl?'