2.Bölüm:Duman Çakıl

192 15 4
                                    

Multimedia:Duman
***
Hatırlatma:
İnanmıyorum bu...
***
Kapıyı açtığımda karşımda sarhoş bir Duman vardı.

-Ne işin var lan senin burda,dedim ve Duman'ı zar zor içeriye soktum.

-Yine mi içtin sen Duman ya bıktım artık

-Buğnu bendeğn ayrılmadan önceğ düşuncektin be Refikaaaağğğ

-Ya mam mısın sen ya sen benim evime neden geliyosun?

-Konuşcağz,konuşcağz...

Sonunda kiltuğa oturttum ve karşısına dikildim

Çingene mod:On

-Ne konuşcam ben senle be!

Cebinden birkaç fotoğraf çıkarttı ve gözüme soka soka:

-Hatırlıyo musun lan bunları?Hı,hatırlıyo musuğn!

Elinde sevgiliyken çekindiğimiz fotoğraflar vardı.Hiç kimseyi bu kadar sevmediğim,hiç kimseyle bu kadar içten gülmediğim bi adamla.

-Ne bağırıyon be!

-Sus,ben konuşcam sen dinlicen!

-Benim seninle konuşucak hiçbir şeyim yok Duman,tamam mı?

-Sus,dinliceksin beni!

Ben de mecbur dinlemeye başladım.Yine sarhoş sarhoş konuşuyordu.

-Ben seninle mutlu olduğum kadar kimseyle olmadım.Kimseye bu kadar içten olmadım. Kimseye aşık olmadım senden başka. Kimseyle bu kad...

Al,uyudu mal. Of başıma bela bu ya!

Lavaboya gidip yüzünü yıkadım. Yavaş yavaş kendine gelmeye başladığında yine uyudu ve ben de onu salona götürüp yatırdım. Sonra da üstünü örttüm.

Tamam eski sevgilim de,ne biliyim ya kıyamıyorum işte. Mutfağa gidip kahve yaptım ve salona görürdüm. Üstünü açtığını gördüğümde yanına gidip yekrardan üstünü örttüm ama yine açtı. Ben de acaba terledi mi diye tişörtüne dokundum ve ıslandıgını fatkettim. Hemen Duman'ı kaldırıp kahvesini içirdim ve uyumamasını söyleyip babamın tişörtlerinden birini getirdim.

Geldiğimde yarı uyur yarı uyanık biçimde koltukta oturuyodu ve ben kapıdan girdiğimde hemen koltuğa düştü.

-Duman,kalk lan!

-Dumağn!

-Lan bak yemin ederim seni dışarı atarım uyanmazsan!

Yine uyanmadı ve ben de Duman'ı kapının önüne götürdüm.

-Bana bak,zaten eşek ölüsü gibisin. Kalk bak kapının önüne koyarım seni!

Acımadan kapının önüne koydum ve

-Tamam,bunu sen istedin Duman Çakıl!

Gidip biraz daha film izlemeye çalıştım ama aklım hep Duman'daydı. Gidip kapının deliğinden baktım ama hala ordaydı.

Kapıyı açtım ve Duman'ı içeriye soktum. Yine koltuğa yatırdım ve yanına oturup saçlarıyla oynamaya başladım. Ama aklımdan bu salonda yaşadığımız olaylar aklımdan çıkmıyordu.

Duman'ın çantamdan anahtarımı çalıp annemler iş gezisine gittiğinde salona şahane bir kahvaltı hazırlayıp bana yaptığı sürpriz,

Bizim eve kaçak geldiğinde evde otururken annemlerin birden gelmesiyle saatlerde koltuğun arkasında saklanması,

Titanik'i izlediğimizde elleriyle bana üzerinde 'Titanic' yazan tahtadan bir gemi figürü hediye etmesi,

Bize her geldiğinde şimdi yattığı koltuğa oturduğunu farkettiğimizde koltuğun altına Duman&Refika yazmamız,

REFFY #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin