Ο ναυαγός

κεφάλαιο 14

Ξημέρωσε...άνοιξα τα ματια μου και κοίταξα το ταβάνι...άλλη μια βαρετή μέρα ολομόναχη στο σπίτι σκέφτηκα...ο Βαγγέλης εχει πολύ δουλειά ετοιμάζουν νεο άλμπουμ και λείπει όλη μέρα έτσι μένω μονη μου...

Σηκώθηκα από το κρεβατι πήγα στην τουαλέτα ομορφιάς μου έφτιαξα μια γαλλική πλεξούδα και έπειτα πήγα στο μπανιο για τα απαραίτητα...

Κατευθύνθηκα προς την κουζίνα,έβαλα ενα ποτήρι χυμό και αφού το ήπια αποφάσισα να κανω τις δουλειές του σπιτιού για να περάσει η ώρα....

Ξεσκωνησα,έστρωσα το κρεβατι,σφουγγαρισα,σκουπισα οσπου χτυπάει το τηλέφωνο του σπιτιού

"παρακαλώ?" προς έκπληξη μου ηταν η ερρικα και μου ειπε οτι θα περάσει να με παρει με την Μυρτώ για να πάμε για ψώνια στα μαγαζιά

Χάρηκα παρα πολυ ειναι και οι 2 τους πολύ καλά κορίτσια και θα ήθελα να κάνουνε παρεα...

Αφού ντυθηκα και έπιασα ενα κότσο πήρα το μπουφάν και την τσάντα μου πήρα το σημείωμα που μου ειχε αφήσει ο Βαγγέλης -το κάνει καθε πρωί- "μωρο μου καλημέρα σου έχω παρει κρουασανακια...έφαγα τα 2...θα αργήσω φιλάκια να προσεχεις" και το έβαλα στην τσάντα μου...

Κατέβηκα κάτω και είδα τα κορίτσια

"καλώς το κορίτσι μας!" ειπε η Μυρτώ και με αγκάλιασε

"θα περάσουμε τέλεια!" ειπε η ερρικα

"φύγαμε!!" συνέχισα και μπήκαμε στο αμάξι

"πάμε πρώτα για καφέ και μετά πάμε στο εμπορικό" ειπε η ερρικα

Αφού πάρκαρε το αμάξι στο γκαραζ του εμπορικού ανεβήκαμε και μπήκαμε σε μια ωραία καφετέρια

"λοιπόν Άννα..." λεει η Μυρτώ

"πρεπει να σε κάνουμε γυναίκα!" συνεχίζει η ερρικα

"τι εννοείτε?" ρωτάω παραξενεμενη

"ρε κορίτσι μου...πρεπει να αρχίσεις να ντύνεσαι αλλιώς...να βαφεσαι...να ντύνεσαι γυναίκα"

"το ξερω ρε κορίτσια αλλα δεν ξερω τι πρεπει να κανω....δεν ξερω καν πως να βαφομαι.."

"εμείς γιατι είμαστε εδω? Αντε σηκω!! Φύγαμε!!!"

(.....)

Έχουμε ξεπατωθει!! Έχουμε γυρίσει όλο το εμπορικό....τα κορίτσια με βοήθησαν παρα πολυ στο να αλλάξω την καρταρομπα μου , επισης μου έδειξαν πως να βαφομαι!! Με πήγαν και σε ενα ινστιτούτο ομορφιάς για καθαρισμό και απολεπιση...νομίζω το αποτέλεσμα ειναι φοβερό και θέλω να δω τι θα πει και ο Βαγγέλης...μου λειπει απίστευτα...μένουμε στο ιδιο σπιτι και δεν τον βλέπω καθόλου... Μετά από 3 ώρες ποδαροδρομου τα κορίτσια με έφεραν σπίτι...

Ανέβηκα πάνω άνοιξα την πόρτα και άφησα τις τσάντες στο πατωμα ενώ παράλληλα εβγαλα έναν αναστεναγμό

Οταν πήγα να προχωρήσω δεν έβλεπα τίποτα! Σκοτάδι! Κάποια χέρια μου έκλεισαν τα μάτια...τρόμαξα!!

".....ποιος είναι?" ενώ η ανάσα μου γρήγορη και καυτή και ο παγωμένος ιδρώτας στο μέτωπο...

"ποιος είναι είπα???" προσπάθησα να βγάλω τα χέρια από τα μάτια μου αλλα δεν μπορούσα! Ηταν δυνατά!

"άσε μεεεεε"
Φώναξα

"εισαι σίγουρη οτι θες να σε αφήσω?" μια φοβερά σέξυ και βραχνή φωνή έφερε ανατριχίλα σε όλο μου το κορμί...ο Βαγγέλης!!!

Τραβάω τα χέρια του από τα μάτια μου και γυρίζω να τον κοιταξω

"βαγγεληη!!!" ήμουν ενθουσιασμένη!! Κάθε μερα γυρνούσε αργά το βράδυ

"πως γύρισες τέτοια ωρα???"

"μου λειπεις φοβερά γαμημενα πολύ!!" μου είπε

"ζωή μου! Εμενα να δεις!!"

"έλα μαζί μου"

Με οδήγησε στην κρεβατοκαμαρα μας

"γιατι?" τον ρωτάω απορρυμενη

Με κοιτάει χαμογελάει με στραβό χαμόγελο και ανοίγει την πόρτα...

Ααααα βαγγελακη ηταν ολα σχεδιασμενα....ήθελες να με διώξεις για να κανείς ετοιμασίες χμμμ πονηρό ζελεδακι

Τον κοιτάω και γελάω ενώ με κοιτάει με μια πονηρή όλο υποσχέσεις φάτσα

Το δωμάτιο λουσμένο με κόκκινα και λευκά τριαντάφυλλα

Με έριξε στο κρεβατι ανεβαίνοντας πάνω μου

"με συγχωρείς?"
Μου λέει κοιτώντας με στα μάτια

"για ποιο πράγμα?"

"που σε άφηνα μόνη σου τόσο καιρο..." μου ειπε φανερά μετανιωμενος

"φυσικά μωρο μου...δεν εφταιγες εσύ...καταλαβαινω!"

"δεν θΑ σε ξαναφησω μόνη σου"

"ποτε?"

"ποτέ,ποτε,ποτε" κάθε "ποτέ" και ενα φιλί

"μμμμμ...να δω ποιος θα τα μαζέψει ολα αυτά..."

"το καλο μου κοριτσάκι"

"ααα ναι? Σοβαρά?!"

"εεε τι εγω εκάνα ολόκληρη ατμόσφαιρα...ολα εγω θα τα κάνω!?"

"χχαχαχα...βλαμενο!"

Άρχισε να με φιλαει αργά,βασανιστικά ειχα πάρει φωτιά μέσα μου αλλά ηταν πολύ ρομαντικο όλο αυτό!

Συνεχίσαμε σε Άργους ρυθμούς μέχρι που....ξέρετε την συνεχεια!