Multide Ceylan' ın Savaş' ı, kızların eniştesi var arkadaşlar :-D :-D :-D
Bölüm şarkısı:
Faydee= Laugh Till You Cry
Şarkıyı mutlaka dinleyin. Aşığım o şarkıya yaaa... Herneyse iyi okumalar arkadaşlar...
- Ceylan -
-" Ya çocuğum bırak şu ayağımı!"
-" Banne, banne!"
Sabır dilercesine havaya baktım. Allah' ım neydi benim günahım? Çocuklara nefrettende öte bir duygu besliyorum ama Neva olucak o cadı ayağıma yapışmıştı.
Şuanda sinirden delirmek üzereydim. Bırak diyorum bırakmıyor amk! Bir tane çakçam görcek gününü.
Zaten rezil olmadığımız insan kalmamıştı. Bizi gören, gülerek yanımızdan geçiyordu. Yok ya! Valla çıldırıcam!
Sabahtan beri Mert' e alış- veriş merkezinde neler olduğunu anlatıyorduk. Bi ara gülmekten gözünden yaş gelmişti resmen. Aslında daha çok onlarla oturup, Mert' in anırmasını, Tina' nın heyecanlı heyecanlı anlatmasını, Senay' ın saydırmasını dinlemek isterdim ama... Pekala. Bu söyliyceğim şeye bende inanamıyordum ama Savaş' ı özlemiştim. Biran önce benimle konuşmasını sağlamam gerekiyordu. Tabi şu mal çocuk izin verirse!
Kuala gibi yapıştığı bacağımı bir kere daha salladım. Ama yok! Bırakmıyor...
-" Ya çocuğum... Bak sen benim ayağımı bırak, sana bir sürü çikolata, cips, dondurma falan alıyım. Olur mu?"
Çocuk düşünürmüş gibi sesler çıkarttı. Oha! Düşünüyormuydu cidden? Birisi bana bu teklifi sunsa, hiç tereddüt etmeden kabul ederdim. Çikolatadan bahsediyoruz...
-" Hayır, istemiyorum."
Dişlerimi birbirine bastırıp, sakin olmaya çalıştım. Yemin ederim dövücektim ben bu salağı!
-" Ya bacağımdan ne istiyorsun o zaman? Bıraksana!"
-" Banne! Atımı ver, bırakıyım."
Ya sabır... Şimdi düşün Ceylan. Bu salağa ne yapabilirsin? Bence saçından tutuyım, yanağına 2 tokat geçiriyim, ayağımla tekme atıyım sonrada yere fırlatıyım. Evet... Şuanda bunları 5 yaşındaki bir çocuğa yapabilecek dereceye gelmiştim. Dilenicek sabrım kalmamıştı artık.
Gözlerimi yumdum ve derin bir nefes aldım. Sakin ol Ceylan... Farz etki büfenin yanında, 5 yaşındaki bir çocuk bacağına yapışmadı ve sende rezil olmuyorsun. Ama malasefki tamda böyle oluyordu! Büfedeki herkeze rezil oluyordum.
5 saniye sonra gözlerimi açtığımda, kalbim ağzımda atmaya başladı. Suanda vücudumda ki tüm sinir duygusu çekilmiş, yerini heyecana bırakmıştı.
Elini dağınık saçlarına geçirdi ve daha da dağıttı ve iki elinide sarı şortunun ceplerine soktu. Üstüne giydiği siyah t- shirtin rengi gözlerine yansıyordu ve kahverengi gözleri uzaktan bakınca siyah gibi gözüküyordu.
Yine her zamanki umursamazlığındaydı. Ve her zamanki gibi yine çapkındı. Yanından geçen kızlara göz kırpıp, sırıtıyordu.
Nedenini bilmediğim bir şekilde sinirlerim yine tavan yapmıştı. Kendime; neden benden başkasına sırıtıyor? Diye sormadan edemiyordum. Ama sonra kendimi döner bıçağı ile kesmek istiyordum. Ben onun neyiydim ki? Nasıl böyle bir şey düşünebilirdim? Ama benimle konuşması gerekiyordu. Mutlaka!
-" Savaş!"
Savaş, havalı bir şekilde başını bana doğru çevirdi ve gözlerime baktı. Konuşmadan da anlatabilirdim sanırım. Ben gözlerimle " seni sikerim!" bakışı atan kızdım! Bi özür dilerim dermişim gibi mi bakamıycaktım? Tabiki bakardım ama ben öyle bir bakış atana kadar, Savaş göz devirip önüne döndü ve yürümeye devam etti. Pes etmek yok! O mutlaka benimle konuşucaktı. Konuşmalıydı...
