Τα κακά κορίτσια πεθαίνουν τελευταία (Drop Dead) (GxG)

Part 3

Φτανωντας στην Σκωτια ο Μαικλ ειχε κανονισει τα παντα απο την μεταφορα μας μεχρι τα οπλα που μας περιμεναν στον σπιτι που θα  μεναμε... Ειχαν περασει δυο μερες και ακομα δεν ειχαμε νεα απο τον Μαικλ και προσωπικα ειχα αρχισει να βαριεμαι την παρεα του Αντονι γιατι ειχε αρχισει να γινεται πολυ κολιτσιδα. "Λοιπον παω σε κανενα μπαρακι να δω τι παιζει εδω στηΣκωτια αμα στειλει ο Μ στειλε μου μυνημα"δηλωσα στον συνεταιρο μου και πριν προλαβει να απαντησει ειχα αρπαξει το δερματινο μπουφαν μου και ειχα ιδη  κλεισει την πορτα πισω μου. Για καλη μου τυχη μπροστα απο το σπιτι που μεναμε καποιος ειχε παρκαρει την ντουκατι του βασικα λαθος....την κλεμενη πια ντουκατι του. Ανεβηκα πανω στην μηχανη και κανωντας τα μαγικα μου ακουσα τον γλυκο ηχο που σημεναι οτι ειχε παρει μπρος. Σταματησα στο πρωτο μπαρακι που βρηκα. Κατεβαινοντας απο την μηχανη ελενξα το οπλο που ειχα παντα κρυμενο στον αστραγαλο μου και μολις σιγουρευτηκα οτι ηταν εκει μπηκα μεσα. Το μερος δεν ελεγε πολλα ηταν σαν μια παλια ξυληνη καλυβα η οποια ειχε μερικα διασπαρτα σκωνισμενα τραπεζια στην μεση και ενα παλιο μπαρ στην πανω ακρη του μαγαζιου. Πηγα στο μπαρ να παραγκηλω ενα ποτο. Καθησα σε ενα απο τα παλια σκαμπο που ηταν πενηντα πενηντα αν θα εσπαγαν οταν καθομουν και περιμενα το μπαρμαν. "Τι να σας φερω" ακουστηκε μια βαθια αντρικη φωνη που συνοδευοταν απο ενα αρκετα ωραιο παρουσιαστικο."Αρχικα μια βοτκα λεμονι και μετα μια ξεναγηση" ειπα κλεινωντας του το ματι. Εκεινος χαμογελασε στο πατωμα και μου εφερε το ποτο μου χωρις να μου πει κατι αλλο. "Αστο φιλεναδα πιο γκει δεν παει"ακουστηκε μια γυναικια φωνη με σκοτσεζικη προφορα απο πισω μου. Η φωνη για καποιο λογο ακουστηκε γνωριμη και γυρησα να κοιταξω την ξενη.Η κοπελα απο πισω μου κρατουσε το κινητο της στο χερι και χαμογελουσε προφανος διασκεδαζωντας με το θεαμα. Ηταν ωραια κοπελα. Στο υψος μου αρα ψηλουλα αρκετα λεπτη χωρις ιχνοςμυων. Τα μαλια της ηταν κοντα στο υψοςτου προσωπου της καρε και κοκκινα αρκετα μοντερνα για την εποχη μας τα οποια τονιζαν το λευκο της προσωπο. "Ξερεις οτι η προφορα σου ειναι εντελως ψεφτικη"της αντιγυρησα γελωντας τωρα διασκεδαζωντας με το ανυσηχο υφος που πηρε. "Οκ με επιασες " γυρισε την φωνη της σε βρετανικη. "Πολυ καλυτερα τωρα "γελασα παλι. Μισο λεπτο γιατι γελαω τι στο καλο...εχω να γελασω ετσι απο...ποτε...δεν γελαω δεν νιωθω... πρεπει να ηταν ψιλομπομπα η βοτκα.... Αλλαξα για αλλη μια φορα το υφος μου σε ανεκφραστο και πριν γυρισω απο την αλλη ειδα την κοπελα να συνεχιζει την δουλια της στο κινητο της. Τοτε ηταν που ενιωσα μια δονηση στην τσεπη μου.