Je bent van mij. ~deel 2~

•03

We brengen Aya naar mijn ouders en gaan dan richting Brussel.

Aangekomen in Brussel loop we een Marokkaanse winkel binnen waar ze hoofddoeken, abaya's en islam boeken verkopen. Ik koop 2 abaya's en 8 hoofddoeken van verschillende kleuren.

"Kom we gaan naar die Egyptische restaurant?" Vraagt Chahid terwijl hij zijn handen over mijn schouder doet, ik knik instemmend.

De eten word gereserveerd op tafel. Chahid begint gelijk aan te vallen.

"Ik weet dat ik nu als een dier eet maar ik heb gewoon honger, laat mij" zegt hij met een volle mond, ik lach zachtjes en schud met mijn hoofd.

Hij kijkt verbaasd naar mijn bord "waarom heb je niets gegeten?" "Ik heb echt geen trek" zeg ik moe "Eet be3da alleen die pasta, want wow wat is die lekker" zegt hij terwijl hij met zijn tong over zijn lippen gaat.

Ik neem een hapje van de pasta en inderdaad het is heerlijk!

Ik heb me bordje gewoon leeg gegeten, het was gewoon te lekker. Ik klets nog wat met Chahid over ditjes en datjes.

Ik krijg een opeens een pijnlijke steek in me buik, dit gevoel wens ik echt niemand. Ik kreun het uit van de pijn, Chahid komt naar me toe en aait over me rug "wat is er schat?" Vraagt hij bezorgd.

Ik ren naar de wc en geef alles over. "Mevrouw gaat het?" Hoor ik een dames stem vragen "ja het gaat alweer" ik loop naar de wasbak en spoel me mond af. Wat heb ik deze dagen? Ik voel me zo raar..

"Wat was er?" Vraagt chahid met een medelijdend blik "ik was een beetje misselijk, zullen we naar huis gaan? Ik ben echt moe" Ik ben gewoon zo moe, ik voel me gewoon echt niet goed. Het liefst wil ik nu in mijn vertrouwde bed liggen en rusten.

Chahid knikt en loopt snel naar de kassa, hij betaalt even en samen lopen we dan uit het restaurant. We stappen de auto in. Terug naar Rotterdam.

~

Het is 09.00 uur in de ochtend, ik ben al sinds 07.00 uur wakker. Gister was ik gelijk me bed ingekropen en in een diepe slaap gevallen, ik was echt zo moe en ik voelde me echt ziekjes. Maar elhamdoulilah ik voel me nu wel wat beter.

Ik sta op van het bed en verricht mijn gewoonlijke ochtend routine. Ik loop weer naar beneden en maak de koelkast open. Ik heb echt zin in mijn zelfgemaakte croissantjes maar de eieren zijn op. En er is ook geen nutella meer. Aya is echt gek op nutella, als er geen nutella in huis is dan huilt ze echt zo hard dat mensen van Bangladesh haar misschien wel zullen horen.

Ik besluit om even bij de AH boodschappen te doen.

Ik loop de AH binnen en pak een winkelmandje. Ik stop de benodigdheden erin en loop dan naar de snoepafdeling. Ik pak wat milka repen, chips en snoep.

"Salma?" hoor ik een bekende stem zeggen, ik draai me om en kom oog in oog te staan met Ouarda. Ik vlieg om haar nek en knuffel haar stevig, ik heb haar echt zo een 2/3 maanden niet gezien.

"Ik heb je zo gemist schat!" "Ik jou ook Salma wollah!" Ik knijp in haar schattige wangetjes. "Hoe gaat het met het regelen van de trouwfeest?"

Ouarda gaat over een maandje ongeveer trouwen , ze heeft eindelijk de ware gevonden. Ik heb hem ontmoet, hij heet Youssef. Hij lijkt me zo een aardig jongen, hij past gewoon perfect met haar.

"Ja het gaat goed, maar ik ben echt zo zenuwachtig he!" Zegt ze opgewonden "Het komt goed joh!"

Ik neem afscheid van Ouarda en loop dan naar de kassa. Ik voel me weer misselijk, alles draait opeens. Het lijkt alsof ieder moment mijn benen het kunnen begeven.