Τα κακά κορίτσια πεθαίνουν τελευταία (Drop Dead) (GxG)

Part 4

    "Μπορω να σας βοηθησω σε κατι κυριοι?" ρωτησα χαμογελωντας τους χαλαρα χωρις ιχνος φοβου. "Το να το βουλωνες θα ηταν μια καλη αρχη" μιμηθηκε το υφος μου ο ενας απο τους δυο αντρες και με πλησιασε λιγο.Τον κοιταξα στα ματια χαμογελωντας του αγρια καθως ενιωσα την φλεβα στο κεφαλι μου να πεταγεται. "Που ειναι η κοπελα?" ρωτησε ο αλλος σπροχνωντας τον συναιτερο του. "Θα πρεπει να γινεις λιγο πιο συγκεκρημενος γλυκε μου" τον κοιταξα σαγηνευτηκα. Ηταν ωραιο παιδι δεν λεω! Ψηλος γυμνασμενος και το υφος του ελεγε γενιθηκα για περιπετεια και υπο αλλες συνθηκες θα βρησκωμασταν ιδη στην τουαλετα καποιου κλαμπ αλλα την συγκεκρημενη στιγμη δεν ηταν αυτος ο σκοπος μου. Εκεινος με πλησιασαι εχωντας παρομοιο υφος με μενα. "Ειναι περιπου στο υψος σου.." σταματησε και ηρθε λιγο πιο κοντα. "Εχει το ιδιο χρωμα μαλλιων με σενα" ειπε αρπαζωντας μου αγρια τα μαλλια και φερνωντας το προσωπο μου κοντα στο δικο του. Μπορουσα να νιωσω τις τριχες των μαλλιων μου να ξερηζωνεται και χαμογελασα στο συναισθημα του πονου. Παντα μου αρεσαι να ποναω τουλαχιστον ενιωθα κατι. "Μμμ λυπαμαι δεν μου θυμιζει κατι" χαμογελασα χλεβαστηκα κοιτωντας με την ακρη του ματιου μου την Μαγια η οποια ειχε προλαβει να κρυφτει πισω απο τον καναπε. Εκεινος χαμογελασε θυμωμενα αφηνωντας μου τα μαλλια. "Οκ οκ το καταλαβαινω απολητα αυτο που λες" μιλησε λιγο σαν τρελος σε παραληρημα. Τον κοιταξα στα ματια. "Το θεμα ειναι..." φωναξε πιο πολυ και με αρπαξε απο την μπλουζα. "Οτι δεν σε πιστευω" γελασε και με γυρισε αναποδα ακινητοποιωντας μου τα χερια πισω απο την πλατη. "Σας ειδαν να φευγεται μαζι οποτε θα σου δοσω αλλη μια ευκαιρια... ΠΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΓΙΑ?".Ο τυπος ηταν τρελος... "Οκ ακου" ειπα ηττημενα. "Ξερω ενα μερος που παιζει να ειναι" σοβαρεψα. "Καλο κοριτακι για πες στο μπαμπακα" ειρωνευτηκε ευχαρηστημενος με τον εαυτο του. "Μεσα στον κωλο σου κοιταξες?" γελασα ενω τον ενιωσα να σφιγκει περισοτερο το κρατημα του. "Παλιο-" και με αυτο αρχησε να κοπαναει το κεφαλι μου στον τοιχο του σπιτιου. "Θα μιλησεις θες δεν θες" γελασε καθως απολαμβανε τον πονο που μου προκαλουσε. Με καθε χτυπημα ενιωθα πιο ελαφρι το κεφαλι μου μεχρι που ενιωσα κατι υγρο να κυλαει απο το μετοπο μου και μετα κοκκινες κυληδες αρχησαν να κανουν σχηματακια στο πατωμα. Αρχισα εστιαζω στα σχηματακια καθως ξεκηνησα να μη νιωθω τα συνεχη χτυπηματα που ετρωγα. "Ελιοτ θα την σκοτωσεις σταματα!" Ακουσα την Μαγια να φωναζει.