Schaduw Kind #4

5 1 0
                                    

Het eerste wat hij zijn nieuwe Wolvenvachtdrager ging vragen, wist Somerled, was wat voor een man Heer Thorvald was. En wat voor een koninkrijk Hrossey was. Maar die kans liet nog wel even op zich wachten, aangezien Thorvald hem en Eirik had ontboden voor het diner. Somerled was aan boord van Thorvald's schip, De Gouden Wolf, met de uitleg dat Thorvald ontzettend nieuwsgierig was naar Somerled's ogen en hem mee wilde nemen naar Hrossey als gast. Bij dit nieuws had Eirik zich teruggetrokken met het excuus dat zijn wapen schoon moest. Somerled had de pure woede in Eirik's ogen gezien toen Thorvald dit vertelde, dus moest deze man wel liegen. Het eten was heerlijk en Somerled at als een beest. Thorvald sloeg hem bedachtzaam gade, voordat hij zacht kuchtte. " Had je erge honger, kind? " vroeg hij beleefd. Somerled keek beschaamd op en veegde zijn mond schoon. Hij zou de schijn van zijn ogen ophouden. Hij kon ze veranderen of niet. Dat had niets met emotie's te maken. Hij bedacht een kleur voor schaamte en voelde zijn ogen prikken toen ze paars werden. " S-sorry, Heer. Ik had al dagen niets gegeten.. " mompelde hij quasi-verlegen en bang. Hij moest zich gedragen als een angstig kind zodat Thorvald dacht dat Somerled het niet begreep en niets zou flikken. Zoals Thorvald nu naar zijn ogen keek, bracht de rillingen op zijn hele lichaam. Blijkbaar had de man niets mee gekregen van de gebeurtenis op het Jacobs Plein en daar was Somerled dankbaar voor. " Och nee, wat verschrikkelijk! Ik zal zorgen dat je driemaal daags een maaltijd hebt, Somerled. En je hoeft je niet voor alles te verontschuldigen. " sprak Thorvald ferm. Somerled trok bedachtzaam zijn wenkbrauw op en keek de Heerser wantrouwend aan. " Hoelang moet ik met u mee, heer Thorvald? " vroeg hij met zachte stem. Eens kijken wat die Heerser hierop ging antwoorden. Met een tinkelend geluid viel Thorvald's wijnbeker op de houten vloer en ontlokte de man een verontwaardigde vloek. " Odin's ballen! Ik zit helemaal onder! " Met een van walging vertrokken gezicht sprong Thorvald op. " Creidhe! Kom hier en bij de botten van Odin, neem een schoonmaak lap mee! " de woedende roep naar een dienstmeid maakte Somerled ziek van walging. Hij sprong van zijn stoel en staarde Thorvald grimmig aan. " Wanneer brengt u mij terug naar huis, Heer? " mopperde hij, zijn armen over elkaar geslagen. Dan nu, een échte zesjarige actie. Gewoon gaan mokken. Door alle herrie kon waarschijnlijk het hele schip meegenieten. " Somerled!? " riep een bekende stem bezorgd uit de gang. Thorvald drukte Somerled met zijn schouders pijnlijk tegen de muur. " Kleine bastaard, je gaat niet terug. Nooit. " In de Heerser zijn ogen stond waanzin. " Thorvald! " Eirik stond in de deuropening met vlammende ogen en zijn bijl in de hand. Hij had ook Somerled geroepen. Somerled hield zijn adem in, wat ging Eirik doen?

________°⊙⊙°⊙⊙°⊙⊙°________

Schaduw KindWhere stories live. Discover now