κεφάλαιο 12

431 42 1
                                    

Άνοιξα τα μάτια μου και το πρώτο πράγμα που άκουσα ηταν μια απίστευτη μελωδία...Βαγγέλης σκέφτηκα...σηκώθηκα από το κρεβατι με τα ανακατεμένα μαλλιά και την μπλούζα
-Φόρεμα- του Βαγγέλη...θελω οταν κοιμάμαι νΑ φοράω τα ρούχα του...αν δεν ειναι σπίτι θελω να τα φοράω και να μυρίζω το άρωμα του,να τον νιώθω στο δέρμα μου...

Άρχισα να περπατάω προσπαθώντας να καταλαβω από που έρχεται...

Πηγαινα στο ενα δωματιο μετά σε άλλο....έτσι όπως πήγα να προσπεράσω ενα είδα την πόρτα μισάνοιχτη και εστυσα αυτί...από εκεί ερχόταν,από το στούντιο του Βαγγέλη...

"ο ναυαγοοοοος σου....ο ναυαγός σουυυ (σε μελωδία κιθάρας και με αυτά τα γυρίσματα που κάνει ο Βαγγέλης)" ουαου ειναι υπέροχο...

Δεν ήθελα να καταλαβει οτι τον άκουσα...πηγα στην κουζίνα,έφτιαξα καφέ τον έβαλα πάνω στο άσπρο στρογγυλό τραπέζι έπειτα πήγα ξανα στην κρεβατοκάμαρα ντύθηκα έπιασα μια γαλλική πλεξούδα στα μαλλιά πήρα χρήματα από το παντελόνι του Βαγγέλη....αυτό το τελευταίο με ενοχλεί λιγο αλλα τι να κανω...ούτε γυμνάσιο δεν έχω βγάλει...και στην ηλικία μου δεν μπορω να κανω καποια δουλειά όμως πρέπει να το ψάξω...δεν γίνεται να τα πληρώνει οοολα ο Βαγγέλης...ως Πότε??

Κατέβηκα κάτω στον φούρνο και πήρα τα αγαπημένα κρουασανακια του βαγγελη...

Ανέβηκα ξανά πάνω τα εβαλα σε ενα πιάτο...ο Βαγγέλης ακόμα να βγει από εκεί μέσα....αφού ήπια τον καφέ μου επλυνα τα πιάτα και μετά σιγυρισα το σαλόνι...

Ακούω το χαρακτηριστικό τρίξιμο της πόρτας και μετα βήματα να κοντοζυγώνει...

Καλός τα ματια μας τα δύο

"μωρο μου!!!" μου είπε ενθουσιασμένα

"γιατι τόση χαρα?"

"πως να μην ειμαι χαρούμενος οταν μένω με αυτή που αγαπώ?"

"μμμμ εισαι βλαμενο το ξέρεις?"

"για...τι?" μου ειπε μασοντας ενα κρουασανακι

"γιατι πρώτη μέρα στο σπιτι μας και με έχεις αφήσει μόνη μου" είπα ναζιαρικα

"εεελα ρε γατάκι μου...σαγαπαω να το θυμασαι πάντα!"

"το ξερΩ καρδιά μου" το χαζό! Με τουμπαρε πάλι!! Ήμουν έτοιμη να του τα ψαλλω αλλα δεν μπορω...ειναι τόσο όμορφος και γλυκούλης...

Το βράδυ

Καθόμαστε στον καναπέ...βασικά ο Βαγγέλης κάθεται και εγω έχω ξαπλώσει στα ποδια του όσο εκείνος παιζει με τα μαλλιά μου κοιτάζοντας τηλεόραση

"αγάπη μου..." του είπα

"μμμ"είπε απορροφημένος από την τηλεόραση

"βαριέμαι..."

"τι θες να κάνουμε?"

"πφφ...δεν ξερω..."

"μήπως θεεες...αγκαλιτσες και φιλάκια?" ειπε γαργαλωντας με

"χαχαχα οχιι"

"χμμμ....αα το βρήκα!!"

"για πες!!"

"θες να φωνάξω τον τζιμι,την Μυρτώ,τον Στρατο και την ερρικα??"

"ναιιι να γνωριστουμε!!"

"μισό....παίρνω" πιάνει το κινητό του στο χέρι και παιρνει καποιον τηλέφωνο

"έλα ρε μαλακα να σου πω...θες νΑ τους πάρεις όλους και να έρθετε στο καινούριο μας σπίτι?? Να γνωρίσετε και την Άννα κσι ΒΑ δείτε κι εμενα που έχετε τοοοσο καιρό??.... Ωραία έκλεισε!! Σας περιμένουμε!!"

"λοιπόν?? Θα ρθουν?"

"ναιι!!"

"ωραία εγω θα μαγειρέψω κάτι"

"εγω πάω να φέρω κανένα επιτραπέζιο!!" αφού τον φίλησα φύγαμε ο καθένας σε διαφορετικές κατευθύνσεις...εγω προς την κουζίνα και ο Βαγγέλης προς τα δωμάτια....

Ο ναυαγόςWhere stories live. Discover now