Τα κακά κορίτσια πεθαίνουν τελευταία (Drop Dead) (GxG)

Part 12

Βρισκωμασταν μεσα στοελικοπτερο του Μαικλ. Βρισκομουν δεμενηπλατη-πλατη με τον Μαικλ με τον εναμασκοφορεμενο πρακτορα να μας σημαδευει.Ο Ελλιοτ ειχε σειρει την Μαγια απο ταμαλλια στο πηλοτηριο και αυτη ηταν ητελευτεα φορα που την ειδα. "Μαγιααα!"φωναξα για 20στη φορα δυνατα αλλα οπωςτις προηγουμενες φορες δεν πηρα απαντηση."Μαικλ τι στο καλο εχει γινει?" ρωτησαμπερδεμενη το αφεντικο μου.Αλλα αυτοςδεν μιλησε. "Μαικλ αν οχι πολλα μουχρωστας τουλαχιστον αυτη την εξηγηση!"ειπα εκενυρισμενη. "Εμιλι.." αναστεναξε."Δεν ημουν απολητα ειληκρινης μαζισου". Ελα! Πλακα κανεις! Σκεφτηκα ειρωνικααλλα εμεινα σοβαρη. "Ο Ελλιοτ Εβανςηταν ενας απο τους καλυτερους δολοφονουςμου. Το ειχε απο φυσικο του και δενχρειαστηκε καν ουσιαστικη εκπεδευση.Παντα διψουσε για περισσοτερες αποστολεςκαι περισσοτερο αιμα αλλα γι αυτο τολογο ειχε αρχισει να γινεται απροσεχτοςκαι ανεξελενκτος. Καταλαβα οτι κατι δενπηγεναι καλα οταν αρχισαν πολλοισυνετεροι του να πεθαινουν και καλαστις αποστολες. Εστειλα καποιους αλουςεμπιστους πρακτορες να το ψαξουν καιανακαλυψα οτι τους σκοτωνε ο ιδιος γιατικατα την γνωμη του απλα τον καθηστερουσαν.Στο μεταξυ ομως ο Ελλιοτ ειχε πλησιασεικαι την κορη μου την Μαγια η οποια μεχρικαι την σημερινη μερα αγνοει την υπαρξητον εκπεδευμενων δολοφονων μου...τελοςπαντων... Του μιλησα ηρεμα...περιπου...γιαολα αυτα που ειχα μαθει και αυτος ειπετρελαμενος και θιγμενος που και καλαειχα αφισβητησει της μεθοδους του οτιθα το πληρωνα και μετα απο 2 βδομαδεςεμαθα οτι πηρε την Μαγια και φυγανε.Οπως καταλαβαινεις η Μαγια σαν κορη μουηταν το μονο ατομο που εμπιστευομουναρκετα ωστε να μοιραστω μαζι της τουςκωδικους για τους τραπεζικους μουλογαριασμους αρα οταν αρχισαν να λυπουνλεφτα καταλαβα οτι ηταν ο Ελλιοτ καιοπου ηταν ο Ελιοτ ηταν και η Μαγια...καιοταν με πηρες και μου ειπες οτι ειχεςβρει ΤΗΝ χακερ καταλαβα οτι ειχες στηνκατοχη σου την κορη μου." Σωπασε καιειληκρινα ειχα μεινει με ανοιχτο τοστομα για δευτερη φορα σε μια μερα. Τιστο καλο? Εμ.... ειχα χασει τον ηρμο τηςσκεψης μου. Δηλαδη η Μαγια...η Μαγια ΜΟΥηταν κορη του Μαικλ. Εμ... πρεπει ναξαπλωσω νομιζω. Εμιλι συγκεντροσουεισαι ομηρος! "Αφησες μια μικρη λεπτομεριαεξω Μαικλ" ειπε ο πρακτορας που μαςφυλαγε βγαζωντας την μασκα του. Ειχαβαρεθει σημερα να μενω με ανοιχτoτο στομα παγματικα ομως. "Τι? Μα πως ?Αντονι ζεις...Αντονι τι κανεις με τονΕλιοτ?" αρχισα να παραληρω. "Κι εγωχαιρομαι που σε βλεπω γλυκια μου"χαμογελασε πλατια κατι που με εκνευρισε.