Gangster Killer

Chapter 2

CHAPTER 2

Zasy's POV

Kanina pa akong naka halombaba sa kotse. Iniisip ko kasi kung saan na ako papasok ngayon. Ganyan ako kabait na bata, umaaral. Hehe

Hindi na rin ako kinausap ni daddy. I donno why. Baka feel nya lang ngayong tumahimik.

Pang ilang school na ba yun? Pang 22? Noong elementary palang ako, nakaka 6 ata ako na school na nilipatan. Eh kasi naman ang bobobo ng mga bata! Di marunong mag bilang at iba pa! Eh ako, master na master na ang ganyang gawain. At dahil hindi ko na ata natiis yung kanilang pag ka bobo, hinampas ko yung makapal na libro dun sakanilang mga ulo.

Hindi  naman every year ako lilipat ng school. I think nag start na ako sa pag rerebelde noong Grade 4 na ako. Doon na nag start ang journey ko sa pag lipat ng iba't ibang schools. Galing!*0*

Noong nag High school na ako, I think naka 16 schools ako na nalipatan. Aba! Eh sa dumarami na ata yung mga hambog sa mundo at dahil hindi tanggap ng aking sarili na may mas maangas pa saakin, ayun! Pinag bogbog ko sila hanggang sa hindi na makilala yung kanilang mga mukha.

Bwahaha! Serves them right.

Hindi ko namalayan na nandito na pala kami sa tapat ng mansion. Gano'n na ba ako ka daldal?

Pagka park ni daddy, sabay na kaming dalawang lumabas at naglakad papasok sa mansion.

Nandatnan namin sa tapat ng pinto ng mansion ang pinakamagandang manok--ay este mommy pala sa boung mundo!

Dahil miss na miss ko na ang aking butihing ina, tumakbo ako sa kanya ng may malapad na ngiti with matching wide arms pa! Yung parang mang huhug. Ying mga gano'n.

Parang bata lang ah? Paki mo? Mind your own business dude.

Gano'n din ang ginawa ni mommy. May malapad din syang ngiti na naka tingin saakin with matching wide arms din, gaya gaya lang ang leg diba? Yun nga lang, hindi lang sya tumatakbo kundi hinihintay nya lang ako makalapit sa kanya.

Oh dear, how I really miss my manok--ay este mommy. Phew! Ano na ba ang nangyari saakin? Hindi pa ba ako na ka get over kay Ms. Manok? Buti na nga lang walang powers si mommy na makakabasa ng isip. Ahihihi kundi naku! Dead na dead ako dyan sa kanya mga mare!

Ng akma ko na sana syang yakapin...

"ANO NA NAMAN BA ANG GINAWA MO ZASY?! BAKIT KA NA NAMAN NAPUNTA SA PRINCIPAL'S OFFICE?! TAKE NOTE! HINDI ITO ANG KAUNA UNAHANG NAPUNTA KA SA PRINCIPAL'S OFFICE SA TANANG BUHAY MO KUNDI, HUNDREDS OF TIMES NA!..."
ay? OA  naman ni mommy. Hundreds daw, e nabilang ko pa nga kani kanina lang eh. 22 pa lang yung nakaraan then plus ngayon. Over all 23 na! Hindi na ba marunong mag bilang si mommy?! Oh my!

"Well,unfortunately this is your first time na na principal's office ka for your college year. Soo.."
Hayy naku! Ayan na naman yang soo soo ni mommy! Parang kada soo nya ata, kinakabahan ako. Juice ko black! Sana naman hindi bad. (Cross finger)

"CONGRATS BABY!!!"sabay na sabi nila mommy at daddy.

What the--! Anong congrats? I expect na may punishment silang ipapagawa, pero bakit---teka, Ako ba kausap nila? Oh baka naman may tao sa likod ko.

*tingin sa likod*

Wala namang tao eh. Tinignan ko sila ng may pagtataka sabay turo sa aking sarili.

Sabay naman silang tumanggo.

Okay. Weird? I thought pagagalitan ako ni mommy.

"Congrats?"tanong ko sa kanila. Hindi naman dapat congrats ang dapat nilang sabihin ah! Kundi sermon, eeh bakit congrats? Alam mo ba kung bakit?