Ανοιξα γρηγορα το μυνημα απο τον Αντονι το οποιο εγραφε μια διευθηνση.Τωρα σε εχουμε φιλε μου. Βγηκα απο το μπαρ και κοιταξα τριγυρο για να δω που βρισκωμουν.Προς μεγαλη μου εκπληξη βρισκωμουν ιδη στην διευθηνση που μου ειχε στειλει ο συνετερος μου. Μπηκα μεσα στο μπαρ ψαχνωντας τριγυρο για καποιο υπολογιστη αλλα δεν υπηρχε τιποτα. Ετρεξα εκνευρισμενη προς το μπαρμαν ο οποιος μου χαμογελασε για αλλη μια φορα. "Υπαρχει καποιοςυπολογιστης εδω?" ρωτησα εκνευρισμενα."Εε..οχι" τρεβλησε ο τυπος. Πηγα πισω απο την μπαρα βγαζωντας το οπλο απο τον αστραγαλο μου. "Εισαι σιγουρος?" ρωτησα πιεζωντας το οπλο μου στο κροταφο του."Ναι ναι!" σχεδον εκλαψε.Κοιταξα τριγυρο μου μπερδεμενη και επιασα τελευταια στιγμη την κοκκινομαλα κοπελα που μου ειχε μιλησει πιο πριν να φευγει βιαστηκα.Δεν νομιζω φιλη μου!Ετρεξα πισω της ακομα με το οπλο στο χερι αλλα μολις βγηκα εξω ειχε εξαφανηστει."ΓΑΜΩ!"φωναξα δυνατα."Πετα το!" ακουστηκε μια ανησυχη φωνη απο πισω μου. Γυρησα και βρηκα την κοκκινομαλα να με σημαδευει με ενα οπλο με τα χερια της να τρεμουν.Πρεπει να μου κανεις πλακα! Αναστεναξα αγανακτησμενα."Γιατι αλιως τι?"της αντγυρησα."Τι ενοεις τι?Το οπλο στα χερια μου τα λεει ολαα" ειπελιγο αμφιβαλωντας και η ιδια για τα λεγομενα της.Χαμογελασα λιγο γιατι μου φαινοταν αστειο το ολο σκηνικο. "Ακου"ειπα πλησιαζοντας την λιγο. "Μην πλησιαζεις αλλο" ειπε ενω τα χερια της αρχισαν να τρεμουν κιαλο."Το αφηνω αυτο" αφησα το οπλο μου κατω. "Δεν θελω να σε σκοτωσω"την κοιταξα μεσα στα ματια καθως πλησιασα κιαλο. "Τι θες τοτε?". "Τα λεφτα " ειπα ψεματα."Λυπαμαι για σενα" ειπε πετωντας το οπλο της πανω μου και ξεκινωντας να τρεχει. Ελενξα το οπλο. Αδιο.Ωραια... Ανεβηκα πανω στην κλεμενη μηχανη μου και ετρεξα απο πισω της. Με αρκετα μεγαλη ευκολια την ευτασα.Μπορουσα να δω την αγωνια στο προσωπο της οταν ειδε οτι ημουν ιντσες μακρια της. Εφερα την μηχανη μου διπλα της και χαμηλωσα ταχυτητα για να τρεχουμε με την ιδια ταχυτητα. "Μπορεις παντα να  παραδωθεις" ειπα γελωντας. Εκεινη με αγνοησε τελειως. Ετσι το θες οκ τοτε σκεφτικα αποφασισμενη. Εστριψα τη μηχανη μου προς την αντιθετη κατευθησνη και πηγα λιγα μετρα πισω για να παρω φορα. Οταν ειχα παρει την αποσταση που ηθελα ειδα οτι η κοπελα ειχε σταματησει και με κοιτουσε μπερδεμενη. Στο δευτερολεπτο γκαζωσα την μηχανη φουλ και ετρεξα προς τη κατευθηνση της. Οταν περασα απο διπλα της με μια ευκολη κινηση πηδηξα πανω απο την μηχανη και βρεθηκα πανω της. Η κοπελα φωναξε απο εκπληξη και ισως και απο τον πονο που της προσφερε το σωμα μου οταν συγκρουστηκε στο δικο της. Γυρισα την κοπελα αναποδα και της εδεσα τα χερια με την ζωνη που εβγαλα απο το παντελονι μου. Την σηκωσα ορθια και την οδηγησα προς το μερος οπου ειχε πεσει η μηχανη μου. Σηκωσα την μηχανη πανω και εβαλα την κοπελα να καθησει μπροστα μου για να μπορω να την ελενχο."