Με ποιο δικαιωμα? Τοτε ηταν που ολααρχισαν να βγαζουν νοημα το δικο μουοπλο μονο χωρις σφερες, το οτι αφησε τονΕλιοτ να ζησει, το οτι δεν σηκωθηκε ναεπεμβει παραμονο οταν πηγα να σκοτωθωεγω. "Παρεληψες να πεις στην συνετερομου για το πως σκηνοθετουσες ακτοπλοικαατυχηματα μονο και μονο για να αγοραζειςφτηνα τις εταιριες των πλοιων και γιατο πως οι πιο πολοι απο τους εκπεδευμενουςδολοφονους σου ειναι παιδια που εχουνμεινει ορφανα μετα απο αυτα τα ατυχηματα"Κοιταξα τον Αντονι στα ματια τι ελεγε?Ο Μαικλ παρεμεινε σιωπιλως . "Φτασαμεπαιδακια" ξαφνικα εμφανιστηκε ο Ελλιοταπο το πιλοτηριο. Του εριξα το πιοδολογονικο μου βλεμμα. "Που?"ρωτησεκουρασμενα ο Μαικλ. "Εκει που ολαξεκινησαν" γελασε βλοσηρα ο Ελλιοτ."Και ολα θα τελειωσουν" τον ακουσα ναψυθηριζει την ωρα που εκλεινε η πορταπισω του... Βγηκαμε εξω απο το εληκοπτεροκαι συνηδητοποιησα αρκετα γρηγορα οτιημασταν στην πισω πορτα του γραφειουτου Μαικλ. Μαζι με μενα ηταν ο Μαικλ οΑντονι και αλλη δυο πρακτορες του Ελλιοτοι οποιοι μας σημαδευαν με τα οπλα τους.Δεν υπηρχε διαφυγη. Ξαφνικα απο τοελικοπτερο ξεπροβαλε και ο Ελιοτ με τηνΜαγια και ενιωσα το σωμα μου να χαλαρωνεικαπως. Αλλα τοτε ηταν που ειδα τα φρεσκαχτυπηματα πανω της. Ο Ελιοτ κυριολεκτηκατην εσερνε απο το χερι μιας και αυτηηταν κατασπρη και ετσι οπως την εβλεπαφενοταν ετοιμη να πεσει κατω. "Μαγια!"φωναξα και γλιτωνωντας απο τα σκοινιαμου ετρεξα να την αγγαλιασω. Ολοι ειχανμεινει ακινητοι σε εκεινο το δευτερολεπτοολοι μας παρατηρουσαν ακομα και ο Ελλιοτπου ηταν εκατοστα μακρια μου ειχε μεινεικοκαλωμενος. Γιατι δεν ειναι οτι τοεσκασα απο τα δεσμα μου για να τουςπολεμησω το εσκασα για να βρεθω διπλατης. "Για δες εδω μωρε τι γλυκο. Ηρθε ναβοηθησει την κοπελα της" γελασε ο Ελιοτπου εβρισκε την ολη σκηνη διασκεδαστικη.Τον αγνοησα τελειως. "Τι σου εκανε?"τηνρωτησα ανησηχα. Εκεινη σε απαντηση απλαμου χαμογελασε αδυναμα. "Μαγια μιλαμου" την ταρακουνησα αλλα τοτε ενιωσακατι δυνατο να μου κοπαναει το κεφαλι.(Μανια με το κεφαλι μου ρε φιλε αν τηνγλειτωνα απο εδω σιγουρα θα παιθενα αποτην διασιση αργοτερα..) επεσα κατωζαλισμενη. "Κατω τα κουλα σου απο τηνκοπελα μου παλιο λεσβια" ακουστηκε οΕλιοτ για αλλη μια φορα. Ειχα αρχισεινα τα περνω και ο παλιος μου εαυτοςεβγενε στην επιφανεια και παλευα μεολο μου το ειναι για να μην γινει αυτο.Ο Ελιοτ αρπαξε παλι το χερι της Μαγιαςκαι την εκανε να τον ακολουθησει.Τελευταια στιγμη η κοπελα ομως γυρισετο κεφαλι της προς εμενα. "Αστο να βγει"σχηματισε τις λεξεις με τα χειλια τηςκαι αμεσως ενιωσα τον εαυτο μου νασταματαει να παλευει με την φυση του.Ενας απο τους δυο πρακτορες με σηκωσεκολωντας τα χερια μου πισω απο την πλατημου. Αλλα οχι πριν προλαβω να του αρπαξωτο μαχαιρι που ειχε στην μπροστινη τουτσεπη. "Κερασε με ενα ποτο πρωτα βρε!