Fame (1D & 5SOS)

27. Hayley

Ik kijk met een schuldige blik Leslie na die wegrent. Waarom zeg ik altijd dingen voordat ik denk? Niall geeft ons een verontschuldigende blik en rent achter Leslie aan. Ik zucht en draai me weer naar Calum toe.

'Dat was niet lief van je Hayley, dat weet jij ook.' zegt Calum tegen me. Ik knik en kijk naar beneden. 'Het is gewoon... Ach laat maar.' Ik sta op en begin te lopen, zonder eigenlijk te weten waar ik heen ga. Ik ga doelloos in het midden van het plein staan en ik hoor voetstappen achter me dichterbij komen.

Calum legt zijn handen van achteren op mijn middel en draait me om zodat ik met mijn gezicht naar hem toe sta. Hij legt zijn handen ligt op mijn wangen en tilt mijn gezicht op, zodat ik gedwongen ben hem aan te kijken.

'Hayley, ik weet niet wat er tussen jou en Leslie is gebeurd, maar jullie moeten het oplossen. Ik dwing je niet mij te vertellen wat er allemaal is gebeurd, maar je moet er echt wat aan doen. We hebben ons vliegtuig toch al gemist en we moeten in LA zien te komen, dat gaat niet lukken als jullie ruzie blijven maken en blijven wegrennen.'

'Ik ren niet weg, dat doet Leslie.' antwoord ik koppig. Calum geeft me een waarschuwende blik. Ik zucht en rol mijn ogen. 'Fijn, maar dan moet Leslie ook meewerken.' 'Goedzo, ik ben trots op je.' Calum kijkt me glimlachend aan en geeft me een kusje op mijn lippen. Als hij mijn lippen weer verlaat kijk ik hem verdrietig aan. 'Ik heb afleiding nodig.' zeg ik met een zielig stemmetje, waarna ik mijn handen op zijn nek leg en hem weer naar beneden trek en mijn lippen op de zijne druk. Het kan me niks meer schelen dat we in het openbaar zijn.

~

We strompelen met zijn vieren door de donker wordende straten van Dallas. Het dagleven begint steeds meer te veranderen in nachtleven te veranderen en je ziet giechelende meisjes in korte jurkjes rondlopen.

Ik zie Calum naar een meisje staren en sla hem op zijn arm. 'Calum.' zeg ik streng. Hij draait zich naar me toe en glimlacht. 'Sorry Hayley.' zegt hij verontschuldigend en pakt mijn hand vast.

Iemand verderop draait zich geschrokken om. 'Calum? Like Calum Hood?' vraagt ze verbaasd. 'Ohoh.' zeg ik hardop. 'OMG DAAR ZIJN CALUM HOOD EN NIALL HORAN!' roept hetzelfde meisje. Een paar andere meiden draaien zich ook om en rennen naar ons toe.

We zetten het op een rennen en hebben gelukkig het voordeel dat sommige meisjes hakken aanhebben. Na een paar hoeken om te hebben gerend, zijn we de meiden eindelijk kwijt en zakken we uitgeput tegen een muur aan.

'Waar gaan we vanavond slapen? Ik ben best wel moe.' Niall springt met een glimlach op. 'We slapen gewoon in ons oude hotel.' zegt hij blij. Ik kijk hem vragend aan. 'Hoezo dat dan?' Calum springt ook op. 'Natuurlijk Niall, je hebt helemaal gelijk!' Hij geeft Niall een high-five en Leslie en ik kijken elkaar vragend aan, wat overigens maar van korte duur is, omdat Niall hyper begint uit te leggen.

'We zouden eigenlijk morgen vliegen, maar onze vlucht is vervroegd naar vanavond, dat betekent dat het hotel nog beschikbaar is!' Meteen spring ik ook op en vlieg Niall om de hals. 'YOU'RE A GENIUS!' roep ik blij. Leslie kijkt me boos aan en ik laat met een rood hoofd Niall los. Ik stap naar achteren en voel Calum's arm om mijn middel glijden.

'Uhm, laten we maar gaan?' breekt Niall de gespannen stemming. Ik knik en loop met Calum achter Niall en Leslie aan. We lopen in stilte naar het hotel. Gelukkig wisten Niall en Calum de weg. Als we de warme lobby inkomen zucht ik opgelucht. Niall loopt naar de balie en overlegt wat met de vrouw, waarna hij iets aanpakt en met een glimlach naar ons toe komt.

'Ze hebben onze kamer al opgeruimd, dus we moeten het met jullie kamer doen.' zegt hij. Ik knik en ren meteen naar de lift, verbaasd dat ik de fut heb om nog te rennen. De gedachte aan een warme douche helpt me denk ik.