KarmAşık

1.Bölüm

...Kerem...

Sabah gözlerimi telefonumun alarm sesiyle açtım.Saat yediydi.Bugün Zeynep'i okula ben götürmek istedigim için hemen onu aradım.

Bir kac çalışta telefonu açtı.

'Efendim.'

Uyku mahmurluğunun vermiş olduğu sesi, onu gözümde daha da tatlı yapıyordu.Ah!Aşk ne güzel şeydi.Ama onun gözü Oğuz'dan başkasını görmüyordu.Zaten beni de kardeşi gibi görüyordu.Kalbimin tekrar ağrımasını istemiyordum.Telefondaki Zeynep'e cevap vermem gerektiğini hatırlayarak konuştum.

'Hazırlan bakalım prenses.'

'Ya Kerem 5 dakika daha.'

Gülümsedim.Onun uyku sersemi halini görmek isterdim.

'Ama seni almaya geleceğim.Gecikme.'

Ofladı.

'Saat daha yedi.Ders sekizde başlıyor.Yap bir kıyak Sayer.Sen okulun sahibisin.'

'Hadi bakalım uykucu prenses kalk ve elini yüzünü yıka.Yedi buçukta ordayım kahvaltıya gideceğiz.'

'İyi be kapat.'

Sinirle telefonu yüzüme kapattı.Hep böyle yapar sonra özür dilerdi.Hanımefendinin uykusu çok değerli.Bunları düşünürken gülümsedim.Onun hayatındaki ayrıntıları bilmek beni mutlu ediyordu.Bunları Oğuz ya da Melis değil ben biliyordum.Ben hissediyordum,ben düşüyordum.Bu ayrıcalığı yaşamak,onu gözümde mükemmel görmek harikaydı.

Okulun formasını giyip,elimle saçlarımı düzelttim ve erkeksi kokan,Zeynep'in en beğendiği parfümü sıktım.Evden hemen çıktım çünkü zaten yediyi çeyrek geçiyordu ve ben Zeynep'lere gidene kadar buçuk olurdu.

Zeynep'lerin evine gelince kornaya bastım.Bugün yine vişne çürüğü arabamla geldim.Zeynep'in en sevdiği arabam bu çünkü.Bugün ve diğer günler oldugu gibi,her şeyin Zeynep'in beğendiği gibi olsun istiyordum.Zeynep çoktan arabaya binmişti ve ben bunu kapı sesinden fark ettim.

'Kerem..' Bakısları yerdeydi.Bana bağırdığı için suçlu hissediyordu kendini.Her şeyini böyle tatlı bulmam normal mi?

'Efendim Zeynep.'

Derin bir iç çekti.

'Özür dilerim.'

Yüzüme geniş bir gülümseme yayıldı.

'Ne için? :D'

'Sana bağırdım ya sabah,ondan.'

'Ben alışkınım zaten.'

'Yaaaa Kerem..O nasıl laf?'

'Şaka şaka..:D'

Oda gülümsedi.Gülümsemene kurban..

'E hadi kahvaltıya o zamaaan!!'

Yüksek sesle konuşarak arabayı sürmeye başlarken,Zeynep kıkırdadı.

Yaklaşık 10 dakikalık yolun ardından Zeynep'le çok sık geldiğimiz simitçiye geldik.Simit,peynir ve çay alarak kahvaltımıza başladık.

'Ben bugün okula gelmeyeceğim.'

Anında kaşlarım çatıldı.

'Sebep?'

Gülümsedi.Bende yumuşadım tabi..

'Kızma hemen.Alışveriş yapmam gerek.Belki öğleden sonra gelirim.'

Kaşlarımı havaya kaldırdım.