Αμαν εσεις οι αντρες αμεσως στο ψητο"του ειπα πονηρα κατι που τον εκανε ναγυρησει τα ματια του. Ο Αντονι εδειξεστον Ελιοτ που βρισκωταν ο μυστικοςμοχλος που ανοιγε την πορτα του γραφειουτου Μαικλ. Την ωρα που μας εβαζαν ενανεναν μεσα στο γραφειο προλαβα να πιασωενα πονεμενο βλεμμα που μου εριξε οΑντονι τον ειχα πληγωσει. Αλλα αυτοςειχε κανει κατι χειροτερο. Με ειχεπροδωσει. "Καλως ηρθατε στο γραφειοτου μεγαλου αφεντικου" ξεκινησε ο Ελιοττην ωρα που ημασταν ολοι μεσα. "Παρακαλωκαθηστε" εδειξε το πατωμα μπροστα αποτο γραφειο και σαν να το ειχαν συμφονησειοι πρακτορες μας πεταξαν στο πατωμα."Αντονι ειπες στην Εμιλι με ποιον εχεινα κανει?"ρωτησε ο Ελλιοτ αναφερωμενοςστον Μαικλ. Ο Αντονι εγνευσε καταφατικα."Κι εγω πρεπει να σας πιστεψω?"ρωτησασαρκαστικα. Ο Ελιοτ στο δευτερολεπτοανοιξε τα σιρταρια του Μαικλ και αρχισενα τα αδιαζει σαν να ηταν τρελος. "Πιστεψεαυτο!" μου πεταξε κατι φακελους στοπροσωπο. Τους σηκωσα απο το πατωμα καιτους ανοιξα. Οι φακελοι περιειχαναποκοματα εφημεριδων με ατυχηματαπλοιων και μετα λιγους μηνες αργοτερατην αγορα αυτων απο λογαρισμους τουΜαικλ. "Αυτο δεν αποδικνιει κατι"ακουστηκα πιο σαστισμενη απο οτι ηθελα."Α ναι?" αυτη τη φορα ακουστηκε οΑντονι. "Κοιτα αυτο τωρα!" ειπε βγαζωνταςενα φακελο πισω απο την πλατη του. Ανοιξατον φακελο και ηταν χαρτια αποστολων.Κοιταξα της ημερομνιες και τεριαζαναπολητα με τις ημερομηνιες των ατυχηματων."Αντονι εχουμε κανει πολυ χειροτεραπραγματα απο οτι εχει κανει ο Μαικλ καιτο ξερεις ειμαστε δολοφονοι το ιδιο κιαυτος δεν καταλαβαινω που ειναι το κακο"προσπαθησα να ακουστω οσο πιο ηρεμηγινοταν. "Εμιλι ανοιξε τον τελευταιοφακελο που εχεις στα ποδια σου" ειπεηρεμα ο Αντονι. Εκανα αυτο που μου ειπεηταν μια αδεια για να χτησει ενα αεροδρομιοκαι δεν μου φανηκε κατι παραξενο σε αυτομεχρι που ειδα την διευθηνση που χτιστηκε. "Εμιλι να σου εξηγησω" ειπε σοβαρα οΜαικλ. "Εισαι νεκρος" ηταν το μονο πουειπα πριν ορμησω κατα πανω του. Οι δυοφρουροι του Μαικλ ετρεξαν να μας χωρισουν."Γιατι? Τι σου εκαναν δεν σε αφησαν νααγορασεις το σπιτι τους και τους εβγαλεςαπο την μεση? ΓΙΑΤΙ?"αρχησα να φωναζωκαι να τον χτυπαω ταυτοχρονα. Η δυναμημε την οποια τον χτυπουσα ηταν τοσηπολλη που ειχα ματωσει τις ιδιες μουτης γροθιες. Ξαφνικα ομως ενας οξυςπονος στον δεξι μου ομω που συνοδευοτανμε ενα δυνατο ηχο με εκανε να πεσω σταπλαγια. Ο Ελιοτ με ειχε πυροβολησει. "Τιστο διαολο κανεις?" αρχισε να φωναζειο Αντονι. "Η συμφωνια ηταν οτι δεν θατην πειραζες" συνεχησε. "Αυτο ητανπριν παει με την κοπελα μου" γρυλισεκαι αρχησε να πυροβολει τον Αντονι. Οσυναιτερος μου βρεθηκε στο πατωμα μεσασε δευτερολεπτα χωρις να κουνιεται."Αντονι οχι!" ουρλιαξα. Συρθηκα μεδυσκολια μεχρι εκει και του σηκωσαελεφρα το κεφαλι τοποθετωντας το σταγονατα μου. Εκεινος εβηξε λιγο φτηνωνταςαιμα και εκανε μια προσπαθεια να μουχαμογελασει. "Σσσς ηρεμησε εισαι καλαεισαι καλα" αρχισα να κλαιω. Με κοιταξεπαραξενεμενος. "Εμιλι..