bir gün ben ve arkadaşım yine her zaman ki gibi parka gitmiştik.annem benim park gibi yerlerde uzun süreli kalmama izin vermiyordu.o nedenle ben 1 saaat sonra parktan ayrıldım.arkadaşıma benimle gelsen iyi olacak dedim.Fakat o kabul etmedi nede olsa benim annem kızmıyor dedi ve ben ordan uzaklaştım.Sonra ertesi gün yine birlikte parka gittik.bu sefer birbirimize korku hikayeleri anlatmaya başladık.anlatırken bu adam ,şu adam v.s. ölmüş diyorduk.Ama nedense bu lafları söylerken bizde irkiliyorduk.Biraz gözlermiziz kapadık sonra açtık açmaz olaydık karşımızda bir ölü yada öle bişey.kaçmak istedik.Fkat arkadaşım yine ben gelmicem dedi ama ben ona ghelmelisin dediğim halde gelmedi.ben kaçtım arkadaşımı da getrmek istiyodum ama olmuyordu.annesine haber edemeden orda bayıldıum.ertesi gün ben anneme uyanır uyanmaz arkadaşımı sordum o ise çok kötü dedi o öldü dedi.o anda içim çok kötü olmuştuı ağlıyordum.HANİ İNSAN GÖZLERİni kapatarak ağlar ya onu görüyordum deli oldumu sanmıştım ama yanılmışım açtığımda da onu görüyordum sonradan anladım çünkü bende onun yanındayım. .
