Derin Düşler

Aşk Sarhoşu

Yaşadığı herseyin bir rüya pardon pardon bir kabus olmasını öyle çok istiyordu ki Derin. Hayat adeta onu oyuncak gibi kullanıyordu hergün yeni bir süpriz !

Gördükleri karşısında bir deprem misali sallanmıştı. Evdekilere hiçbirsey çaktırmaması gerekiyordu. Boş yere ümit vermek yada üzmek olmazdı.

Derin kitabı kapatıp hızlı adımlarla odasına ilerledi. Yastığının altına yerleştirdi ve annesinin yanına döndü. " E kızım kitabın mi gelmiş nasıl güzel mi ? " diye sordu. Derin düşünceleri içinde kaybolmuştu çoktan. Annesini duymamıştı bile. " Kızım kime diyorum " deyince annesi Derin kendine geldi.

1 ay sonra

Derin kaldığı yerden psikolojik destek almaya devam ediyordu. Anlattıkca anlatıyordu.

" Bazen bana inanmadığınızı şizofren falan olduğumu sandığınızı düşünüyorum. Biri gelse benim yaşadıklarımı anlatsana hadi canım sallama derim " dedi gözleri dolu bir şekilde Derin.

" Ben senin sadece psikoloğun değil aynı zamanda Seda ablanım unutma. Böyle boş düşüncelere de kapılma " diye karışıklık verdi.

Derin odadan çıktıktan sonra kendini bir hayli rahatlamış hissediyordu. Ne çok isterdi Seda ablanın kendi teyzesi olmasını.

Hiç birşey düşünmek istemiyordu. Beynindeki otoban dolusu gürültülerden kaçmak istiyordu. Unutmak istiyordu herseyi beş dakika dahi olsa unutmak...

Hızlı adımlarla yürüyordu. Kendi iç sesiyle okadar mücadele veriyordu ki yarım saat geçmişti çoktan. Kafasını kaldırdığında kendini bir barın önünde buldu. Hiç düşünmeden içeriye girdi. Ortam çok kalabalıktı. Tek bir kişi bile Derini fark etmemişti.

Etrafındaki insanlara bir göz gezdirirdi. Köşede oturan iki yılışık tipli genç adeta avını bekleyen kurtlar gibi arayıştaydı gözleri. Tam sol tarafta birleşen iki dudak aşktan değil alkolden.

Gözlerini insanlardan almaya çalışıyordu ve kalabalığın içerisinde ilerlemeye. Büyük bir mücadele verdikten sonra boş bulduğu bir yere oturdu. Etraftaki kızlar gibi koyu rujlar yoktu dudaklarında ve üzerinde dikkat çekici mini etekler.

Derin gelen alkolü bardakla değil şişeyle kafasına dikmek istiyordu. ilk bardak fazla bir etki yaratmamıştı sadece ağzına acı bir tat bırakmıştı. Fakat içmek istiyordu ikinci üçüncü bardağı.

Içtikce hoşuna gidiyordu. Fakat duyguları , düşünceleri yok olmak yerine daha da yoğun yaşıyordu kafasında. En son gelen bardağı içmek yerine kaldırıp yere fırlattı. Kalbi gibi paramparça olmuştu bardak.

Kendini hırpalanmış bir şekilde kapının önünde buldu. Üç beş adım attıktan sonra olduğu yere çöktü ve oturdu. Istemsiz bir şekilde ağlamaya başladı. Yaşadığı onca acı o küçük bedenine ve kalbine ağır geliyordu.

Nedeeeeeen ? Diye bağırdı Derin. Kafasını elleri arasına almış bir şekilde ağlıyordu. Bir el dokundu omzuna.

" Yapma böyle Derin kendini yıpratma daha fazla " diyordu birisi. Derin kafasını yavasca kaldırınca karşısında Arası gördü. " Gerçek misin sen ? Alkolün etkisi değil mi ? Öyleyse hergün içerim ki ben . " dedi fakat hiçbir karşılık alamadı. Gözlerini kırpmamaya çalışıyordu Aras biran da yok olacak diye.

28.12.2005

Kafamda resmen filler halay çekiyor. Üstüm ayyaşlar gibi içki kokuyor. Dün gerçek ile hayal arasında kaldım. Ama eminim gerçekti Arası gördüm.Dokundu , konuştu hatta benimle. Peki ama neden benden saklanıyor. Ne istiyor benden ? Eğer yaşıyorsa bir gün yine karşıma çıkacak. Ve ozaman değdi diyebileceğim yaşadıklarıma...