EJDERHA ÜYELERİ

MUM

Arabanın etrafından çevreyi gözetlerken Afrayla çarpıştık. Aküyü sökmüştü ve yanında götürmesi muhtemeldi. Deli gibi mesajı düşünüyordum. Annemi aramıştım iyiydi Afra da aklına gelen herkesi aramıştı ama şu an tehlikede olan yoktu. Beynim patlayacak gibi olduğunda derin bir nefes alıp Afraya döndüm.

'Ben gidiyorum. Ormanın içine bir göz atacağım çok uzaklaşmadan. Sende amcanın evine gir ve bir taksi çağır eğer ters giden bir şey olursa hemen beni ara. Ha, unutmadan. Amcaya bile güvenme.'

'Dalga mı geçiyorsun? Seninle geliyorum.'

'Sürekli ayak bağı olmak zorunda mısın? Böylesi daha avantajlı.'

'Geliyorum dedim. Zaman kaybetmeyelim. Yürü.'

Afra hızlı hızlı ormana giderken sinirlerime hakim olamadan kolundan çektim. Afra döndüğünde oldukça yakındık. Sinirli gözlerine bakarken bir süre bir şey demedim daha sonra önüne geçip kolunu bıraktım.

'Madem öyle arkamdan gel.'

Bir şey demeden yürürken kolumdan tuttu. Şaşırıp arkamı döndüm. Başta oldukça korkusuz görünüyordu ama şimdi.. Şimdi.. Şimdi bakışlarında doyumsuz bir korku vardı. Elinin titrediğini bile fark etmemiştim gözlerinin derinliklerine bakarken. Tamamen ona dönüp bir iki saniye süzdüm. Yutkunup kendini toparladı.

'Özür dilerim.'

'Hayır.. Sorun değil. Merak etme bir şey olmayacak.'

Elini çekerken tuttum.

'Güvendesin.'

Afranın gözleri dolduğunda yutkunup arkamı döndüm. Afrayla beraber yürürken telefonumuza mesaj geldi. Gruba gönderilmişti.

OYUNUMUZ BUGÜN BAŞLIYOR. ADRESİ BEŞ DAKİKA İÇİNDE ATACAĞIM ONDAN ÖNCE KURALLARI SIRALAYALIM. ÇOK BASİT SADECE İKİ KURAL VAR.

- HER OYUNDA GEÇERLİ OLAN BİR DURUM VAR. KARANLIKTA KALAN ÖLÜR.

- SADECE BU OYUNDA KULLANACAĞIMIZ KURAL İSE.. YANIMA ALACAĞIM GRUP ÜYESİNİ BİR GRUP OLARAK BULMALISINIZ. YOKSA.. HERKES GELDİĞİ GİBİ ÖLÜR.

Afraya döndüm. Afranın yüzü bembeyaz olmuştu ve o sırada arabanın çalıştığını duyduk. Afrayı sıkıca çekiştirip tekrar arabanın yanına döndük. Aküyü yeniden takmıştı ve arabayı çalıştırmıştı. Adamı giderken görmüştüm ama şimdi peşine düşemezdim. Afra görüp bağırmaya ve koşmaya başladı. Adamın peşinden giderken öfkesini hissettim. Sinirle koşuyordu. Az önceki korkak kız hala bir yerde.. Derinlerde korkuyordu ama öfkesi.. Öfkesi onu cesur kılıyordu. Ormana girmeden onu yakaladım.

'Hayır! Gitme!'

Afra şaşkın şaşkın bakarken fısıldadım.

'Bu tuzak. Arabaya bin.'

Afra sözüme uyup arabaya binerken bende hızla binip arabayı çalıştırdım. Hızla yola çıktığımda az kalsın kaza yapıyordum. Afra çığlık attığında hemen arabayı toparladım.

'Özür dilerim.'

Tam açıklayacakken adresin yazılı olduğu mesaj geldi.

'Afra hemen herkesi ara Becky evden çıkmasın. Bu tuzak.'

Afra herkesi arayıp uyardıktan sonra bana döndü.

'Hadi anlat. Ne tuzağı?'

'Bak. Önce aküyü çıkarıp bizi oyaladı ve biz onu yakınımızda sandık ama aslında sadece onun oyuncularından biriydi. Yani aradığımız asıl adam aslında hala şehirde. Sadece kendine zaman kazandırdı.'