Sessizlik Benim

Korku dolu gözler

" Korku, karanlık tarafa giden yoldur . Korku öfkeye ; öfke nefrete ; nefret ise acıya yol açar " ~ Star wars .

'' Ben buradayım... ''

Evet şuan elleri titrese de beni rahatlatmak isteyen kardeşim Brian'dı bana bu kelimeleri söyleyen . Ne kadar kendisi de korksa da elimi tutuyordu o zamanki gibi sıkıca...

" HEPSİNİ GEBERTECEĞİM !!!! " diyerek bize doğru hızla çektiği kılıcı birkaç saniye erkenden farkeden Brian beni yatağa doğru iteklemişti. Ellerini vücuduma dokundurup bedenimi iteklemeden önce fısıldadığı o kelimeler kulağımdaydı ,
" Saklan ama onlar anlamasın " bu da ne demekti !? Onlar anlamadan nasıl saklanabilirdim ki ?
Etrafıma baktığımda Brian...
Brian'ın yüzü kanıyordu , kılıç bana değilde onun yüzüne gelmişti...

" Brian ! Oğluma ne yaptın sen !!! " diyerek kalktığı yerden adama doğru koşan babam bağırarak ilerlediğinde onu farkeden sakallı adam bir anda hareketini yapmıştı. Kılıcını hızla babama doğru savuran adam kılıcını babama sapladı. Kılıç...
Kılıç babamın arkasından görünüyordu...

Brian gözlerinden akan yaşlara rağmen kaşlarını çatmıştı . Adamlar etrafı izlerken Brian'ın kahraman klavuzundan yaptığı hareketleri fatketmemişlerdi. Yaptığı hareketlerden ne demek istediğini anlamıştım ve onlar fark etmeden olması gerektiği gibi kendimi ileri atmıştım ve yuvarlanarak yatağın altına saklanabilmiştim.

" Baba !! İyi misin baba !!! " diye bağıran Brian ağlarken dizleri üzerine çöktü ne yapacağını bilemiyor gibiydi .

" Çek ellerini kocamın üzerinden ! Rahat bırak bizi artık Jean !! " diyerek haykıran annemin ayaklarını görebiliyorum sadece...

" Kapa çeneni ! Nasıl beni değil de onun gibi birini seversin sen , nasıl onu seçebilirsin !? " diye bağırırken sakallı adam , babamın yerde ona doğru süründüğünü görebiliyorum .

" Lütfen bırak gitsinler ! " diye son gücüyle bu sözleri söyleyen babam ağlıyordu. Sakallı adamın paçasına zorlukla tutunabilmişken hem de .
Onu ilk defa ağlarken görüyordum...

" İzle , karını nasıl gebertiyorum ! Hahahah !! " diyerek babamın yüzüne sert bir tekme attıktan sonra annem doğru ilerleyen o korkunç kalın bacaklı adam ,
" Sana bu zamana kadar dokunmadım bile , bana geri dönmeni bekledim ama kaderde bugün seni öldürmek de varmış güzelim " dedi ve ekledi " Bak karını nasıl da becereceğim ! Hahaha !! "

Üzerimde hissettiğim ağırlık annem olmalıydı belki de o adam da ... Annem ağlıyordu ve ,
" Çek ellerimi üzerimden ! Bırak , dokunma bana seni iğrenç herif !! " diye haykırıyordu. Korkuyordum...

" Aaa seni orospu ne yapıyorsun haa ! Yüzümün haline bak , kollarıma bak !! " diyerek bağırırken sakallı adamın attığı tokat sesini duymuştum.
" Bu yaptıklarını ödeyeceksin orospu seni , yüzüme yaptıklarına bak ! " diye sinirle bağıran sakallı adamın kılıcının yukarı çıktığını görmüştüm .

Ben...
Korkuyorum...
Ailem , herkes ölecek miydi ?
Neden Brian ve benim elimden hiçbir şey gelmiyordu ?

Sırtımda hissettiğim dayanılmaz acıya rağmen etrafa bakmaya çalışıyordum ;
Adamlar Brian'ı kollarından tutmuş götürüyordu... Babam öylece gözlerini kırpmadan kanlar içerisinde yerde yatıyordu...

Brian'ın gözlerinde acı ve korku vardı... Belki de yalnızlık...
Biz yokken hissedeceği yalnızlık vardı. Bağırırken zorla ellerinden kaçmaya çalışıyordu ama olmuyordu işte.

" Seninle de bir eğlenemedik , seni orospu yüzüme bak ya ! " derken sakallı adam , yere düşen bir bez görmüştüm kanlar içerisinde olan...

Sırtım çok açıyordu...
Gözlerim giderek kapanıyordu...
Ben ne kadar zorlasam da kapanıyorlardı işte...

Merhabalar , biliyorum biraz geç geliyor bölümler ama üniversitem başladığı için diğer bölümlerde de geçikme olabilir haberiniz olsun . Yorumlarınızı merakla bekliyorum , bölümleri beğenmeyi unutmayın ^^ Evet fikirlerinizi bekliyorum , Herkese tekrardan keyifli okumalar ! Bölümleri artık uzatacağım merak etmeyin ~