κλ.." στραβοκαταπιελιγο "κλαις?". "Ειδες ειναι το καινουριομου τρικ" χαμογελασα ενω τα δακρυαετρεχαν ποταμι. Σηκωσε το χερι του μεδυσκολια και επιασε το δικο μου. Τονκοιταξα στα ματια. Κουνησε το κεφαλιτου σαν να μου ελεγε οτι ηταν περιφανοςγια μενα. Μετα γυρησε το κεφαλι του προςτην Μαγια και ειδα να κουναει το κεφαλιτης καταφατικα αλλα χωρις ο Αντονι νατης εχει πει κατι. Λες και ειχαν κανει καποιου ειδος σιωπιλη σημφονια.Τοτε ηταν που ο Αντονιαρχισε να ξαναβηχει. "Αντονι ηρεμησεσε παρακαλω θα γινεις καλα" εκεινοςαφησε το χερι μου και εφερε το χερι τουστο προσωπο μου σκουπιζωντας ενα δακρυπου μολις ειχε τρεξει. Το εφερε στοπροσωπο του και χαμογελασε πριν κλισειτα ματια του και αφησει την τελευταιατου πνοη. Επεσα πανω του περνωντας τονμια τελευταια αγγαλια. "Αντονι θαεκδηκηθω κι ας ειναι το τελευταιο πραγμαπου θα κανω" του ψυθηρησα. "Ω για τοθεο μαζεψτε την" ακουσα τον Ελιοτ ναλεει βαριεστημενα και μεσα σε δευτερολεπταενιωσα εναν απο τους φρουρους να μεσηκωνει επιτηδες πιανωντας με απο τονπυροβολημενο μου ομω. "Αληθεια ομορφιαμου ημουν ετοιμη να σου πω να μεακολουθησεις γιατι γουσταρα το υφακισου αλλα εχεις γινει πολυ ευεστητη γιατα γουστα μου μωρε οποτε θα πεθανειςμαζι με το κτηριο σημερα" γελασε καιεβγαλε απο το κατω μερος του γραφειουμια αυτοσχεδια βομβα. Το ρολογακι πανωηταν ρυθμησμενο στην μιση ωρα. "Λοιπον Εμιλι χαρηκα που σε ξαναειδα θα τα πουμεστην κολαση" γελασε ξανα ενεργοποιωνταςτην βομβα. Σηκωθηκα ορθια. "Ελιοτ φιλεμου κατι τελευταιο" γυρισε να με κοιταξειπροφανως διασκεδαζωντας με το υφακιμου. "Σε καμια περιπτωση μην περνας τηνευεστησια μου για αδηναμια μου" καιμε αυτο εβγαλα το μαχαι ρι απο το πισωμερος του παντελονιου μου καιτο πεταξαμε δυναμη προς το πρακτορα που με ειχεπιασει απο τον ομω πετυχενωντας τονκατευθειαν στο κεφαλι ο τυπος επεσααστραπιεα στο πατωμα αψυχος. Ο αλλοςπου ηταν πιο κοντα μου ορμισε για σωματικο καυγα. Ηταν δυνατος αλλα τουελειπε η τεχνικη μετα απο δυο μπουνιεςπου εφαγα οι κινησεις του ηταν προβλεψημεςκαι μπορουσα να της αποφυγω με ευκολιαχωνοντας του μερικες καλες κι εγω αλλαδεν επφτε ευκολα. Τοτε ηταν που εντοπισατον Ελιοτ να πηγαινει για το καλασνικοφτου Αντονι με ευκολια το σηκωσε καιαρχησε να πυροβολει προς το μερος μου.Με μια αποτομη κινηση χτυπησα το λεμοτου πρακτορα που παλευαμε κανωντας τοννα χασει τις αισθησεις του. Τον γυρησαπρος την πλευρα του Ελιοτ και χρησημοποιωνταςτον σαν ανθρωπινη ασπιδα πηγα προς τομερος του επομενου στοχου μου. Ετρεξακατα πανω στον Ελιοτ με το νεκρο σωματου ακολουθου του κανωντας τον να τουπεσει το οπλο. Πριν κολησω τον Ελιοτστον τοιχο ομως πεταξα το νεκρο σωμαστα δεξια κολωντας στην συνεχεια τοδικο μου σωμα πανω του. "Καταλαβες?"