Κεφαλαιο 6

304 25 0
                                    

Καθως περπατουσαν μεσα στη νυχτα βρηκαν μια ερημική παραλια και πηγαν να κατσουν εκει. Εκει περασαν ολο το βραδυ. Εν το μεταξυ οι γονεις τους ειχανε φει τον κοσμο να τους βρουνε. Η Ελιζα και ο Ηλιας ξυπνησαν σχεδον μεσημερι και αφου εκαναν μια βουτια στη θαλασσα πηγαν μεχρι το χωριο να παρουν κατι να φανε. Αφου πηραν κρουασάν και γαλα πηγαν στο ταμειο να πληρωσουν. Τοτε οι μαμαδες τους περασαν μπροστα απο το μινι μαρκετ και τους ειδαν. Μολις βγηκαν απο εκει σταθηκαν μπροστα τους. Αυτοι χλωμιασαν. Ηταν τα τελευταια ατομα που ηθελαν να συναντησουν. Τους οδηγησαν βιαια στο κάμπινγκ και τους εβαλαν να κατσουν.
"Δεν μπορω να καταλαβω τι σκεφτοσασταν. Ποιανου ιδεα ηταν;" ξεκινησαν την ανακριση οι μαμαδες
"Δικια μου" πηρε πρωτος την ευθυνη ο Ηλιας
"Δικια μου ηταν"παραδεχτηκε η Ελιζα
"Δεν μας ενδιαφερει ποιος λεει ψεμματα και ποιος αληθεια. Φευγουμε ολοι" ειπε ο μπαμπας της Ελιζας
"Τι; Οχι οχι!"πεταχτηκε απο την καρεκλα σαν να την ειχε χτυπησει ηλεκτρικό ρευμα
"Ελιζα κατσε κατω! Αν δεν θελατε να φυγουμε ας μην το σκαγατε" της φωναξε η μαμα της
"Μα δεν θα μας αφηνατε να ειμαστε μαζι" γκρινιαξε και αρχισε να κλαιει
"Ελιζα κοντεψατε να το κανετε στην παραλια. Πας καλα κοπελα μου" της ξαναφωναξε η μητερα της
"Τι;" φωναξαν εκνευρισμενοι οι μπαμπαδες
"Ποιο ειναι το προβλημα σας τελοσπαντων;" ειπε ο Ηλιας για πρωτη φορα μεσα σε αυτη την ανακριση
"Το προβλημα μας ειναι πως ειστε ακομα μικροι" ειπε η μαμα του Ηλια
"Και σεις που ξερετε οτι δεν το καναμε χτες για παραδειγμα" ειπε η Ελιζα και κλειστηκε στην αγκαλια του Ηλια
"Ελπιζουμε πως οχι" ειπε η μαμα της.
"Λοιπον αντε να τα μαζευουμε" ειπε ο μπαμπας του Ηλια και ολοι συμφωνησαν. Μεσα σε 1 ωρα ηταν ολα φορτωμενα στο αυτοκινητο και χωρις ουτε ενα αντιο τα αυτοκινητα ξεκινησαν για τον δρομο. Μπηκαν στο ιδιο καραβι και οι θεσεις τους ηταν πολυ κοντα αλλα δεν μιλιοντουσαν.
"Παω τουαλετα" ειπε η Ελιζα και εφυγε. Εκανε το ιδιο και ο Ηλιας και συναντηθηκαν στην πορτα.
Την πηρε απο το χερι και την πηγε μπροστα στο κατάστρωμα. Εκει την αγκαλιασε τοσο σφιχτά που νομιζε κανεις πως θα την επνιγε.
"Θα μου λειψεις" του ειπε και τον φιλησε. Οταν τελειωσε το οξυγόνο μονο τοτε ξεκολλησαν τα προσωπα τους
"Και μενα θα μου λειψει η αισθηση των χειλιων σου πανω στα δικα μου" της ειπε και εμειναν αγκαλιασμενοι και αμίλητοι απλα να κοιταν τον οριζοντα. Πριν καν το καταλαβουν ειχαν φτασει αλλα κανενας δεν ηθελε να κατεβει. Πηγαν στους γονεις τους και ολοι μαζι κατεβηκαν απο το πλοιο. Τον Ηλια τον περιμενε η Ιουλιετα και την Ελιζα ο Μαριος.
"Μωρο μου συγγνώμη. Δεν ηξερα τι σκεφτομουν με εκεινο το μυνημα. Θα με συγχωρησεις;" τη ρωτησε και αυτη εψαξε με τα ματια της τον Ηλια. Και αυτος εκανε το ιδιο. Κουνησαν και οι δυο τα κεφαλια τους θετικα.
"Υποθετω πως ναι" του ειπε η Ελιζα και αυτος αφου εριξε μια υποτιμητική ματια στον Ηλια την αγκαλιασε κτητικα και μπηκαν στο αυτοκινητο των γονιων του.

Μπορει να ξεκινησε ενα παιχνιδι για τον Ηλια αλλα η Ελιζα κατάφερε να τον φερει στα δικα της μέτρα και αυτο του αρεσε.

Μπορει να ξανασυναντιθουν. Μπορει και οχι. Ποιος ξερει; Το μονο που ξερω ειναι πως αυτο το καλοκαιρι θα τους μεινει αξεχαστο!

ΤΕΛΟΣ

Ενα δροσερο καλοκαιρινο παιχνιδιWhere stories live. Discover now