Evet iste boyle baslamisti benim yasam hikayem yasamak demeye bin sahit istesede boyle.
Derken yollarimiz hepimizin ayrilmisti ben kendi yolimda insanlara tuzak kurarak ilerliyordum. Para kazanmak o kadar zorduki. Ama kazanmak zorundaydim cunku yasamam gerekiyordu...
Iste o gunlerden birindeydim. Yolda gecen bir kadinin cantasini alacaktim. Sonra kacip gidecektim.Zengin gibiydi bi hafta bana yetecek kadar para var gibiydi. Hazırlandım tam alacakken bir amca cikti ve yardim istedi amcanin durumuna baktiktan sonra vazgectim. Neden bilmiyorum...
Amcaya yardim ettikten sonra ne yapacagimi dusundum ve bu aksamda ac yatacagimi dusundum.
Belki de dogru olan buydu ac yatmaya mahkumdum.Sonra bi kosede kivrilip sabah olmasini beklemeye basladim sonuçta ac ac uyunmuyordu...
Kendime kiziyordum neden benim bayatim boyle neden ben boyleyim.
Dünya hiç adil değildi ben aç uyurken benim yaslarimdaki çocuk sıcacık yatağında rahat rahat uyuyordu belki de.
Ben ne yapmıştım da bunu hakkattim sevdiğim kız bile benim fakirligimle eglenebiliyorsa bu dünyadaki esitlikten kimse bahsetmesin bana.
Belki hep mi şikayet eder insan diyebilirsiniz ama kimse sokakta uyumadan anlayamaz beni kardeşlerim yurtta belki de korkmam gerekir sizde gerçeklerden korkanlardan misiniz?
Ben öyleyim beni karanlığa suruklediler .Karanligimin ucunda bir umut ışığım olsa keşke.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İnanmak istedim
De TodoHayat icinde suruklenip giderken birinin elimi tutmasını bekledim... Hep gitmek isteriz herseyden uzaklaşmak, derdimizi anlatacak birini bulmak cok mu istiyoruz ki... Bu arada adımı söylemeyi unuttum, ben Umut umudunu yitirmiş umut. Hayatin bize v...