του ψυθηρισα στο αυτι πριν σηκωσω τοδεξι μου χερι και τον μαχαιροσω στοστομαχι με το μαχαιρι που εκλεψα απο τοπροηγουμενο θυμα μου. Τον κοιταξα σταματια ενω ειχε ξεκινησει να βγαζει αιμααπο το στομα του. "Το νιωθεις αυτο?"τον ρωτησα ενω τον αφησα να σοριαστειστο πατωμα χαμηλωνοντας κι εγ μαζι τουγια να μην χασουμε λεπτο οπτικη επαφη."Τελειωσες" ειπα αγρια βγαζωνταςαποτομα το μαχαιρι απο το στομαχι του.Μετα εστρεψα την προσοχη μου στον δεμενοΜαικλ και τον πλησιασα με το μαχαιρι.Το ρολοι στην βομβα ελεγε 15 λεπτα οτιηταν να κανω επρεπε να το κανω γρηγορα.Τον πλησιασα κοιτωντας τον βλοσηρα.Σηκωσα το μαχαιρι και τον ειδα να ιδρωνει."Εμιλι μη!" φωναξε η Μαγια. Κατεβασατο μαχαιρι και με μια γρηγορη κινησητου εκοψα σκηνια. "Εισαι τυχερος πουειναι η Μαγια εδω, αλλα στο ορκιζομαιοτι θα παρω την εκδικηση μου" τοναπειλησα. Εκεινος με κοιταξε απο πανωμεχρι κατω. "Τοτε να ξερεις οτι θα στειλωνα σε βρουν " απηλεισε. Του χαμογελασαμε το πιο ψευτικο χαμογελο μου. Εγνευσεκαι πηγε να βγει απο την πορτα που ειχεαφησει ο Ελιοτ το εληκοπτερο. Τοτε ητανπου η Μαγια ετρεξε στην αγγαλια μου."Εμιλι εισαι καλα?" την απομακρηναλιγο για να την κοιταξω στα ματια. "Θαγινω της χαμογελασα". Το ματι μου ξαφνικαομως επιασε κατι να κινητε πισω απο τηνπλατη της Μαγιας. Μας εκανα να ανταλαξουνεθεσεις περνωντας την θεση της πανω στηνωρα για να φαω την σφερα που ειχεπυροβολισει ο Ελιοτ πριν επιτελουςξεψηχυσει. Η σφαιρα με ειχε βρει στηνπλατη και επεσα πανω στα χερια της Μαγιαςβηχωντας. "Εμιλι? Εμιλι μιλα μουΕμιλι"φωναζε η Μαγια ανυσηχα. Με τηνθωλη μου πλεον οραση μπορουσα να δω τορολοι της βομβας να ειναι στα 5 λεπτα."Φυγε" ψυθηρισα. "Τι?" ειπε μπερδεμενη.Μαζεψα οση δυναμη ειχα "Φυγε τωρα"φωναξα. Εκεινη τη στιγμη μπηκε μεσα οΜαικλ. "Τι εγινε ακουσα πυροβολισμο"ειπε ανυσηχωντας προφανως μηπως ειχεπληγωθει η κορη του δειχνωνταςανακουφισμενος οταν ειδε οτι εγω ημουντο θυμα. "Εμιλι θυμασαι? Εγω δεν τρεχω"συνεχισε ενω ειχε αρχισει να κλεει."Θελω να ζησεις Μαγια μην τα παρατησειςποτε δεν πρεπει να τα παρατας εσυ μουτο εμαθες αυτο ακολουθα την σημβουλησου." της χαμογελασα αλλα αυτη δενξεκολουσε. "Μαικλ για το θεο παρτη αποδω" ειπα αδυναμα. Ο Μαικλ πηρε αγγαλιατην κορη του βαζωντας την στον ομω του."Οχι μη μπαμπα ασε με κατω ασε με!"αρχισε να χτυπιεται. Ξαπλωσα κατω καισυνδεσα τα ματια μου με τα δικα τηςλεγωντας της οτι ολα θα ηταν καλα. Κατιπου την εκανε να σταματησει να παλευει."Κι εγω σ αγαπω Εμιλι" ψυθηρησε. Τηνωρα που εκλεινε η πορτα πισω της καιχαμογελασα προς το ταβανι.

Α/Ν Ξέρω έκανα πολύ καιρό να ανεβάσω...τι να πω...συγνώμη?Εμ...λοιπόν αυτό είναι το προτελευταίο κεφαλεο πολλά αποκαλύφθηκαν και πολλά αλλαξαν ελπίζω να σας αρέσει μέχρι εδώ και θα τα πούμε στο τελευταίο φιλιά Εμιλι.