Που παμε τι θα μου κανετε ποιοι ειστε"ξεκινησε να παραληρει. "Αμα δεν σκασεις θα σου κανουμε μονο δεν θα σε παμε" την απειλησα γιατι ειχε αρχισει να με κουραζει.Η κοπελα εκλεισε  αυτοματως το στομα της και χαμογελασα ικανοποιημενη. Αρκετα γρηγορα ειχα φτασει στο μερος οπου εμενα με τον Αντονι. Κατεβασα την κοπελα απο το μηχανακι και την εσειρα μεχρι πανω.Ανοιξα εκενυρισμενη την πορτα του σπιτιου και βρηκα τον Αντονι να στεκεται σε αναμενα καρβουνα. "Που στο καλο ησουν?" ειπε ανυσηχα την ωρα που μπηκα μεσα. "Ποια ειναι αυτη?" ρωτησε με την απορια ζωγραφισμενη στο προσωπο του.Του χαμογελασα πονηρα. "Αντονι απο δω η χακερ μας, χακερ απο δω ο συνεταιρος μους Αντονι" τους συστησα κοροιδευτηκα.Ο Αντονι με κοιταξε εκπληκτος που ειχα φερει ις περας την αποστολη τοσο γρηγορα."Εε το ονομα μου ειναι Μαγια ευχαριστω πολυ" αντιγυρισε η κοπελα με θιγμενο υφος. Ο Αντονι και εγω την αγνοησαμε τελειως και πηγαμε να στειλουμε την αναφορα μας στο Μαικλ. "Προσεχε την παω να κανω ενα μπανιο" τον διεταξα αφου ειχαμε τελειωσει την αγγαρια που ειχαμε."Εμ Εμιλι θελω να μιλησουμε οταν μπορεις"ειπε λιγο ανχωμενος ο Αντονι κατι που κερδισε την προσοχη μου. Μπορει να ηταν ενα ατομο που ειχα περιστασιακες σχεσεις μαζι αλλα ο Αντονι ηταν το μονο κοντινο μου ατομο ηταν φιλος και συναιτερος μου πεντε χρονια τον ειχα και με ειχε σωσει απο πολλες καταστασεις ο Μαικλ παντα μας προοριζε να ειμαστε μαζι και σαν συναιτεροι και γενικοτερα στην ζωη. Γιαυτο ειχε χαρει ιδιετερα οταν μας ειχε πιασει σε μια οχι και τοσο.... φιλικη σκηνη με τον Αντονι.Παρολλα αυτα....παρολλο που τον νοιαζομουν πολυ-οσο μπορεις να νοιαζεσαι για καποιον οταν δεν εχεις συναισθηματα-   δεν ξερω κατα ποσο ολο αυτο θα μπορουσε να κρατησει. Και γενικα οποιαδηποτε σχεση που εκανα με αυτη την δουλια που κανω.Aλλα θα μου πειτε απο αυτη τουλαχιστον την πλευρα δεν θα επρεπε να ειχα προβλημα με τον Αντονι εφοσον καναμε την ιδια δουλεια... "Πες μου" του ειπα μην χανωντας στιγμη το σκληρο υφος μου. "Εμ οχι τωρα... οι δυο μας" εγνευσε προς την κατευθηνση της Μαγια. Κουνησα το κεφαλι μου συμφωνωντας και μπηκα στο μπανιο.