Je bent van mij. ~deel 2~

•07

Ze kijken me geschrokken aan. Ik begrijp het wel, ze hadden dit natuurlijk niet zien aankomen. Hun beste vriendin die nu kanker heeft, zelf kan ik het nog steeds moeilijk geloven.

Ze lopen allebei naar me toe en knuffelen me stevig, ik barst in tranen uit.

De deur word geopend door Chahid. Wanneer hij ons ziet, kijkt hij ons enkel verdrietig aan en vertrekt. Hij wilt ons denk ik alleen laten.

~

Inmiddels zijn Hayat en Ouarda naar huis gegaan. Ik zit hier onder mijn dikke deken naar expeditie robinson te kijken. Terwijl ik naar het tv kijk zitten mijn gedachtes ergens anders.

Een week lang zit ik hier in dit huis zonder een stap buiten te hebben gezet. Het liefst wil ik nu gewoon naar buiten, even frisse lucht halen. Ik roep Aya en vraag haar of ze met mij mee naar buiten wilt. "Waar gaan we heen dan?" "We gaan gewoon even wandelen" "maar het is echt donker" "dat maakt toch niet uit? Je bent met mama" ze knikt en loopt terug naar haar kamer.

Ik trek een laa3baya over mijn Pyama heen, en doe snel m'n hoofddoek om. Er wordt geklopt op mijn kamer en de deur word vervolgens geopend. Aya verschijnt nog steeds in haar hello kitty Pyama met een dikke jas erover heen en haar schattige kleine uggs. "mama ik ga zo, ik heb echt geen zin om mijn kleren aan te doen" "isgoed schat". We lopen naar beneden, ik trek mijn jas en schoenen aan. Het is trouwens winter, super koud dus.

"Zullen we naar de AH gaan?" Vraag ik terwijl ik Aya de handen warm probeer te maken "isgoed, maar daarna gaan we gelijk maar huis he want ik heb het echt super koud".

We lopen de AH binnen, ik pak een winkel mandje en loop eerst naar de snoep afdeling. Ik pak vier milka oreo pakjes, ik ben serieus verslaafd aan chocola.

Er staan twee jongens naast ons "ewa welke wil je" "deze is kanker lekker eh mattie". Ze beseffen niet dat kanker een ziekte is, mensen gaan er aan dood. Moet ik er wat van zeggen? Ja, ooit moet dat gekanker ophouden. "Let op je taalgebruik, kanker is geen bijvoeglijknaamwoord" ze kijken me even aan en lopen dan door. Oke dan..