Derin Düşler

Yeni Adım

Hiç bilmediği bir şehire ayak basıyordu Derin. Tabi lafın gelişi. Yirmi gün önce annesiyle gelip okul kaydını yaptırmışlar ve kalacağı yurdu ayarlamışlardı aynı gün içerisinde geri dönmüşlerdi Istanbula. En azından gideceği yeri belliydi.

Valizlerini aldıktan sonra havaalanı kapısından dışarı çıktı. Bir sigara yaktı. Yaktığı sigara değilde kendi hayatıydı sanki. Sigaranın dumanı gibi dağılmıştı hayatı.

Bir taksi çevirdi ve adresi şoföre uzattı. Sıcaklığı ve nemiyle Istanbulu aratmadığı kesindi. Kaybolan evcil bir muhabbet kuşu gibi etrafına bakınıyordu Derin ürkek ve çaresiz bir şekilde. Baya bir mesafe yolculuk ettikten sonra yurdun önündeydi sonunda. O da her öğrenci gibi kafasına uygun bir kaç arkadaş bulduktan sonra eve çıkmayı planlıyordu.

Şoföre çantasından cüzdanını çıkarıp ücretini ödedikten sonra taksiden indi. Şoför valizlerini bagajdan indirdi. Derin eşyalarını aldıktan sonra yeni evi sayılan bu yere adımını attı. Allah bilir kaç çeşit psikopatla aynı odayı aynı katı paylaşacaktı .

Dört katlı pembe ye boyanmış bir bina. Dıştan oldukça sıcak bir havası vardı. Müdüre Hanımda oldukça ılımlı ve sevecen bayandı . Derin dört kişilik odalarda kalacaktı. Ilk kez evinden ayrılıyordu Derin." Isterse saray olsun insanın evini tutar mı hiç?" diye geçirdi içinden.

Odaya girmişti Derin. Iki yatak boş görünüyordu. Pencere kenarına yakın olanı seçti ve oturdu üzerine. Oldukça yorulmuştu. Iki kızın " Hoşgeldin " demesiyle kendini daha garip hissetti. " Hosbuldukkk " dedi istemsizce. Insanlarla kolay iletişim kuran kolay anlaşan bir kız değildi Derin. Kendi hayatı ona zaten çok ağır geliyordu başka insanları tanımak onların dertleriyle sorunlarıyla uğraşmak ona çok saçma geliyordu.

Kıvırcık kafa daha şimdiden başlamıştı nerden geliyorsunda hangi bölümü kazandında diye sorgulamalara . Duymamazlıktan geldi Derin ve valizinden kıyafetlerini çıkarıp dolabına yerleştirmeye başladı. O sırada telefonu çalışmıstı arayansa tabiki annesiydi . " Tabi yaaa nasıl unuturum haber vermeyi "dedi sesli bir şekilde. Daha sonra telefonu açtı.

" Kızım indin mi neden aramadin haber etmedin meraktan öldüm" dedi annesi. " Annecim unutmuşum evet indim yerleştim bile yurda. Herkese selam söyle şimdiden sizleri çok özledim " dedi ve telefonu kapattı. Biraz daha konuşsa ağlayacaktı .

Valizinden bir kavanoz çıkarttı baş ucundaki komidinin üzerine koydu. Kavanozda Arasın üzerine atılan topraktan bir avuç vardı. Ömür boyu yanından ayırmaya hiç gönlü yoktu. Daldı gitti eski günlere. Hiç kurtulamıyorduki.

Yatağa uzandı Derin. Gözlerini kapatıp bu gündüz vakti uyumaya çalıştı fakat kızların seslerinden oldukça rahatsız olmuştu. Daha şimdiden başlamıştı sorunlar.

Uyandığında çoktan sabah olmuştu.Uyumak için oldukça zorlanmıştı ama deliksiz bir gece geçirmişti adeta. Midesi gurulduyordu açlıktan. Kantine inip bir tost ve çay aldı. Karnını doyurduktan sonra odaya geçti. Kızlar uyanmıştı " Günaydın " dedikten sonra hazırlamaya başladı. Hazır olduktan sonra aşağı indi ve üniversitenin servisini beklemeye başladı.O arada günün ilk sigarasını yaktı. Isabet hiçte iyi olmamıştı daha sigarası yarı olmadan servis gelmişti. Acele ile sigarasını söndürüp servise bindi. On beş dakika yolculuktan sonra fakültenin önünde indi.

Bir göz attıktan sonra girdi içeri. Sora sora sınıfını buldu. Koca bir sınıfa girdi herkes oldukça acemi ve çekingen görünüyordu. Sessiz sedasız ortalara doğru bir sıraya oturdu. Çok geçmeden doldu sınıf. Okadar değişik tipler vardı ki oldukça dikkat çekiciydiler doğrusu.

İçeriye saçları altın sarısı gibi parlayan , gözleri cam gibi keskin bir kız girdi ve Derine doğru yaklaştı.
" Merhaba ben Beril Irmak. Ama tercihim Irmak denilmesi. Izin verirsen yanına oturabilir miyim? " demesiyle Derinin gözleri parlamıştı. " Tabi ki oturabilirsin Irmak " dedi.

Kapının kapanmasıyla aklındaki düşüncelerin dağılması bir oldu Derinin. Oldukça bakımlı bayan bir hoca içeri girdi. Kendini tanıttıktan sonra kısaca ad , soyad ve hangi şehirden geldiklerini sordu öğrencilere. İsimleri akılda tutmak şimdilik imkansızdı.

Gün boyu öğretmenler ve öğrenciler arası tanışma faslı olarak geçti. Bir kaç kez bahçeye sigara içmeye çıkmıştı Derin . Irmağı da davet etmişti bahçeye. Irmak sigara kullanmıyordu fakat nezaketen teklifi geri çevirmemişti. Irmak Ankaradan geliyordu hemde istemediği bir bölüme. Sene kaybı olmasın diye mecburiyetten dolayı gelmişti. Daha doğrusu bir sene daha çalışmayı gözü kesmediği için.

Küçük çaplı tanışma ve dersler sona erdikten sonra Derin fakülteden çıktı ve servise doğru yürümeye başladı. On beş dakikayı değerlendirmek istedi ve çıkardı yanından hiç ayırmadığı günlüğünü.

21.08.2005

Bu koca şehirde kendimi bu kadar kimsesiz hissederken bu isim benzerliği bile bana kendimi iyi hissettirmeyi başardı. Bugün üniversiteli oldum. Artık tek umudum tutunacağım tek dalım okulum. En iyi dostlarımsa kitaplarım olacak.