Verliefd Op Je Stalker

1:15

Pov. Kylie

Het is ongeveer elf uur en ik lig samen met Pascal in de kamer, ik mocht niet in zijn bed, want dat is gevaarlijk enzovoort. Ik denk na over de vakantie, we hebben echt veel meegemaakt. Precies wat we wilden, maar we hadden meer het idee over een leukere vakantie in plaats van zoveel spanning. Langzaam val ik in een diepe slaap.

Ik word wakker door mijn wekker, alleen mijn wekker gaat steeds sneller. Dan bedenk ik me dat ik in het ziekenhuis lig en geen wekker heb gezet. "Pascal!" zeg ik en schrik. Er komen zusters binnen gerend en nemen me mee naar buiten. "Het komt goed, bel zijn ouders en je vrienden" zegt de zuster geruststellend. Daarna komt er een dokter binnen gelopen.

"Sarina, kom naar het ziekenhuis" zeg ik huilend en hang meteen op. Ik ga op de grond zitten met mijn hoofd in mijn handen. Dan hoor ik opeens een kuch, ik kijk op en zie een zuster met een niet zo'n vrolijk hoofd. "Met spijt moet ik mede delen dat Pascal is overleden aan zijn verwondingen" zegt de zuster en heeft een mee levende uitstraling. ik stort in. Dit kan niet waar zijn.

Na een halfuur zijn Joao, Maté, Timo en Sarina aangekomen, ik vertel ze meteen het slechte nieuws. "Gaat het?" Vraagt Sarina bezorgt en knuffelt me. "Ja het gaat geweldig, mijn vriend is net overleden, het kan niet beter dan dit" zegt Kylie sarcastisch en huilt erger dan eerst. "Domme vraag" zeg ik zacht tegen mezelf en voel Kylie knikken.

"Het komt allemaal wel goed" zegt Maté en legt een hand op zijn zusjes schouder. "Het komt allemaal goed, mijn amma hoela! Het komt niet goed, Pascal is er niet meer" zegt Kylie met tranen in haar ogen en rent dan weg. "Kylie, wacht nou!" Schreeuw ik en ik ren achter haar aan.

Als ik de hoek om ben bots ik tegen iemand aan. "Jorik!" Wat doet hij hier?! "Ik ben hier om Kylie te troosten" zegt Jorik alsof hij mijn gedachtes kan lezen. "Troosten? Je hebt haar vriend vermoord. Denk je nou echt dat je haar kan troosten?!" Zegt ik boos en wil hem zo graag slaan. "I-ik heb Pascal vermoord?" Zegt Jorik en slikt luidruchtig. "Ja en als je nu niet snel weg bent en Kylie niet met rust laat, zijn er straks twee doden. Ik verklap de verassing al, jij bent dan de tweede" zeg ik zacht in zijn oor als ik hem daarna een duw geef, zodat ie tegen de muur aan komt.

Ik ren naar buiten en kijk druk om mij heen. Kylie waar ben je?!

Pov. Kylie

"Kylie, wacht nou!" Hoor ik Sarina roepen, alleen blijf rennen. Ze komt achter me aan rennen, alleen ben sneller. Die jaren voetbal heeft zo zijn voordelen.

Als uit het ziekenhuis ben loop ik een stukje verder aan ga ik op de stoeprand zitten met mijn hoofd in mijn handen. "Waarom Pascal" snik ik zachtjes. "Omdat als jij nu was geraakt, zat Pascal hier nu" antwoordt een bekende stem. Ik draai om en zie Aaron staan. "Wat doe je hier?" Vraag ik. "Nou Pascal is, ik bedoel was, mijn beste vriend. Joao heeft me net een paar minuten geleden gebeld en ben meteen gekomen met Danique" vertelt Aaron en gaat naast mij zitten. "Goede vriend ben je" zeg ik met een glimlach en er valt een traan over mijn wang. "Valt mee, er bestaan betere" zegt Aaron en veegt mijn traan weg. "Maar dankje" zegt hij daarna nog met een glimlach.

Opeens kwam de gedachte van onze eerste ontmoeting. "Kylie, vindt je Aaron knap?" Vraagt Pascal met een lach. "Uhm, niet echt mijn type" zeg ik eerlijk. Ik moet erom lachen. "Waar lach je om?" Vraagt Aaron bezorgt. "Onze eerste ontmoeting toen ik zei dat je niet mijn type bent" zeg ik en lach erom. "Ja dat weet ik nog, kan er niet meer van slapen" zegt hij sarcastisch. "Ben blij dat je een beetje kan lachen" zegt Aaron met een lachje.

"Je bent eigenlijk wel knap, van binnen en buiten" zeg ik uiteindelijk na een stilte. "Dankje" zegt hij weer met een glimlach. Dan moet ik weer huilen. "We zijn ervoor je, allemaal" zegt Aaron en geeft een kus op mijn hoofd. Danique komt aangelopen en geeft mij een knuffel en gaat ook naast mij zitten.

"Kylie! Hier ben je" zegt Sarina blij en rent. "J-Jorik is hier" zegt ze snel en kijkt achter haar. Ik zie Jorik rennen en sta meteen met de rest op.

Jorik staat opeens achter Sarina met een mes tegen haar keel. "Jorik, laat haar gaan!" Zeg ik boos, ik wil naar hem toe lopen, maar Aaron houdt me tegen. "Doe ik pas als je met mij mee gaat" zegt hij en zet het mes strakker tegen Sarina's keel. Ik zie tranen in haar ogen komen. "Wil je dat ik stuk van binnen ga?" Zeg ik boos.

"Sarina!" Hoor ik een jongen zeggen. Joao! Hij wilt naar haar toe rennen, maar wordt tegen gehouden door de woorden van Jorik: "nog èèn stap en dan is je lieve vriendinnetje er niet meer". Sarina krijgt meer tranen en ze stromen langs haar wangen.

Pov. Joao

"Wat moeten we doen?" Vraag ik bezorgt aan de jongens die naast mij staan. "We kunnen beter niks doen" zegt Matè en legt een hand op mijn schouder. "Maar straks doet hij wat bij Sarina" antwoord ik nog bezorgder. We horen sirenes en Jorik kijkt angstig, maar hersteld snel zijn blik. "Wie heeft de politie gebeld?!" Zegt Jorik inplaats van dat het een vraag is. "Dat was geen slimme zet" zegt Jorik boos en snijd langs Sarina's keel. Nadat laat hij Sarina los waardoor ze op de grond valt en hij rent weg. Ik ren naar Sarina, alles voelt als een slowmotion.

Ik zit naast Sarina en schreeuw naar de jongens dat ze de dokters moeten halen. Kylie komt ook huilend aan rennen. Ik hoor niks van wat andere mensen zeggen, alles gaat snel en langzaam tegelijkertijd. Ik wil haar niet kwijt.