" Evlat, uyan hadi. "
Ufak bir sarsıntıyla uyanmıştı Thomas. Yaşlı kadının evindeydi.
" N - neler oluyor. " diye kekeledi.
" Sessiz ol evlat. Dışarısı polis kaynıyor. " dedi yaşlı kadın aksiyon filmlerini aratmayan gergin bir ses tonuyla.
Bu cümle Thomas'ın kanını dondurmuştu.
" Seni saklayacak bir yer bulmalıyız. " dedi ve Thomas'ı - yaşlı bir kadından beklenmeyecek şekilde. - Sertçe kaldırdı. Onu 3. Kata indirdi - kütüphane - ve tozlu rafları olan geniş kolonların arasından geçtikten sonra bir çöp kutusunda durdular.
" Ne bu şimdi? Çöp kovasında mı saklanacağım? "
Kadın, buruşuk suratındaki ciddi ifadeyi aynen korudu. Cebinden metal bir kart çıkardı. - Thomas, bunu kredi kartı sandı. - Bu kardı kovaya okuttu. Kova, aşağı doğru kayarak gözden kaybolurken, yerini 20 metre genişliğinde uzun bir odaya bıraktı.
* * * *
Thomas, 30 Dakikadır bu geniş odadaydı. Bu 30 dakikada bile kafasındaki soru işaretlerini çözememişti. En son yaşlı kadının çatısında uyuduğunu hatırlıyordu. Nasıl eve gelmişti? Peki, o kadın polislerin Thomas'ı aradığını nereden biliyordu? Bu soru onun kafasını meşgul ederken, 30 dakikadır hiç dikkat etmemiş olduğu odanın dizaynını inceledi. " L" şeklinde 3 koltuk bir araya getirilmiş, ortasına da orta büyüklükte bir masa eklenmişti. Burası da tıpkı kütüphane gibiydi. Ama raflarda tek bir toz yoktu. Bu arada, Thomas havasız kalmaya başladığını hissetti. Yoksa, bu oda hava geçirmez miydi? Bu yüzden mi raflarda toz yoktu? Kafasındaki sorular giderek artarken, başını bir türlü açamadığı - muhtemelen - çelik kapıya çevirdi. 30 dakikadır burada olmasına rağmen görmediği birşeyi farketti: Tersten yazılmış bir not.
* * * *
Bu not, Thomas'ın daha önce görmediği kadar büyüktü. ( 2 A-4 Kağıdı kadardı.) Ve maddeler halinde yazılmıştı;
1-) Oda hava geçirmez değil " Evlat." Sadece fazla streslisin.
2-) Evet, kapı çelik.
3-) Yaşlı kadın katları ağzından kaçırdı, GELİYORLAR, Kütüphaneye.
4-) Birini öldürsen hiç fena olmaz. Uzun zamandır bir bedene ihtiyacım vardı. KULLANMAK İçin.
Notu okuduktan sonra, Thomas'ın kalbinde oluşan basınç artmıştı. 3. Ve 4. Maddeler, onun gözlerini kocaman açtırmaya yetmişti. - Yinede, zaten çok hızlı gelişen bu olaylar düğümcüğünde, saçma ve garip şeylere alışmıştı. Üzerinde fazla durmadı. - 4. Maddeye odaklandı bir süre. Bir beden mi? Hiç konuşmayan biriyle bu kadar iyi anlaştığı aklına geldiğinde, bir vücudu olduğunda neler yapabileceklerini düşündü. Bu, onu heyecanlandırmıştı.
Zaten içerisinde bulunan ve çoktan kıvılcımlaşmış bir hissin hafiften tutuşmasını sağlamıştı; ÖLDÜRME HİSSİNİN...
* * * *
YAVAŞ YAVAŞ HEYECANLI KISIMLARA GELİYORUZ...
