Asosyal BFF'ler

SON GÜN

Ablam sabah gittiğinde bizim de bugün evi boşaltma günümüzdü. Kahvaltımızı ettik. Eşyaları da alıp arabaya gittik. Ve yola düştük. İlk olarak Ortaca'da olan akraba gibi sevip saydığımız komşularımızda kalıcaktık yol boyunca müzik dinleyip nete girdim.
Ortaca'ya yola koyulduk. İki gün orda kalıp sonra İzmir'e geçip teyzemleri alacaktık. Yani ben planın bu kadarını biliyordum. Arabaya bindiğimizde yayılıp dış dünyayla bağlantımı kestim. Ortaca'ya geldiğimşzde evi kaçırmamak için büyük bir efor harcadım her ev birbiribe mi benzer,ev herneyse de bahçeler de aynı. Teyzemler bizi bekliyordu. Annemi tanıdıkları için masayı otlarla donatmışlardı. Ve en önemlisi hamak,hamak bu boru mu tamam bir iphone değil ama yine de hamak ve kediler etrafta mayışan kediler. Teyzemlerin fazlasıyla kedileri var,her yıl kedi sayısı artar...

2 gün sonra

Ayrılma vakti okulun açılmasına bir hafta kaldı. Ağlamak istiyorum ama ağlıyamıyorum.

1 hafta kala whatsapp grubu:

Can: Neye bir hafta kaldı lan
Kamila: Okula kanka okula ne lanlı manlı konuşuyon
Can:Ben bi ölüp geliyom... Bütün mutluluğumu bozdum kami
Kamila: Kami mi?!??! WTF?!??
Ayşegül: Hepinizi görücem o zaman
Can: Ay! Şundaki pozitif enerjiye bak!
Elif: Bir hafta kaldı napcaz
Kamila: Beklicez
Can:Filmlerde hani biri kaybolurda orda beklicez derler ya onun gibi oldu beklicez Sam beklicez... Puhahahhhaha
Ayşegül:Gülmedim
Elif: Gülmedim
Kamila: Gülmedim
Elif: Bızımla deilsin
Ayşegül: Kuş öldü baby

Yola çıktığımızda ben internetin nerdeyse tamamını sömürdüğüm için GPS kullanamadık ama yine de yolu bulduk yani İzmir'e vardığımızda annem kuzenimi aradı. Kuzenim geldi ve bize yolu tarif etti. Bir gün burda kalıp Ankara'ya yani köye geçicez...