Son Aşkım, İlk Yarim...

"Nereden Çıktın Sen?"

Yukarıda Alberk' in fotoğrafı var. Eğer Alberk kim diye sorarsanız... Şimdiki bölüm öğreneceğiz, hep beraber. ♥ sizi çok SEVİYORUM!!!♥♥♥

Multimedya Alberk, Eslem

----------

En son ki cümlemden sonra, Rabia bana "anlamadım" der gibi bakıyordu. Bende "güvenli bir yerdeydim, ve biraz dinlenmek istiyorum..."

" Tamam. Biraz dinlen, ama bu konu burada kapanmayacak..." dediğinde, kafamı aşağı yukarı hızlı hızlı sallayıp merdivenleri ikişer ikişer tırmanmaya başladım. Odamın kapısına geldiğimde, derin bir nefes aldım ve kapıyı açıp içeri girdim. Yatağıma uzanıp Ege denilen yakışıklı oğlanın neden bana "Gözlerin burada kalmak istediğini söylüyor." demişti. Nedenini çok merak edi-... Hhhhhh, yoksa bana aşık mı oldu... Yok yea o çocuğun sevgilisi vardır. Hem o bana göre fazla yakışıklı. Nediyom lan ben... Kendimi küçük gösteriyorum. Yok canım. Asıl ben ona göre fazla güzelim, hıhhhh... Yine nediyom lan ben, kendi kendime düşünmem normalde, kendi kendime konuşmam baya anormal.

Kendi kendine konuşanlara deli derlermiş, ama ben deli değilim...

Yüzümü yıkarsam belki bu düşüncelerden kurtulurum diye düşünüp, yatağımdan kalkıp banyoya doğru gittim... Yüzümü yıkayıp aynada kendime baktım... Baktım bakmasına da, ben gerçek Eslem değildim. Babam rahmetli, hayattayken hep gülerdim, kahkahalarım evin içini doldururdu. Bazenleri babamla ayaklarımızı annemin en sevdiği sehpanın üstüne koyar (Anneme gıcıklık olsun diye) maç izler mısır yerdik... Offff babam of hani bizi hiç bırakmicaktın. Canım Babam...

Gözlerimin dolduğunu farkettiğimde, son kez yüzümü yıkayıp banyodan çıktım. Odamın kapısını açıp içeri girdiğimde gözlerime inanamamıştım. O buradaydı. Beni bulmuştu... Hayır! Olamaz! Çığlık atmamak için kendimi zor tutmuştum, eğer çığlık atsaydım bana ve aşağıdakilere zarar verebilirdi. Bana gıcık bir gülümseme ile bakıyordu.

"Ne oldu çok mu yakışıklıyım." dedi alaycı bir ses tonuyla.

"Alberk nolur git buradan!!!"

"Hayır!" dedi kükreyip, sonra derin bir nefes alarak üzerime doğru yürümeye başladı.

"Alberk yalvarırım git" dediğimde geri geri yürümemin sona erdiğini duvara çarptığımda anladım. Sağ kolunu başımın bir tarafına, sol kolunuda başımın bir tarafına koyup kaçmamı engelledi... Ve beni duvara sabitleyerek konuşmaya başladı.

" Bu sefer bırakmam, bırakamam."

"Ama bıraktın, beni aldattın" dedim üzüntülü ve sinirli bir şekilde.

"Aldatmadım. Aldatmamda."

Alberki çok seviyordum. Ama dediğim gibi, aldatmıştı işte beni. Beni bı-... Cümlemi gördüğüm manzara ile yarıda kesmiştim.

"Aman Allah' ım, burnun kanıyor... Alberk"

-------------

♥♥♥