Evet bir elmanın yarısı.. Birbirimize ikizim dediğimize göre elmanın yarısı tabiri de çok yanlış olmaz sanırım.Biz birbirini tamamlayabilen mükemmel iki dostuz.Bu hikayeye nasıl başlayabileceğimizi bilemedik aslında anlatmamız gereken onca şey olmasına rağmen.Şimdi başlıyoruz.Az önce günlüğümü okudum.Neler yaşadığımı,neler hissettiğimi.Çok enteresan değil mi? Eskiden yaşadığınız ve hissettiğiniz bir takım şeyler var.Ama şu an çoğunu hatırlamıyorsunuz bile.Aslında olaylar ve hisler aynı,sadece kişileri unutmuş olabiliyorsunuz.Bu noktadan sonra da kavganız yalnızca kendinizle olmaya başlıyor. Aslında bir nevi kendinizle savaş halindesiniz. İşte biz de Edi ve Büdü olarak kendimizle savaş halindeyken bulduk birbirimizi. Farklı hikayelerimiz olabilir ama hisler çoğunlukla aynıydı. Bazen tüm zıtlığımızla birbirimizi tamamladık,bazen de anlayamadığımız bir şekilde aynı olduk. Aynı rüyaları görür,aynı şeyleri söyler hatta aynı anda ilan-ı aşk alır olduk. Biz bile hayret ettik bu duruma..Ama sonradan bunların birbirimiz için işaret olduğu kanısına vardık.Birbirimize daha sıkı sarıldık,içimizi döktük.Aynı anda acı çektik,bazen haddinden fazla güldük.Birlikteyiz,biriz.Hikayenin ta kendisiyiz..Her alanda her anlamda çok doluyuz.Ve artık bunları sizlerle paylaşmanın tam vakti.. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Birileri MUTLU Gözükür
Non-FictionÇok yakın iki dost , arkadaş , kardeş hatta ikiz. Neden mi ikiz çünkü onlar ilk başta birbirlerine hiç benzemediklerini düşünseler de aslında kaderlerinin bire bir aynı yazıldığını anlarlar. Farklı kişilerle aynı anda aynı olayı yaşadılar , geçmi...
