Milena(ASKIDA)

BÖLÜM 2

Multimedya Milena'nın bindiği gemi.Umarım hikayemi begenirsiniz.İyi okumalar...

Soğuk bir rüzgar daha esti.
Milena vücudunun titrediğini
hissedebiliyordu.En son büyükannesinin anlattığı hikayeden sonra uykuya dalmıştı ve şimdi penceresinin açık olması onu korkutmuştu.Mi gözlerini hafifçe aralayıp sağdaki turkuaz rengi lambasını açtı.Loş ışıkta etrafını taradığında orada siyah bir şey gördü.Gözlerini kısıp dikkatle baktığında onun siyah gölge olduğunu farketti.Şaşkınlıktan çığlık atmak istedi fakat vücudunun kontrolünü kaybetmiş gibiydi.Milena korkmuştu o şeyin yanlızca hikayelerde olduğunu biliyordu fakat tam karşısındaydı! 'Belkide rüya görüyorum' dedi içinden.
Eski yöntemlerdeki gibi yorganını başına kadar çekti ve içinden saymaya başladı.
Bir,İki,Üç,Dö-
"Sayman bittiyse kalk ve hazırlan.Fazla vaktimiz yok."
Tanrım bu bir rüya değildi aksine gerçeğin somut haliydi ve vücudu ona karşı titriyordu.
Korkuyordu Milena ya ona zarar verirse?
Gölgenin sessiz ve içten güldüğünü duydu.
"Gerçekten mi? Sana zarar verecek en son kişiyim sarı."
Sarı mı? Kız yorganı hafifçe başından çekti ve doğruca ona baktı.En yakın arkadaşları onun adını kısaltarak söylerdi ama karşısındaki sanki yıllarca dostlarmış gibi bu lakabı takmıştı.Mavi gözlerini devirdi, bunları düşüneceğine canını düşünmeliydi şimdi.
"Neden seninle geleyim? Hem annem yabancılara inanmamamı söyledi."
Çocuğun yüzünü görmek için başını biraz daha yukarı kaldırdı.Gördüğü yeşil gözlerle kaskatı kesilmişti.Bu bu olamazdı! Her sabah bankta oturan çocuktu.Sanki bütün enerjisinin çekildiğini hissetti Milena."Sen!"dedi tıslayarak.
Parmağını kaldırıp göğsüne vurdu. O ise kızı inceliyor ve düşünüyordu.Lepiska sarı saçları daha yeni kalktığı için dağılmış
uçları ise dalgalanmış kalçasına kadar uzanıyordu.Çocuk kızın safir mavisi gözlerini görünce afalladı. Gözleri muhteşemdi.
Saçmaladığını farketti çocuk.
Düşüncelerini beyninden kovdu.
"Gerçekten gözlerimin güzel olduğunu mu düşünüyorsun?"
Yeşil gözleri irice açılmış şaşkınlıkla Mi'ye baktı.Içinden düşündüğünü zannediyordu.
"Ş-şey gitmemiz gerek yönetici bizi bekliyor."
Yönetici? Milena'nın aklının karıştığını farketmişti oğlan.
Siyah pelerinin başlığını kafasına geçirdi ve kıza elini uzattı.Kız şaşkınca çocuğa bir de uzatılan ele baktı.Belki onu kaçıracak ya da öldürecekti.Mi hiç bu kadar kararsız kalmamıştı.Yataktan, ince mankenlere taş çıkartacak bacaklarını aşağıya sarkıttı.Çocuğun uzattığı eli tuttu.Birden elektrik akımı geçti birleşen ellere.Kız hızlıca elini çekti ve bakışlarını kaçırdı.Beyaz parkelere baktı küçük Milena.
Üstünde ayıcıklı pijamalarla komik ve güzel hissediyordu.
"Sorun ne Milena?"
Adını onun dudaklarından duyduğunda kalbinin teklediğini
hissetti küçük kız, sanki birisi kalbini elleriyle sıkıp bırakıyordu.Sesi ilahi gibiydi ve öyle bir şefkatle söylemişti ki içine işlemişti Mi'nin.
"H-hiç."dedi kız sanki içinden konuştuğunda duyduğunu biliyordu ve bu çok rahatsız ediciydi.Adını nereden biliyordu?
"Senin hakkında herşeyi biliyorum sevgili Milenam.
Ait olduğun yere dönme vakti."
Milena sinirle sağ bacağını yere vurdu."Seninle hiçbir yere gelmiyorum.İçimi okumaktan vazgeç!" Çocuğun yüzüne baktığında sinirlendiğini farketti.
"Seni zorla götürmemi istemiyorsan hemen mavi halkanın içine gir yoksa olacaklarda ben sorumlu olmam sarı!"
Ürkmüş bakışlarla çocuğa sonra da mavi parlak halkaya baktı.
Bağırması nedensizce onu incitmişti.Onunla konuşmaya çalıştığı günleri hatırladı Milena.
İnatla ona bakmıyor ve hiç ağzını açmıyordu. Umutla denemiş her deneyiminde terslenmişti.Yüzü asıldı birden tatlı Milena'nın. Ona hiç yakışmıyordu üzülmek.
Çocuk kızın ani değişimini farkettiğinde yüzü yumuşamıştı. Milena'nın ağladığını farketti.Gözlerindeki yaşlar her döküldüğünde yıldızlar kayıyor, çiçeklerin ve ağaçların solup cansızlaştığını hissediyordu.
Ellerini pürüzsüz yumuşak yanaklarına koydu oğlan.
Kızın dökülen gözyaşlarını bir bir öptü. Mi gözlerini şaşkınlıkla açtı ve ona baktı. Mükemmel fiziği ve kahve saçlarıyla o mükemmeldi. Küçük kalbinin neden bu kadar hızlı attığını bilmiyordu 'belkide korktuğum içindir' diye geçiştirdi.
"Benimle gel sevgili Milenam.Lütfen?"
Küçük parmaklarını çocuğunkilerle birleştirdiğinde
içindeki heyecan büyüdükçe büyüdü ve kalbine küçük bir sızı eklendi.Karşıdaki mavi halkaya girdiler ve birden etraf siyaha büründü.Küçük kız etrafa bakındı halka yükseldikçe ayağın altındaki zemin beyazlaşıyordu.
Mi safir mavisi gözlerini oğlana çevirdi.Şaşkınlıktan olduğu yerde duraksadı.Bu inanılmazdı.
Gözleri bembeyaz olmuş ışık saçıyor biçimli dudakları hareket ediyordu.Söylediği her kelimede etraf kararıp aydınlıyor sonrasında renk cümbüşüne bırakıyordu.Mi olduğu yerde yığılacağını düşündü.Midesinin kasıldığını hissetti küçük Milena.
Yere indiklerinde ise Milena etrafındaki devasa gemilere hayranlıkla inceliyordu.Oğlan kızın bu meraklı haline bakıp gülümsedi.Küçük kalbine bir yenisi daha eklenmişti şimdi.Aradığını bulmuştu işte!