Aşk Doktorum

Sen-Ben...

O ve ben için biz olmayacağını anlamıştım. Bana resmen zorla anlatmıştı. Artık bazı şeylerden de bıkmıştım. Seni seviyorum dediğim de bana teşekkür etmesi bile canımı sıkıyordu. Sürekli kavgalar ediyorduk. Okulun sonuna doğru gelmiştik. Konuştuk ve aynı gün okula gittik niye olduğunu bilmiyorum tabii ki. Çıkışta beni çağırdı ve ben de gittim. Benimle konuşmak istiyormuş. Gittiğim de bi çıkmaz sokağa gittik. Konuşma benim istemediğim yere gidiyordu. İkimizin de üzüleceği yere. Yürürken bazen eli elime çarpıyodu ve kalbim birden hızlanıyordu. Birden ateşim çıkar gibi oluyordu... Offf ne oluyordu bana. Birden hiç düşünmeden çıkma teklifi ettim. Kabul etmeyeceğini biliyordum ama etmiştim işte. Sonra ayrıldık o evine gitti. Ben de gittim. İçimde ki o kıpır kıpır duyguları, uçuşan kelebekleri durduramıyordum. Resmen ağzım kulaklarımda dolaşıyordum. Sürekli konuşuyorduk. Ben de sürekli cevap vermesi için ısrar ediyordum. Ama sıkmakta istemiyordum. Oluruna bıraktım. Aynı hafta cuma günü okula gittim ve onu da çağırdım. Ablasıyla temizlik yapıyormuş. Ben hiç uslu dururmuyum. Evinin adresini istedim o da gelmeyeceğimi düşünerek verdi. Aslında normal ben gitmezdi. Ama Şeyda vardı ucunda. Uçadabilirdim. Adres geldi. Fakat ben bilmiyordum. Muhammed Mustafa biliyordu beni oraya götürmesini istedim. Ramazan'da gelecekti biz bir gruptuk sonuçta. Ramazan'la tramvay da ayrıldık onun işi varmış. Muhammed beni götürdü. Şaşkın şaşkın adres aradık ki aslında ilk geldiğimiz yermiş. Gidince mesaj attım. Tabii ki çok şaşırdı. Geleceğim aklının ucundan bile geçmezdi. Aslında haklıydı ama gelmiştim işte.