Tragic Love [On Hold]

Chapter 40 [[Nagseselos Ako, bakit ba?]]

-Chris’s POV-

“Ang ganda talaga ng simoy ng hangin dito sa park.. HAAAYYY”

Nandito ako ngayon sa park na malapit lang sa bahay namin mga 10 minutes lang mararating mo na siya pagnaglalakad.

“Hello Chris :) “ Bati nung isang babae  sabay wave sakin. Syempre dahil nasa mood ako ngayon, I waved her back at ayun bigla nalang nabanga sa may poste.. WAHAHAHAHAHA tatanga tanga  kasi.

Umupo ako sa May bench ng park at naglaro ng kahit ano para lang malibang ako.

“Grabe namiss ko na talaga ang pumunta dito Herra.” Huh? Pagkatapos kong marinig ang pangalan ni Herra, naglingon lingon ako sa paligid dahil baka sakali Makita ko siya pero wala eh.. Baka nananaginip lang ako. This past few days kasi, dami kong plano kung paano ligawan si Herra.

“Tagal mo kasing umuwi! Ayan tuloy dami mo nang namiss dito!” Di talaga ako nagkakamali kay Herra talaga yung boses na yun pero asan siya ngayon? Ba’t di ko Makita?

Tinry kong lumingon sa likod. Aha! Ayan ka lang naman pala babae ka! Pero sino yung kasama niyang lalaki? Boyfriend niya? Pero wala ata siyang nabanggit eh tsaka sabi niya naman diba na She’ll try to love me soon.. Ahh baka kaibigan lang, pero ba’t di ko pa yan nakita eversince? At aba ang saya saya niya pa ah.. ARgg nagseselos ako!

Bigla nalang akong tumayo and the next thing is nakita ko nalanag ang sarili ko papalapit sa kanila.

“Herra!” Tawag ko sa kanya, medyo kabado parin ako dahil baka … NONONONO CHRIS! THINK POSITIVE!

“C-chris! Nandito ka pala?” Tanong niya

“Ah wala nandoon ako sa bahay wala ako dito!” Pilosopong sabi ko sa kanya. Obvious namn na nandito ako diba? Tss

“Owh so you’re Chris!” Ahh hindi hindi! Kainis narinig niya naman yung sinabi ni Herra diba? Haay naku naman oh

“Herra sino ‘to?” Medyo pagalit kong sabi.. Eh nagseselos nga  ako diba?  Bakit huh?

“Ahh siya si Clint,--“ Aba bastos ‘tong lalaking ‘to upakan ko na eh. Di ba naman pinatapos si Herra..

“Clint, Clintlofer Abrenica, nice meeting you Chris” Sabay abot niya sa kamay.

“Herra, ba’t lumalabas ka pa? Baka mapano ka niyan!” Sabi ko kay Herra at hindi na pinansin yung ano nga pala pangalan nun? Hayy I don’t care.

“Eh nagyaya kasi si Clint lumabas kaya pinagbigyan ko siya since matagal talaga narin kaming di nakapagkita. Chris sorry na” Magpasalamat ka at mahal kita kundi! Wala lang.. HEHEHE

“Okay apology accepted! Pero kailangan mo na talagang umuwi Herra, tsaka diba sasamahan mo ako mamaya papuntnag ospital?” Yup! Pupunta kami mamaya and sabi niya na sasamahan niya daw ako dahil nga naguilty daw siya sa nangyari.. Naku naman ‘tong babaeng ‘to oh sabi ko na nga sa kanya na wag maguilty di niya naman kasalanan eh. Tss

“Excuse me!” Buti nalanag talaga at nagparamdam pa ‘to kung hindi tuluyan ko na talagang nakalimutan ang mokong na’to “Iiwan mo ko dito? Pero Herra,”

“Clint punta ka nalang sa bahay mamaya, nagpromise kasi ako sa kanya eh, sorry talaga! Dun ka nalang din magdinner sa amin para matagalan tayo :)” Aba dun niya pakaka inin ng dinner.

“Uhm Herra, Pwede din ba na dun na rin ako kumain? Gusto ko rin kasi makilala ‘to eh.” Sabay turo kay Clint ata pangalan niya? Tss.

“Oo na nga sige na! Ikaw naman eh. Sige Clint kita nalang tayo mamaya see ya!”

Yes! Panalo ako! Woohoo! Party party!

-Clint’s POV-

Ano ba yan! Di naman ganoon si Herra sakin dati ah. Grabe nag-iba na talaga siya nung nawala ako.