Famke oogpunt
Ik zit op bed en wacht op m'n pleegouders, ik ben weer helemaal opgeknapt en Fit. Ik blijf naar de deur kijken en wacht tot M'n nieuwe ouders er zijn. De deur gaat open en Rein komt binnen lopen. "Rein waarom heb je me niet opgezocht?" vraag ik. "Sorry Famke, die man zei dat je het misschien niet ging halen en ik was doods bang" zegt hij lief. "Het geeft niet Rein" zeg ik snel en ik geef hem een knuffel. Precies op het moment dat Rein me een kus wil geven gooit iemand de deur hard open. "Jonge damen wat die je daar met die jongen? Je weet dat je niet meer met hem om mag gaan, hij is niet goed en het is zijn schult van het ongeluk." zegt m'n pleegmoeder gemeen. "Hij is niet slecht, hij is m'n vriendje en morgen is ons jubileum! Dan zijn Rein en ik een maand samen." zeg ik brutaal. Ze pakt me bij m'n arm en trekt me bij Rein weg. "Het is dan nu officieel uit tussen jullie, en jij, jij blijft bij haar weg heb je dat begrepen?" zegt ze tegen Rein die naar de grond kijkt en voorzichtig knikt. "Heb je dat begrepen vraag ik" zegt ze tegen Rein. Rein kijkt nog even snel naar me en ik schud hevig nee, "Ja" zegt Rein dan heel onverwachs. "Nee Rein, Neeeeeeeeeeee" schreeuw ik nog huilen terwijl ik uit het ziekenhuis word getrokken. Ze duwt me in de auto en ik zie Rein langzaam naar buiten lopen met tranen z'n ogen. "Nee Rein, Nee" zeg ik zacht en snikkend tegen mezelf en dan rijden we naar huis. Als we thuis aangekomen zijn word ik meteen naar m'n kamer gestuurd. Ik heb m'n jubileum kadotje al in m'n tas gedaan en ga op bed een boekje lezen. Ik ben moe en val met kleine lieve vlinders in m'n buik rustig in slaap...