Ειχε βγει απο την κρυψωνα της...γιατι να το κανει αυτο? Ξαφνηκα τα συνεχη χτυπηματα σταματησαν και εγω βρεθηκα στο πατωμα προσπαθωντας να μην πνιγω στο ιδιο μου το αιμα. Η οραση μου ηταν θωλωμενη παρολλα αυτα ευτιχως ειχα τις αισθησεις μου. "Εδω ειναι το μωρο μου?" ακουστηκε ο τυπος που η Μαγια ειχε αποκαλεσει Ελιοτ. Απο που τον ηξερε? Ξαφνικα ακουστηκε ενας ηχος που εμοιαζε με χαστουκι και κατι βαρυ να πεφτει στο πατωμα. "Το ξερεις οτι σε εψαχνα παντου μωρο μου?" ακουστηκε ο Ελιοτ ενω η φωνη του θυμιζε ψυχασθενη. "Αγαπη μου με πιασανε..." ακουστηκε η Μαγια να κλεει καθως ακουστηκε αλλο αλλο ενα χτυπημα. "Ειχα παει στο μαγαζι να παρω γαλα και μου επιτεθηκαν... δεν...δεν εφταιγα." ξεσπασε σε περισσοτερα κλαμματα. "Εγω αλλα εμαθα ΜΩΡΟ μου" εκνευρηστηκε περισσοτερο αυτος. "Μου ειπαν οτι ελεψες τους κωδικους και εξαφανηστηκες οτι με αφησες" θα ορκιζομουν οτι σχεδον εκαλαψε στο τελευταιο τι στο... "Μωρο μου δεν θα σε αφηνα ποτε δεν το ξερεις αυτπ" προσπαθησε να ακουστει πιστικη. Επικρατησε σιωπη για λιγα δευτερολεπτα και μετα ακουστηκε ενας δυνατος πυροβολισμος. Πανικοβλητη εμεινα ακινητη. Δεν μπορουσα να δω και αυτο με σκοτωνε. Ξερεται τωρα οχι στα αληθεια... δεν ειχα πυροβολιθει εγω...αλλα καταλαβαινετε. "Γιατι...?Γιατι το εκανες αυτο?" ακουστηκε σοκαρισμενη η Μαγια και αναστεναξα ανακουφησμενη. Τι στο...ανακουφισμενη? "Αυτος μου ειπε αυτα τα ψεματα για σενα δεν ανεχομαι τα ψεματα και το ξερεις". Ακουστηκε ο επισης ζωντανος Ελιοτ για κατι που δεν μπορω να πω οτι ημουν εξισου ανακουφισμενη... Ενστηκτωδως επεκτεινα το χερι μου προς τον αστραγαλο μου και ημουν πολυ χαρουμενη οταν ανακαληψα οτι το οπλο μου βρισκωταν ακομα εκει. Το εβγαλα απο την κρυψωνα του και το κρατησα γερα στο χερι μου. Λοιπον ολα καλα. Εκτος απο ενα μικρο ετσι μικρουτσικο θεματακι... δεν εβλεπα ακομα... "Τωρα οσο για την φιλη σου..." παρολο που δεν μπορουσα να δω ενιωθα το οπλο να σημαδεβει κατευθειαν το κουτελο μου. "Κι εγω που νομιζα οτι μπορουσαμε να γινουμε φιλοι" ειρωνευτηκα κατι που του φανηκε αρκετα αστειο και ξεκινησε να γελαει αλλα αυτο ηταν το μονο που χρειαζομουν για να καταλαβω την ακριβη θεση του κεφαλιου του. Πριν το σκεφτω καν σηκωσα το οπλο και πυροβολησα. Τον πυροβολισμο μου ακολουθησε ενας δυνατος γδουπος στο πατωμα. Αρχησα να ανασαινω πιο γρηγορα απο φοβο οτι δεν ειχα πετυχει τον σωστο στοχο. Η αδρεναλινη μου ειχε φτασει στα υψη και το βλεμμα μου επιτελους αρχησε να καθαριζει...