Kay kayımı alıp eve doğru sürdüm. Of şimdi ben eski sevgilimin kardeşi ile sevgili olamam, sadece arkadaş. Ama çocuğun dudağına yapıştığım andan itibaren arkadaş olma gibi bir şey söz konusu değil. Ama şimdi ben bu Onuru bir delirteyim. Eve gelmiştim bile. Zaten annemgil de beni bekliyormuş.
- Kızım neden bu kadar geç kalıyorsun ?
- Baba sadece bunaldım böyle.
- Biz seni sıktığımızı düşünmüyoruz.
- Ama sıkıyorsunuz.
- Kızım artık yeter yarın dışarı falan yok. Evde otur ne yapıyorsan yap ama dışarı yok.
- Ben 5 yaşında bir çocuk değilim. Resmen dışarı çıkma yasağı koydunuz.
- Gerekirse öyle de olur küçük hanım.
- İstediğin kadar izin verme ben bir genç kızım. Ana kuzusu dedirtirmem kendime.
- Evde oturan her kız ana kuzusu mu ?
- Ya yıl 2015 sizin zamanınızdaki gibi genç kızlar evde analarının dibinde oturup durmaz.
- Duracak Açelya beni sinirlendirme.
- Hadi baba sinirlen. Vur döv.
- Kes çeneni çık odana.
- Ya gidin ya çok sıkıcı ve bunaltıcı bir ebeveynlersiniz.
- Kes.
Odama sinirle çıktım. Yine salak salak evde oturcam. Telefondan Ellen Show falan izledim. Sonra da iyi geceler.
Odama vuran güneş ışığı ile uykumu böldüm. Of Allahım. Perdeyi çektim. Yatağa uyumak için yattım. Ama uykum kaçtı. Uyuyacağım hayır. Uyanmak istemiyorum. Çalan telefon uyanmama büsbütün sebep oldu. Rüzgar arıyor ya.
- Alo bebeğim uyandın mı ?
- Uyanmamaya çalışıyordum sen uyanmışın :)
- Tabi ki. Bugün için plan yaptım.
- Ama bugün ben dışarı çıkamayacağım.
- Noldu ?
- Babam izin vermedi.
- Hayır ben bugünü çok iyi planladım bozma planı.
- Yok ya gelemiycem.
- Açelya evine gelirim bak.
- Böyle bir cesaret hiç kimsede yok.
- Sen görürsün.
Allah kahretsin. Şimdi gelecek eve. Ben annemi evden çıkarayım.
- Annooo.
- Efendim Açelya.
- Çabuk gel.
- Tamam dur.
- Hadi çabuk ol.
Annem hemen yanıma geldi.
- Ne istiyorsun ?
- Veya boş ver.
- Of kızım işim vardı ben aşağı iniyorum.