Αφησα το ζεστο να τρεξει και να παρει την κουραση και τον εκνευρισμο της μερας αλλα χωρις αποτελεσμα αφου οταν βγηκα η εικονα που ειδα με εκανε να χτυπησω κοκκινο. Η Αντονι βρισκοταν πανω στην Μαγια και καθως αυτη παλευαι απο κατω του αυτος την ειχε κλεισει σε ενα παθιασμενο φιλι. Μην ελενχοντας τα νευρα μου πεταξα εκενυρισμενη τον Αντονι κατω και του εριξα μια δυνατη σφαλιαρα .Εκεινος με κοιταξε εκπληκτος καθως στην ακρη του στοματος του μπορουσα να διακρινω ενα χαμογελο που δεν μορουσα να εξηγησω. "Ο Μαικλ ειπε αθικτη απο ολες της πλευρες" πεταξα θυμωμενα.Γυρησα και βρηκα το βλεμμα της Μαγια το οποιο κλειδωθηκε με το δικο μου. Μπορουσανα δω οτι ηταν αρκετα ξαφνιασμενη και φοβισμενη αλλα στο βλεμα της υπηρχε και κατι αλλο κατι... που δεν μπορουσα να εξηγησω κατι σαν να μπορουσε να ΜΕ δει να δει εμενα. Κουνησα το κεφαλι μου αρνητικα διωχνωντας αυτη την γελοια σκεψη και απλωσα το χερι μου για να την βοηθησω να σηκωθει. Εκεινη το απεριψε και σηκωθηκε απο μονη της. "Μπορω να εχω το κινητο μου?" ρωτησε εκενευρισμενη.Την κοιταξα δισπιστα. "Βγαλε μου τη σιμ αμα θες δεν προκειτε να επικοινωνησω με κανεναν το ορκιζομαι" ειπε κλειδωνωντας για αλλη μια φορα το βλεμμα της με το δικο μου. Κατι σε αυτο με εκανε να την εμπιστευτω και εβγαλα το κινητο της απο την τσεπη μου παραδειδωντας της το. "Τι στο διαλο κανεις?" ρωτησε εκνευρισμενα ο συναιτερος μου. Τωρα το ιχνος χαμογελου που ειχε στο στομα του ειχε χαθει τελειως."Εκτος αν θες η κοπελια να αναφερει το περιστατικο που προεκυψε στο Μαικλ νομιζω πρεπει να της κανουμε μερικα χατηρακια" του ειπα ακομα εκνευρισμενη και γυρησα για να παρω την επιβεβαιωση της Μαγια η οποια εκανε πως ραβει το στομα της. Παρολλα αυτα απορησα και η ιδια με τον εαυτο μου δεν ημουν γνωστη για τα"χατηρακια" μου. Μαλλον το χαστουκι που μου εδωσε ο Μαικλ με ταρακουνησε πιο πολυ απο οτι πιστευα. "Λοιπον αναλαμβανω εγω την φυλαξη της κρατουμενης"κοιταξα με νοημα τον Αντονι ο οποιος κοιταξε το πατωμα. Οταν το σηκωσε πηγε να διαμαρτηρηθει."Μιλησα πηγεναι να κοιμηθεις αυριο εχουμε ταξιδι". Εκεινος αντι να τσαντιστει μου χαμογελασε γλυκα."Μ αρεσει οταν με διαταζεις" πεταξε ενα δευτερολεπτο πριν μου δωσει ενα πεταχτο φιλι στο στομα. Εμεινα κοκαλωμενη στο σημειο που ημουν ενω τον ειδα να αποσειρεται στο μοναδικο δωματιο που ειχε το σπιτι.Τι στο καλο ηταν αυτο τωρα?Κουνησα το μυαλο μου βγαζωντας τις χιλιαδες σκεψεις αποριας που γενιουνταν και γυρησα να κοιταξω την Μαγια η οποια επαιζε ακομα angrybirds στο κινητο της. Κοιταξα τρυγηρο στο αδιο διαμερισμα το οποιο δεν ειχε ουτε τηλεωραση και εκατσα στον καναπε αναστεναζωντας βαριεστημενα."