Ενα δροσερο καλοκαιρινο παιχνιδι

Εισαγωγη

"Αντε Ελιζα ξυπνα κοπελα μου. Δεν θα προλαβουμε το πλοιο" της γκρινιαξε η μητερα της.
"Δεν θελω να παω στο καμπινγκ" γκρινιαξε αυτη. Δεν της αρεσε το κάμπινγκ και γενικα η φυση. Μονο τα λουλουδια. Ηταν κοριτσι της πολης
"Δεν σε ρωτησα. Σηκω και ντυσου δεν θα το ξαναπω" τη μαλωσε. Αυτη ενιωθε το σωμα της βαρυ. Δεν ήθελε. Δεν της αρεζε ολη η ιδεα του κάμπινγκ. 《Ποιος ο λογος να κοιμαμαι μεσα σε πανι, να περιτρυγιριζομαι απο ζωιφια και να μοιραζομαι τον προσωπικο μου χωρο με αλλους》ελεγε παντα οταν τη ρωτουσαν τη γνωμη της για το κάμπινγκ. Με τα χιλια ζορια φορτωθηκε και αυτη στο γεματο αυτοκινητο. Το ταξιδι ηταν μεγαλο και η Ελιζα κουραστηκε. Ειχε αρχισει να παραπονιέται ομως οταν ειδε το τοπιο ολα τα παραπονα κοπηκαν. Ολη η θεα ηταν μαγευτικη. Λες και καποιος ειχε επιμεληθει και την παραμικρη λεπτομέρεια. Πισω απο την παραλια βρισκοταν το κάμπινγκ. Μια τεραστια εκταση περιτρυγιρισμενη απο δεντρα. Αφου εκαναν τα διαδικαστικα πηγαν να στησουν τη σκηνη τους. Στο μερος τους τα δεντρα εριχναν τα γεματα φυλα κλαδια τους εξασφαλιζοντας σκια. Το πλακόστρωτο δρομακι διεσπαζονταν σε 3 μονοπάτια. Ενα οδηγουσε στις τουαλετες, ενα στο μινι μαρκετ και ενα στην παραλια. Οσο μαγευτικο ηταν το τοπιο τοσο δεν αρεζε στην Ελιζα. Ηθελε να επιστρέψει στο σπιτι της, στις φιλες της, στο αγορι της. Οι γονεις της εστεισαν την τεράστια σκηνη τους. Μέχρι και το δικο της δωματιο ειχε αλλα δεν ηταν ευχαριατημενη. Ουτε το ψυγείο δεν τους ελειπε ομως αυτη ακομα δεν ηταν ευχαριστημενη.

"Μαμα πειναω" αρχισε ξανα την γκρινια της. Η μαμα της την ειχε κανει ετσι. Ποτε δεν της ελεγε οχι. Ποτε εκτος απο το να πανε σε κάμπινγκ. "Μου τελειωσε ο αναπτηρας. Πηγαινε να ζητησεις" της ειπε. Αυτη ξεφυσηξε. Οχι οτι ντρεποταν απλα οι ανθρωποι ειτε ηταν στη θάλασσα ειτε ηταν ξενοι. Τοτε το ματι της επεσε σε ενα ζευγαρι. Ελληνες πρεπει να ηταν. Πλησίασε και σιγουρεψε πς ηταν Ελληνες. Και ναι! Ειχαν αναπτηρα πανω στο τραπεζι. Πλησίασε "Εμμ συγγνώμη" προσπαθησε να τραβήξει την προσοχη. Ολοι γυρισαν τα κεφαλια τους προς αυτη. "Αναρωτιομουν αν μπορουσα να δανειστω τον αναπτηρα σας γιατι-" η προταση της διεκοπη οταν ειδε ενα αγορι να βγαινει απο τη σκηνη. Ηταν ψηλος, ξανθος και ηλιοκαμενος. Δεν ειδε τι χρωμα ματια εχει. Ομως αν τα ματια του πεταγαν φλογες ευχαριστος θα καιγονταν για ενα βλέμμα του."Παω για μπανιο"πεταξε και εφυγε. Χωρις να της μιλήσει, χωρις να την κοιταξει. Δεν το ειχε συνηθησει. Ολοι την κοιτουσαν. Το σωμα της βοηθουσε. Ειχε πλουσιες καμπυλες και το υπολοιπο σωμα της ηταν σφιχτο. Ηταν ψηλη με καστανα σπαστα μαλλια και μεγαλα καφε ματια. Το ντυσιμο της προκλητικο αλλα αφηνε την φαντασια σου να οργιαζει. Η Ελιζα εμεινε να τον κοιταει ενω προχωρουσε. "Φυσικα κοπελα μου. Ορίστε" ειπε μια κυρια. Ψιθυρισε ενα φευγαλέο ευχαριστώ και πηγε στη σκηνη της. Ηταν χαμενη στις σκεψεις της. Ολη την ωρα τον σκεφτοταν. "Ελιζα! " την φωναξε η μητερα της
"Ναι ναι" πεταχτηκε απο τη θεση της
"Επεστρεψε τον αναπτηρα στους ανθρωπους"της ειπε και αυτη σηκωθηκε. Πηγε ενω ακομη ηταν χαμενη στις σκεψεις της.
"Σας εφερα τον-"πηγε να πει ομως την διεκοψε ξανα.
"Μαμα που εχεις την-" ειπε αυτος και οι ματιες τους κλειδωσαν. Αυτος μολις ειδε την Ελιζα χαμογελασε. Τον προκαλουσε. Ειχε τα μαλλια της ενα κεφτεδάκι ψηλα στο κεφάλι ενω φορουσε ενα ψηλομεσο σκουρο τζιν σορτσακι και το τιρκουαζ πανω μερος του μαγιου της. Μολις τον ειδε συγκρατησε τα σαλια της. Φορουσε μονο το Calvin Klein μποξερακι του και το γυμνασμένο του σωμα ηταν σε πληρη θεα.
"Ειμαι ο Ηλιας"συστηθηκε και εδωσε το χερι του
"Ελιζα"ειπε και αυτη με τη σειρα της και του εδωσε το χερι
"Ιδιαιτερα γοητευμενος"της ειπε και της φιλησε το χερι ενω η Ελιζα απλα χαμογελασε. Της αρεσε. Της αρεσε πολυ ομως για τον Ηλια ισχυε το αντίθετο. Ηθελε να παιξει μαζι της οπως επαιξαν αλλες μαζι του. Ηταν απλα ενα παιχνίδι για αυτον. Ενα δροσερο καλοκαιρινο παιχνίδι