Training To Love (Published under MPress)

Kabanata 27

Kabanata 27

Konting Oras

"TROY EZEKIEL S. SALAZAR! Anong ginagawa mo dito?" Sigaw ko sabay hampas sa salamin niya.

Binaba niya naman agad at pinark sa tapat ng bahay namin.

"Kainis ka! Wa'g mo nga kaming sundan ni Jayden!" Sabi ko.

"I just want to know what your up to. Is that wrong?" Tanong niya.

Suminghap ako at napa face-palm sa sinabi niya. Alam ko... Alam kong maaaring ginagawa niya ito para mabantayan ako kay Jayden. Pero nang dahil sa kanya, hindi ko nasabi kay Jayden ang mga gusto kong sabihin. Kailangan wala si Troy. Problema ko 'to. Problema namin 'to ni Jayden, dapat di siya kasali.

"It is! Troy naman-"

"Ipinakilala mo na siya sa mga kaibigan mo?" Lumabas siya sa sasakyan niya. "Bumawi ka sakin."

"Ha?" Nagkasalubong ang kilay ko.

"Pakainin mo ako sa bahay niyo. Hindi ako nakapag dinner ng maayos dahil sa pagiging PDA niyo, pakainin mo ako sa bahay niyo."

"What? Umuwi ka na nga lang!"

"Trisha naman. Konting oras lang ang hinihingi ko sayo, hindi mo pa maibigay-"

"May boyfriend ako, Troy! Anong ibibigay ko sayo?"

Napalunok siya at pumungay ang mga mata.

Damnit! Ginulo niya ang buhok niya... I can really see how frustrated he is right now.

"Kakain lang naman ako. Tapos uuwi rin, Trisha." Matabang niyang sinabi sakin.

Pinipiga na ang puso ko. Gusto ko siya. Mahal ko na talaga yata. Ewan ko pero mukhang hindi ko na nararamdaman si Jayden sa puso ko. Hindi ko lang masabi sa kanya kanina kasi natatakot akong manggulo si Troy samin. Next week, magiging busy siya. Kailan ko sasabihin sa kanya? Siguro after next week? Oo! Yun nga ang right time. Pero sa ngayong hindi pa kami nag b-break, hindi ko pa pwedeng sabihin kay Troy itong nararamdaman ko para sa kanya.

"Pasok ka sa loob!" Sabi ko at nagmartsa papasok sa bahay.

Nang pumasok ako, nawindang agad si manang kay Troy. Naghanda si manang ng pagkain para saming dalawa kahit paulit-ulit kong sinabing tapos na akong kumain at si Troy lang ang di pa nakakakain.

"Mom, nandito po si Troy. Nakikikain lang." Sabi ko sa cellphone ko. Kausap ko si mommy.

Natahimik siya...

"Kayo na ba?" Tanong niya.

"H-Hindi po! Kaibigan lang." Sabi ko.

"Hindi naman normal sayo ang magdala ng kaibigan sa bahay..."

"Mom... kaibigan lang talaga kami..."