Πφφ!"ακουστηκε εκενυρισμενη η Μαγια. "Εχεις φορτιστη samsung?"ρωτησε.Γυρησα να την κοιταξω με απορια. Ηξερε οτι ηταν εχμαλωτη καπου η νομιζε οτι ηταν διακοπες?. Σηκωθκα ορθια και πηρα το κινητο απο το χερι της. "Αα επισης αν εχεις και τιποτα για φαγητο...".Ακουστηκε οταν ημουν λιγα εκατοστα μακρια της. Αυτο ηταν! Πηγα με το κινητο της στο μπαλκονι καθως δεν πηρα ουτε δευτερολεπτο το βλεμμα μου απο το δικο της. "Μισο τι κα-" και πριν προλαβει να τελειωσει την φραση της ειχα πεταξει το κινητο της απο το μπαλκονι του 7οροφου. Εκεινη σηκωθηκε εκνευρισμενη απο την καρεκλα της "Εχεις ιδεα τι εκανες?" φωναξε καθως εφερε το προσωποτης κοντα στο δικο μου. Εγω της χαμογελασα χλευαστικα . "Pizza λοιπον?"ρωτησα βγαζωντας το κινητο μου απο την τσεπη μου. Εκεινη μουγκρισε θυμωμενα και απομακρηνωντας επιτελους το πρωσοπο της απο το δικο μου εκατσε στον καναπε με σταυρωμενα χερια. Οταν τελειωσα την παραγγελεια αποφασισα να κατσω κι εγω στον καναπε τοποθετωντας αρκετη αποσταση αναμεσα στην κοπελα κι εμενα. Εκεινη συνεχισε να ξεφυσαει θυμωμενα προσπαθωντας ματεα να μου τραβηξει την προσοχη.Περασαν λιγα δευτερολεπτα βυθησμενα σε σιωπη και η κοπελα ξεφυσηξε ηττημενα."Τοσο ενδιαφερουν εχουν παντα οι μερες σας?" ρωτησε σαρκαστηκα ενω γυρισε να με κοιταξει. Εγω χαμογελασα στο κενο τοιχο χωρις να κουνηθω εκατοστο. "Συγνωμη να το επαναδιατυπωσω τοσο ενδιαφερον εχουν παντα οι μερες σας οταν δεν απαγαγετε αθωες κοπελες?"πεταξε θυμωμενα. Αυτη τη φορα γελασα λιγο περισσοτερο και γυρισα να την κοιταξω."Σηγνωμη αν η ζωη μου δεν ειναι αρκετα ενδιαφερουσα για σενα συνηθως μετα απο πολους σκοτωμους και αρπαγες εχω αναγκη να χαλαρωσω λιγο" ειπα προσπαθωντας ματεα να μην βαλω τα γελια με το τρομαγμενο της υφος. Να με φοβασε φιλη μου! "Πφφ!"ειπε για αλλη μια φορα εκνευρισμενη."Ααα επισης το αθωα κοπελα δεν νομιζω οτι σου τεριαζει" σταματησα λιγο και κοιταξα τα αρκετα αποκαληπτηκα ρουχα της. "Με καμια ενοια" την κοιταξα στα ματια. Εκεινη κοιταξε τα ρουχα της ξαφνιασμενη. "Δεν ακουω κανεναν να παραπονιεται" μου εκλεισε το ματι αλλα μπορουσα να δω ενα ιχνος κοκκινου στα μαγουλα της. "Οτι πεις" ανταπαντισα περνωντας παλι το σοβαρο μου υφος. Αλλη μια αμηχανη στιγμη ησυχιας γλιτωθηκε απο το κουδουνι. Εβγαλα τα λεφτα απο την τσεπη μου και ανοιξα την πορτα ετοιμη να αντικρισω τον πιτσαδορο. Προς μεγαλη μου εκπληξη εξω απο την πορτα βρισκωντουσαν δυο μαυροφορεμενοι αντρες και μολις με ειδαν με σημαδεψαν και οι δυο με τα οπλα τους. Ξαφνιασμενη εκανα δυο βηματα πισω και τους αφησα να μπουν μεσα.