Fame (1D & 5SOS)

25. Hayley

Ik loop achter Leslie aan de zoveelste winkel in. We hebben na een hele discussie besloten dat we omsteverbeurten een winkel mogen kiezen waar we heen gaan. We hebben al iets van 10 winkels gehad en nog geen moment zonder de pers.

Ik kijk een beetje door de jurkjes heen als Leslie met een kort broekje naar me toe komt lopen.

'Wat denk je hiervan?' vraagt ze met een glimlach, duidelijk nep. Ze kijkt schichtig naar de pers. Ik pak het broekje over en glimlach terug. 'Oh, wat een leuk broekje.' Leslie glimlacht en kijkt naar het jurkje dat ik bekijk. 'Die is ook leuk!' Ik haal het jurkje uit het rek en knik. 'Je hebt gelijk.'

We lopen allebei naar een pashokje en ik zak uitgeput tegen de muur aan. Ik ben kapot. Ik pas snel het jurkje aan en zie meteen dat hij me niet staat en trek hem weer uit. Ik loop met het zucht het pashokje uit en hang hem terug.

Leslie loopt na mij het hokje uit en lijkt tevreden te zijn met het broekje. Ze rekent af en we lopen weer de winkel uit. We persen ons door de pers heen en ik zie een stukje verderop een terrasje. 'Ik kies geen winkel, maar ga voor het terras.' deel ik mee. 'Ik ben het voor het eerst eens met je eens.' zucht Leslie en loopt achter me aan.

We zakken neer op de stoelen en ik leg mijn tasje op tafel bij die van Leslie. Ik bestel een koffie en een muffin en Leslie een cola en ook een muffin. Ik zak onderuit en geniet van mijn koffie, terwijl er een stilte valt. Leslie verbreekt na een tijdje de stilte.

'Misschien moeten we gaan praten? Ik weet dat jij net zo min als mij wil praten, maar we zullen toch moeten.'

'Wie zegt dat ik niet met je wil praten? Jij bent stil. Ik wil best wel met je kletsen hoor.'

'Ja sure, dit zeg je alleen voor de pers.'

'Ja joh, dat horen ze hier ook echt.'

'Je weet maar nooit. Waarom zou je met mij willen praten? Je haat me.'

'Haat is een groot woord, weet je?'

'Nou ik gebruik het voor jou, want jij bent zeker datgene dat ik haat.'

'Wat heb jij?' Ik gooi gefrustreerd mijn handen omhoog.

'Jou, ik zit met jou opgescheept. Je kunt ook gewoon toegeven dat je me niet mag hoor.'

'Waarom zou ik? Jij begint dat ik niet wil praten.'

'Ja, omdat dat zo is. Waarom zit ik hier met jou? Om die irritante manager van jou vriendje. Ik snap niet dat Calum ooit voor jou heeft gekozen.'

'Oh en ik moet wel begrijpen dat Niall voor jou heeft gekozen?'

'Ja, ik pest tenminste geen mensen. Ik ben eerlijk.'

'Ja, maar zijn je vrienden dat ook?'

'Wat bedoel je daar nou weer mee? Natuurlijk, ik vertrouw mijn vrienden.'

'Weet je dat wel zeker? Ik weet namelijk belangrijke dingen die jij niet weet en he, laat dat nou net over jouw vrienden gaan.'

'Waarom ben je zo gemeen?'

'Ik gemeen? Jij zegt dat ik blijkbaar niet met jou wil praten en jij niet met mij.'

'Als je zo doorgaat komt dat volgens mij steeds meer uit.'

'Jij doet nu bitchie hoor, ik niet.'

'Ja natuurlijk, ik ben diegene die jou al die tijd het leven zuur maakt. Helemaal mee eens.'

'Ja, misschien ben je dat wel.'

Leslie opent haar mond om weer te antwoorden, maar wordt onderbroken door het schelle gerinkel van haar telefoon.